ยัยแวมไพร์ตัวร้าย เกาะหัวใจนายดัวแสบ

ณ โลกแวมไพร์
แก้ว// พ่อค่ะ แม่ค่ะ แก้วไปเรียนก่อนนะค่ะ
แม่แก้ว// ตั้งใจเรียนหล่ะ แม่อุสาห์ส่งลูกไปเรียนเวทแล้วนะ
แก้ว// ที่จริงแม่ไม่ต้องส่งแก้วไปเรียนเวทก็ได้นะค่ะ แก้วมีเวทแค่นี้ก็พอแล้วหล่ะค่ะ แก้วพูดพร้อมทำสีหน้าเบื่อ
หน่าย ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับถือโทรศัพท์เพื่อฟังเพลง แต่ระหว่างที่แก้วเดินอยู่ ก็มีชายหนุ่มรูปร่างสูง
หล่อ หน้าตาดี มาเดินชน แต่พอแก้วเห็นว่าเป็นใคร แก้วก็ถึงกับอารมณ์เสีย
โทโมะ// อ้าว ยัยแก้วแตก ฉันขอโทษ โทโมะรีบพูดแล้ววิ่งเข้าไปในโรงเรียนฝึกเวท
แก้ว// เฮ่ย!! ไอบ้า ไอโคโดโมะ!! ชนฉันแล้วหนี นายตายแน่ แก้วพูดแล้ววิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว ระหว่างที่
แก้ววิ่งอยู่ ก็รู้สึกเหมือนแก้วจะหลงทางซะแล้ว เพราะแก้วพึ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก แล้วมันก็แน่นอนว่า แก้ว
เป็นเด็กใหม่ของโรงเรียนนี้
แก้ว// โอ้ยๆ!! ทำไงดีเนี่ย หลงทางซะแล้ว อ๋อ!! ยัยฟางเรียนที่นี้นี่หว่า ไปหาฟางดีกว่า
แก้วหลับตาแล้วนึกถึงฟาง แป๊ปเดียวแก้วก็มาถึงฟางทันที ฟาง!! แก้วเรียกฟาง
ฟาง// เฮ่ย! โอ้ย ยัยแก้ว มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง แล้วมาทำไมเนี่ย!
แก้ว//แกก็น่าจะรู้ดีหนิ ว่าฉันมาทำไม! แก้วพูดอย่างติดรำคาญหน่อยๆ
ฟาง//เอ่อ แป๊ป ฟางหลับตา จากนั้นฟางก็รู้เหตุผลว่าทำไมแก้วถึงมาที่นี้ 
แก้ว// รู้แล้วใช่ไหมฟาง 
ฟาง// เอ่อๆ รู้แล้ว แกมากับฉันนี้ ฟางพูดจบก็ลากแก้วมาโรงยิมทันที
แก้ว//แกพาฉันมาที่นี้ทำไมเนี่ย แทนที่จะพาฉันไปที่ห้องเรียน
ฟาง// ยัยบ้า == ที่นี้มันไม่มีห้องเรียน มันมีแต่โรงยิม สนามเดินเล่น สนามฝึกเวท ห้องน้ำ แล้วก็
แก้ว//เอ่อ พอแล้วๆ แล้วนี้เรียนวิชาอะไรอ่ะ
ฟาง//ตอนนี้ยังไม่เรียน อาจารย์ยังไม่มา
แก้ว// เ่อ่อๆ แล้วฉันจะทำไรดีเนี่ย เฮ้ออ น่าเบื่อชะมัด==
ฟาง// เอ่อแก้ว วันนี้เป็นวันแรกนะที่เราเรียน เรื่องหอพักอ่ะ เดี่ยวอาจารย์จัดคู่ให้
แก้ว// ฉันจะได้คู่กับแกไหมฟาง
ฟาง// ไม่รู้ จับฉลากเอา
แก้ว// หรอ โอเคๆ ขอให้จับได้คนดีๆแล้วกัน เฮ้อ!
10นาทีผ่านไป
อาจารย์// เอาหล่ะ วันนี้ฉันจะให้พวกเธอจับฉลากเลือกห้อง ใครจะจับก่อน
ฟาง// หนูค่ะ ฟางยกมือขึ้น
อาจารย์// อ่ะ เลือกเลยจร๊ะ
ฟาง//ได้แล้วค่ะ ฟางหยิบแล้วบอกกับอาจารย์
อาจารย์// ไหน เอาดูซิ
ฟาง//หนูได้คู่คนไหนหรอค่ะ ฟางถามอย่างใจจดใจจ่อ
อาจารย์// นายป็อป นายได้คู่กับฟาง
ป็อปปี้// เฮ้อ! ได้คู่กับยัยหัวฟูอีกแล้วหรอเนี่ย วันหลังจับให้มันดีๆหน่อยดิ
ฟาง// ทำอย่างกับฉันอยากนอนกับนายอย่างนั้นแหละ แหวะ