ยัยแวมไพร์ตัวร้าย เกาะหัวใจนายดัวแสบ

โทโมะ// ฉันเป็นผู้ชาย เธอนั่นแหละ เป็นผู้หญิงก็ไปนอนโซฟาสิ :P โทโมะพูดแล้วแลบลิ้น
แก้ว // ฮึ่ย !~ ไอบ้าา!! แก้วพูดเสียงดังก่อนจะไปอาบน้ำ
โทโมะ// เฮ้อ!! โทโมะถอนหายใจก่อนจะส่ายหัวกับความวุ่นวายของเขา
20นาทีผ่านไป แก้วเดินออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆ แต่พอเห็นโทโมะหลับอยู่บนเตียงก็โล่งใจ จากนั้นก็แต่งตัว
แก้ว// นายนี้เวลาหลับก็น่ารักดีนะ ชอบฟังเพลงมากหรือไงเนี่ย ขนาดหลับยังฟังเพลงเลย แก้วพูดแล้ว
หยิบผ้าห่มแล้วหมอนมานอนที่โซฟา จากนั้นแก้วก็หลับอย่างสนิท แต่เมื่อแก้วหลับแล้ว โทโมะลืมตาขึ้นมา
ดูแก้วที่นอนหลับอยู่บนโซฟา โทโมะเห็นสภาพที่แก้วนอนแล้วดูจะลำบากมาก เลยเดินไปอุ้มแก้วมานอนที่
เตียง จากนั้นโทโมะก็หลับลงข้างๆแก้วโดยมีหมอนข้างกั้นพวกเขาเอาไว้....
ยามราตีมืดมิด
แก้ว// ฮื่อ~ กลัว กลัว หญิงสาวร้องออกมาอย่างน่าสงสาร เพราะวันนี้เป็นวันเกิดแก้ว พ่อของแก้วได้บอก
แก้วว่า ยามราตรีมืดมิดที่เป็นวันเกิดของลูก จะมีปีศาจมาตามหาลูก แก้วเองก็ไม่ค่อยจะเชื่อ แต่ก็กลัว
หญิงสาวร่างบางนอนร้องไห้อยู่บนเตียง ตั่วสั่นเทา น้ำตาไหลพรากไม่หยุดหย่อน หญิงสาวได้แตหลับตา
อยู่อย่างนั้น เพราะกลัว และเห็นภาพที่ปีศาจแต่ละตัวจับแวมไพร์มาตัดหัวใจให้หัวหน้าพวกมันกิน
โทโมะ// ฮื่อ~ แก้ว! เป็นอะไร โทโมะพูดแล้วเขย่าตัวแก้วด้วยความเป็นห่วง
แก้ว// ฮือ~ กลัว กลัว ฮึก.. กลัว ช่วยแก้วด้วยฮือๆๆ หญิงสาวร้องออกมา
โทโมะ// แก้ว แป๊ปนะ อูย ตัวร้อนจี๋เลย! เดี๋ยวนะ โทโมะ เดินไปห้องน้ำอย่างรวดเร็วเพื่อจะไปเอาน้ำ
มาเช็ดตัวให้แก้ว
แก้ว// อย่านะ~ อย่าทำไรฉันนะ ฮึกๆ กลัว ฮึก.. กลัว
โทโมะ// ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่นี้ โทโมะพูดแล้วช้อนตัวแก้วให้นั่งขึ้น ก่อนจะโอบกอดหญิงสาวด้วยความ
เป็นห่วง พลังแห่งความห่วงใยของโทโมะ ทำให้แก้วอาการดีขึ้นเรื่อยๆ แต่แก้วกลับไข้ขึ้นหนัก
แก้ว// นาย~ หญิงสาวพูดด้วยเสียงแผ่วเบา แล้วมองหน้าโทโมะ
โทโมะ// ไง ยัยตัวดี ฝื้นแล้วหรอ โทโมะพูดแล้วช้อนตัวแก้วให้นั้น
แก้ว// อืม ขอบใจที่ช่วยฉันนะ หญิงสาวพูดด้วยท่าทีที่อ่อนเพลียมากๆ
โทโมะ// ไม่เป็นไร เธอพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวไข้จะขึ้นไปมากกว่านี้นะ โทโมะพูดด้วยรอยยิ้ม
แก้ว // เวลานายยิ้มนี้ก็น่ารักดีเหมือนกันเนอะ (คิดในใจ)
-----------------------------------------------------------------------
มาอัพแล้วเด้ออออ ช่วงนี้อาจจะอัพช้านะ เพราะเรียนง่ะ ยัไงก็ช่วยเม้นหน่อยน๊าาา