SNSD(ฉบับรักหวานแหวว)

         "ไม่ต้องมาเสแสร้งกับฉัน ยุนอา"เจสสิก้าพูดด้วยน้ำเสียงสั่งเครือ เธอใกล้จะร้องไห้อีกแล้ว ... ยุนอามองรุ่น
 
พี่ที่ตัวเองเคารพต้องมานั่งร้องไห้ ก็อดไม่ได้
 
          "เธอแหละเจส... ไปกับฉันยุนอา !!"คยูฮยอนออกปากเสียงแข็งกร้าว ยุนอาอยากเหลือเกิน เธออยากจะ
 
กลับไปซับน้ำตาให้เจสสิก้า .. เธอไม่มีใคร เธอต้องการคนปลอบ
 
          "ปล่อยฉัน ! นี่นายจะพาฉันไปไหน !!!"ร่างบางตะโกนก้อง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากผู้ชายที่ลากเธอขึ้นรถ
 
          "ก็ที่ ที่เธอชอบไปไง ! อย่าทำเป็นใสซื่อ ฉันละเกลียดใบหน้าที่ใสซื่อของเธอจริงๆ"
 
          "โอ้ย ! คอยดูนะ ฉันจะบอกพี่แทแท !!"
 
          "ถ้ากล้านะ ฉันจะจัดหนักกับเธอเลย ดีมั้ย ?"คยูฮยอนฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำให้ยุนอาเงียบลงได้ในที่สุด
 
 
 
 
 
          "นี่นาย ! พาฉันมาบ้านของนายทำไมกัน ?"ยุนอาตะโกนก้อง
 
          "เงียบไปยัยเหม่ง ... ฉันชักจะรำคาญเสียงเธอแล้วนะ = ="คยูฮยอนไม่ต่อล้อต่อเถียงกับยุนอาต่อ แต่
 
เขากับพูดเรียบๆให้เธอเงียบลง 
 
         จะดีก็ดี จะไม่ดีก็ไม่ดี สรุปยังไงวะเนี่ย  เธอคิด
 
         "ลง"คยูฮยอนกล่าวขณะที่เธอกำลังงงกับการกระทำของเขา"หรือว่า จะให้ฉันอุ้มลงจากรถไปถึงห้องนอน
 
เลยมั้ยล่ะ หืม ?"ยุนอาย่นจมูกน้อยๆจนเขาหมั่นไส้ บีบจมูกของเธออย่างหยอกล้อ
 
         "โอ๊ย อย่าเล่นจมูกของฉันตามใจชอบนะ"เธอชักหน้า"กรี๊ดดด ! นี่นายจะทำอะไร ปล่อยฉัน"ยุนอากรีดร้อง
 
เพราะคยูฮยอนกำลังช้อนตัวเธอขึ้นในอ้อมกอดของเขา
 
         "ก็พาเธอมานี่ไง"
 
 
 
 
 
 
 
 
          "นี่มันที่ไหนกัน !? นายพาฉันมาทำไม คยูฮยอน !"
 
          "ก็ห้องนอนฉันไง"ยุนอาอ้าปากค้าง เธอทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น คยูฮยอนไม่รอช้า
 
ก้มลงจูบที่ริมฝีปากเรียวบางสีกุหลาบน่าทะนุถนอมนั่น ยุนอาเม้มปากแ่น่น ตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น ต่อจากนั้น คยู
 
ฮยอนได้วางร่างบางลงเตียงที่แสนนุ่มสบาย เขาปลดกระดุมเสื้อของยุนอาออก ซึ่งยุนอาก็ได้แต่กรีดร้อง
 
         "ปล่อย.............!!! ปล่อยฉัน ฮืออ"คยูฮยอนไม่รอช้า กระตุกบราเซียที่ให้ห่อหุ้มส่วนที่น่าทะนุถนอม
 
ของยุนอาออก เขาไม่รอช้า บรรเลงบทรักไปอย่างเร่าร้อน 
 
 
 
 
                                                  Cut Nc Kyuyoon
                                             กติกาการส่งเมลล์ ไม่ต่ำกว่า 5 เม้นค่ะ
 
 
 
 
 
            "ฮึก ฮืออ"ยุนอาร้องไห้อย่า่งหนัก แล้วอย่างงี้เธอจะไปสู้หน้าเจสสิก้าได้อย่างไร ? เธอจะไปออกคอน
 
เสิร์ตค่ำคืนนี้ได้ไหม ? เพราะเขาคนเดียว .... คยูฮยอน !
 
            "เดี๋ยวฉันไปส่ง"
 
            "ไม่ต้อง ! ออกไป ! ออกไปให้พ้น!!"ยุนอากรีดร้องอย่า่งกับคนบ้า ทำให้คยูฮยอนห่วงเธอไม่มากก็
 
น้อย
 
            "ฮัลโหล ... ครับ ... คือยุนอาน่ะครับท่าน ไม่สบาย ป่วยหนัก คงจะไปคอนฯไม่ได้.....อ้อ ครับ....ยก
 
เลิกเปลี่ยนเป็นแถลงข่าวแทน .... ยุนอาไม่ต้องไปก็ได้ ....อ๋อ ขอบคุณครับ สวัสดีครับ.."
 
            "..."ยุนอามองร่างสูงตรงหน้าอย่างอึ้งๆ เขาห่วงเธอด้วยหรอ
 
            "พักอยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวให้แม่บ้านยกข้าวต้มมาให้"
 
            "เดี๋ยว !"ยุนอาว่า ทำให้คยูฮยอนที่กำลังจะออกไปชะงัก
 
 
            "ว่ามา"
 
 
            "เอ่อ คือ เรื่อง น้องซอ นายจะไม่...."