รักร้ายนายกะล่อน

เช้าวันอากาศที่แสนดีโรงเรียนแห่งหนึ่ง(ก็เหมือนกับทุกๆวันนั่นแหละ- - เออก็อยากแนะนำอะไรอย่างนี้ไง) ผู้หญิงแสนร่าเริงคนหนึ่งเธอชื่อว่า พลอย สาวน้อยวัยใส เธอกำลังนั่งคุยกับเพื่อนอยู่

“นี่ๆๆๆพวกเธอฉันมีอะไรมาให้ดู”เสียงเพื่อนของเธอพูดขึ้น ฉันเลยทำหูทวนลมแต่ใจจริงฟังเต็มสองรูหู

“อะไรหรอ!!”พวกเพื่อนๆๆก็เลยเข้าไปมุง เพื่อนอีกคนเลยเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู ฉันเลยลองไปดูบ้าง แล้วเพื่อนที่พูดนั้นก็เปิดอะไรให้ดูที่ว่า - - พวกเธอดูแบบนี่กันด้วยหรอเนี่ย ฉันก็ดูนะ แต่เอาเถอะแล้วแต่จะคิด และแล้วพระเอกของเราก็ปรากฏ O_O

“เฮ้ย!ทำไมหล่อจังอะ”เพื่อนคนนึงพูดขึ้น แล้วพวกเราก็พูดขึ้นตามกันมา

“เออหน้าตาแบบนี้ไม่น่าทำอะไรแบบนี้เลยนะ ชั่วจริงๆ”เพื่อนอีกคนพูดขึ้น แล้วทั้งหมดก็นั่งเรียนตามปกติรวมถึงฉันด้วย และเวลารอคอยก็มาถึง พวกฉันนัดกันว่าจะไปเดินห้างใกล้ๆแถวนี้ เราก็เลยเดินเข้าห้างนั้นทันที จนมาถึงชั้นที่เรียกว่า เหมือนที่เด็กเล่นกันอะนะ ฉันกำลังเดินตามอยู่แต่แล้ว ตาฉันมันก็มองไปที่บางอย่าง มันคุ้นๆแหะ OoO เออใช่สิ!

“นี่นาย!”ฉันพูดพร้อมกับกระชากแขนของเค้าอย่างแรง ใช่จริง!ด้วย

“เฮ้อะไรเธอ!”เค้าคนนั้นพูดขึ้น ฉันหันหน้าไปทางเพื่อนๆที่นั่งอยู่ เพื่อนๆก็เลยทำเป็นล้อฉันกันใหญ่ เฮ้ย!นี่มันไม่ตลกนะ

“นายใช่มั้ยที่ทำผู้หญิงคนนั้นได้ลงคอ!”ฉันตวาดออกไป ว่าแต่ฉันจะเดือดร้อนอะไร

“แล้วทำไมละ”เค้าตอบฉันแบบกวนๆ โอ้ยโกรธกำเริบ - _ -*

“นายนี่มันชั่วเกินคนเลยนะ นายแย่งหมามาเกิดหรือไง!”ฉันยังตวาดอีก

“นี่เธอพูดแบบนี้ เสนอตัวให้ฉันละสิ”ปรี๊ดดดดดด! ปรอทใกล้แตกแล้ว พระเจ้าไม่ไหวแล้วโว้ย!!!!ฉันคิดในใจกำลังจะเดินหนีจากไอ้คนชั่วนี่ แต่แล้ว เค้าดันเอาขามาขวางฉันเดิน เป็นอันว่าฉันเลยล้มลงไป อ๋อย+ -+

“เอ่อขอ-โทษ-ที-นะ”เค้าพูดและมือเค้ายังจับมือฉันอีกต่างหาก นายๆ เราล้มไปแล้วนะเออ

“นี่นายมันจะมากไปแล้วมั้ง หน้าตาก็ดี กวนโอ้ยแบบนี้ ท่าจะใช่ย่อย”ฉันพูดพร้อมกับเงยหน้ามองเค้า และแล้วบทสนทนาก็เงียบลง ฉันเลยเกิดอาการอายๆบวกกับหน้าแดงๆ ฉันเลยหันไปหาเพื่อนๆ เพื่อนๆพร้อมกับโฮ่ฮิ้ววววตามๆกันเฮ้ย!ไม่คิดช่วยกันเลยใช่ปะ แต่จะว่าไปมือนายนี่ก็นุ่มนะ “ปล่อย! อย่ามาฉวยโอกาสแถวนี้”

“ฮึ!”เค้าแค้นหัวเราะแล้วก็เดินไปที่ห้องๆนึง ฉันเลยจะเดินไปตามชำระแค้น แต่แล้วเพื่อนเค้าอีกสองคนก็จับแขนฉันแล้วลากฉันตามเค้ามา ฉันสะบัดเต็มที่แล้วรีบวิ่งมากับเพื่อน ไม่สนใจฉันเลยนะยะพวกเธอ!แล้วพอเดินกำลังจะข้ามสะพานฉันก็เจอกับไอ้ชั่วนั่นนั่งอยู่ เฮ้ยมันทำไมเดินเร็วอย่างนั้นละ

“นี่หนูคนนั้นนะ”ลุงคนหนึ่งเรียกฉันพร้อมกับมายืนข้างๆฉัน

“คะลุง”ฉันพูดออกไป

“ไปกับลุงหน่อยสิ ผู้ชายคนนั้นเค้าเรียกหนูนะ”

“คือลุงคะหนู...”ฉันยังพูดไม่ทันจบลุงแกก็ลากฉันไปอีกแล้ว อะไรเนี่ยลุง!แต่ทำไมเท้าฉันมันไปกับลุงแล้วละ และแล้วสองทางเลือกก็มา โอ้ไม่นะ! เพื่อนฉันกำลังเดินหนีฉันไปแล้ว และแล้วเหมือนสรรค์จะเข้าข้างฉัน ฉันก็เลยรีบวิ่งหนีตาลุงคนนั้นมา ที่สวรรค์เข้าข้างเพราะว่ามีคนเดินเต็มไปหมด ขอบคุณมากเลยนะคะ และแล้ว ฉันก็วิ่งมาถึงร้านขายต้นไม้ พระเจ้า!เพื่อนหายไปแล้ว ขอบคุณสวรรค์ ทำไมต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วยฉันไม่น่าไปทำปากเสียใส่ไอ้คนชั่วนั่นเลย

“เฮ้สวัสดี”เสียงใครคนนึงพูดขึ้น ฉันเลยหันไปมอง O_O เฮ้ย! นี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมมีคนเยอะขนาดนี้ละ แต่เดี๋ยวนะนั่นมันไม้ของจริงนี่เฮ้ย! โห ไม่เล่นแล้วมั้งเนี่ย เอาจริงเลยอ่อ

“เธอใช่มั้ยที่กล้าหืออือลูกพี่ของเรา ตายซะเถอะ”ผู้ชายในกลุ่มนั้นพูดขึ้นแล้วเข้ามากำลังจะเอาไม้ฟาดฟน้าฉัน ผลัก! เฮ้ย มันเอาจริงวะ มันตีแขนขวาฉันแล้ว และในที่สุด ฉันก็เลยต้องใส่เกียร์ยิ่งกว่าเกียร์หมาวิ่งไม่คิดชีวิต วิ่งไปวิ่งมาจนมาถึงตรอกร้านขายผัก อ๊ากกกกขอบคุณพระเจ้าเพราะในหนังเห็นมาซ่อนแถวนี้กันเยอะ! และฉันก็เข้าไปหลบในร้าน ขายผักร้านหนึ่ง

“ลุงถ้ามีคนผุ้ชายเยอะๆหลายๆคนมาถามลุง ลุงบอกไปว่า หนูไม่อยู่นะ!”ฉันพูดพร้อมกับวิ่งไปหลังร้าน และแล้วก็เป็นไปตามคาด

“ลุงมีผู้หญิงวิ่งมาแถวนี้บ้างมั้ย!”

“อ่ออีหนูเค้าไม่อยู่”

“ห๊ะ!อะไรนะลุง!”ใครคนนั้นทวนคำถาม O_O อ้าวลุง ไง๊พูดแบบนั้นอะ แล้วลุงก็หันมามองหลังร้าน เฮ้ยอย่ามองมา ฉันเลยทำปากพูดไปว่า

“ลุง!!!”

“อ่ออีหนูที่น่ารักๆๆๆนะหรอนู้นวิ่งไปทางนู้นนะ ไปซื้อผัก”

“แน่ใจนะลุง!ขอให้ผมไปดูร้านลุงหน่อยได้มั้ย”เฮ้ยอย่านะพวกแก! พระเจ้าช่วยหนูด้วยT^T

“ไม่ได้ถ้าเอ็งเข้าไปเอ็งผ่านข้ากับพวกลุงๆป้าๆที่ตลาดไปก่อน!”ลุงพูดแค่นั้นแล้วก็เอามีดอีโต้ขึ้นมา

“ครับลุงผมเชื่อแล้วครับ เฮ้ย!ไปพวกเรา!”และพวกนั่นมันก็วิ่งกันต่อไป ฮู้! ลุงนี่ตั้งแต่เกิดมาซื่อได้ใจ เอหรือว่าเราสื่อไม่รู้เรื่อง

“ขอบคุณมากเลยนะคะลุง”

“ไม่เป็นไรทีหลังมาใช้บริการลุงใหม่อีกนะ^^” แหะๆๆคือลุงคะหนูว่ามันคงเป็นครั้งสุดท้ายนะคะลุง และฉันก็วิ่งกลับบ้านทันที