ยัยแวมไพร์ตัวร้าย เกาะหัวใจนายดัวแสบ
6.7
6) ตอนนี้ โทโมะแก้วอยู่ในร่างมนุษย์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าของวันรุ่งขึ้น ตอนนี้ตี5.20 แก้วตื่นก่อนโทโมะ
แก้ว // หื้ม!! โอ้ย ปวดหัว แก้วนั่งกุมหัวอยู่บนเตียง ระหว่างนั้น โทโมะเองก็ตื่นพอดี
โทโมะ // ไง! ยัยตัวแสบ ตื่นแล้วหรอ โทโมะพูดแล้วจับไหล่แก้ว
แก้ว // อย่ามาจับฉันนะ!! แก้วปัดมือโทโมะออกแล้วรีบเดินไปห้องน้ำ แต่ยังไม่ถึงห้องน้ำ แก้วก็สลบลงไปกอง
กับพื้นซะแล้ว
โทโมะ // เห้ย!! ยัยแสบ ไข้ขึ้นอีกแล้วหรอเนี่ย โทโมะพูดแล้วอุ้มแก้วขึ้นมานอนบนเตียง
แก้ว // อื้อ ปล่อยฉัน! แก้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
โทโมะ // ไม่สบายแล้วยังจะดื้ออีก ยัยบ้านี้!! โทโมะพูดแล้วเช็ดตัวให้แก้ว
แก้ว // เฮ้อ~ หนาว ฉันหนาว แก้วพูดแล้วหลับตาปี๋
โทโมะ // มานี้ๆ โทโมะพูดแล้วนอนกอดแก้ว เพื่อให้แก้วอบอุ่นขึ้น พลังแห่งความรักของทั้งสองเริ่มเข้าหากัน
โทโมะรู้สึกแปลกๆกับแก้วขึ้นเรื่อยๆ แก้วก็เช่นกันแก้วเองก็รู้สึกแปลกๆกับโทโมะมากขึ้นเรื่อยๆ
แก้ว // ปล่อยเหอะ นายไปเรียนเหอะ แก้วนอนหลับตาแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
โทโมะ // ไม่ได้ เธอไม่สบายขนาดนี้ฉันจะปล่อยเธอไว้ได้ยังไงแก้ว โทโมะพูดแล้ว โทโมะพูดแล้วกอด
แก้วให้แน่นขึ้น
แก้ว // นายไม่ต้องดูแลฉันมากหรอก นายไปหาแฟนนายเหอะ ระหว่างที่แก้วพูด แก้วก็รู้สึกน้อยใจนิดๆ
โทโมะ // ตอนนี้เธอสำคัญที่สุด เธอไม่สบายอยู่นะ อื้ม กินข้าวไหวไหมแก้ว
แก้ว // อื้ม ไม่กิน แก้วพูดแล้วหลับตาพร้อมกับส่ายหัวไปมาเบาๆ
โทโมะ // แต่เธอ ต้องกินนะ งั้น เอาอย่างนี้แล้วกัน โทโมะพูดแล้วตักข้าวใส่ปาก จากนั้น โทโมะก็ค่อยๆ
ประกบปากของแก้ว แล้วค่อยๆพ้นข้าวเข้าไปจนหมด
แก้ว // อื้ม นั้นจูบแรกฉันนะ! แก้วพูดแล้วทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อย
โทโมะ // เธอเสียจูบแรกตั้งแต่เมื่อคืนนี้ล่ะ แต่ ชั่งมันเหอะ อ่ะยา มา เดี๋ยวฉันป้อน โทโมะพูดแล้วค่อยๆ
ประกบปากแก้วอีกครัง แล้วก็พ้นยาเข้าไป
แก้ว // อื้มนายไม่โทรหาแฟนนายบ้างหรอไง แก้วถาม
โทโมะ // พิมหน่ะหรอ หึ! พิมไม่ได้มีฉันแค่คนเดียวหรอก โทโมะพูดขึ้น
แก้ว // อ้าว แล้วทำไมนายยังคบกับยัยพิมพ์ดีดอ่ะไรนั้นหล่ะ
โทโมะ // มันเป็นเพราะธุรกิจบางอย่างของพ่อฉันในโลกมนุษย์
แก้ว // อื้ม ฉันไม่ถามอะไรแล้วหล่ะ แก้วพูดแล้วค่อยๆยืนขึ้น
โทโมะ // นั้น เธอจะไปไหน โทโมะถาม
แก้ว // ไปล้างหน้าหน่อยหน่ะ มันมึนๆหัว
โทโมะ // ไม่ต้อง หยุดเลย เดี๋ยวฉันไปเอาผ้าชุดน้ำมาเช็ดให้
************************************************************
แหะๆๆ :P หายไปนานเลยเนอะ ขอโทดง๊าฟ~ มาอ่านนิยายกันต่อเถอะๆ
แก้ว // หื้ม!! โอ้ย ปวดหัว แก้วนั่งกุมหัวอยู่บนเตียง ระหว่างนั้น โทโมะเองก็ตื่นพอดี
โทโมะ // ไง! ยัยตัวแสบ ตื่นแล้วหรอ โทโมะพูดแล้วจับไหล่แก้ว
แก้ว // อย่ามาจับฉันนะ!! แก้วปัดมือโทโมะออกแล้วรีบเดินไปห้องน้ำ แต่ยังไม่ถึงห้องน้ำ แก้วก็สลบลงไปกอง
กับพื้นซะแล้ว
โทโมะ // เห้ย!! ยัยแสบ ไข้ขึ้นอีกแล้วหรอเนี่ย โทโมะพูดแล้วอุ้มแก้วขึ้นมานอนบนเตียง
แก้ว // อื้อ ปล่อยฉัน! แก้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
โทโมะ // ไม่สบายแล้วยังจะดื้ออีก ยัยบ้านี้!! โทโมะพูดแล้วเช็ดตัวให้แก้ว
แก้ว // เฮ้อ~ หนาว ฉันหนาว แก้วพูดแล้วหลับตาปี๋
โทโมะ // มานี้ๆ โทโมะพูดแล้วนอนกอดแก้ว เพื่อให้แก้วอบอุ่นขึ้น พลังแห่งความรักของทั้งสองเริ่มเข้าหากัน
โทโมะรู้สึกแปลกๆกับแก้วขึ้นเรื่อยๆ แก้วก็เช่นกันแก้วเองก็รู้สึกแปลกๆกับโทโมะมากขึ้นเรื่อยๆ
แก้ว // ปล่อยเหอะ นายไปเรียนเหอะ แก้วนอนหลับตาแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
โทโมะ // ไม่ได้ เธอไม่สบายขนาดนี้ฉันจะปล่อยเธอไว้ได้ยังไงแก้ว โทโมะพูดแล้ว โทโมะพูดแล้วกอด
แก้วให้แน่นขึ้น
แก้ว // นายไม่ต้องดูแลฉันมากหรอก นายไปหาแฟนนายเหอะ ระหว่างที่แก้วพูด แก้วก็รู้สึกน้อยใจนิดๆ
โทโมะ // ตอนนี้เธอสำคัญที่สุด เธอไม่สบายอยู่นะ อื้ม กินข้าวไหวไหมแก้ว
แก้ว // อื้ม ไม่กิน แก้วพูดแล้วหลับตาพร้อมกับส่ายหัวไปมาเบาๆ
โทโมะ // แต่เธอ ต้องกินนะ งั้น เอาอย่างนี้แล้วกัน โทโมะพูดแล้วตักข้าวใส่ปาก จากนั้น โทโมะก็ค่อยๆ
ประกบปากของแก้ว แล้วค่อยๆพ้นข้าวเข้าไปจนหมด
แก้ว // อื้ม นั้นจูบแรกฉันนะ! แก้วพูดแล้วทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อย
โทโมะ // เธอเสียจูบแรกตั้งแต่เมื่อคืนนี้ล่ะ แต่ ชั่งมันเหอะ อ่ะยา มา เดี๋ยวฉันป้อน โทโมะพูดแล้วค่อยๆ
ประกบปากแก้วอีกครัง แล้วก็พ้นยาเข้าไป
แก้ว // อื้มนายไม่โทรหาแฟนนายบ้างหรอไง แก้วถาม
โทโมะ // พิมหน่ะหรอ หึ! พิมไม่ได้มีฉันแค่คนเดียวหรอก โทโมะพูดขึ้น
แก้ว // อ้าว แล้วทำไมนายยังคบกับยัยพิมพ์ดีดอ่ะไรนั้นหล่ะ
โทโมะ // มันเป็นเพราะธุรกิจบางอย่างของพ่อฉันในโลกมนุษย์
แก้ว // อื้ม ฉันไม่ถามอะไรแล้วหล่ะ แก้วพูดแล้วค่อยๆยืนขึ้น
โทโมะ // นั้น เธอจะไปไหน โทโมะถาม
แก้ว // ไปล้างหน้าหน่อยหน่ะ มันมึนๆหัว
โทโมะ // ไม่ต้อง หยุดเลย เดี๋ยวฉันไปเอาผ้าชุดน้ำมาเช็ดให้
************************************************************
แหะๆๆ :P หายไปนานเลยเนอะ ขอโทดง๊าฟ~ มาอ่านนิยายกันต่อเถอะๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ