เป็นเพราะรักใช่ไหม

10.0

เขียนโดย ZometIng

วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.41 น.

  13 ตอน
  95 วิจารณ์
  23.43K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) เพราะ ข้า รัก เจ้า...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ห้ะ!! กวังตกบันได"แก้วตะโกนลั่น เมื่อได้ยินข่าวร้ายในวันรุ่งขึ้น
 
"ได้ไง แล้วโรมิโอหล่ะ!"แก้วกระวนกระวาย เพราะงานละครอาจจะล้มได้
 
"เหลือตั้ง 2 อาทิตย์ เราหาคนมาซ้อมๆก่อนก็ได้"ฟ้า คนเขียนบทพูด
 
"ใครหล่ะ ??"เมื่อแก้วพูดเสร็จ ทุกคนก็หันไปมองโทโมะเป็นตาเดียว
 
"มะ..มองอะไร"โทโมะพูดแบบ ตกใจ
 
"อย่าบอกนะว่า...."แก้วพูดแล้วเว้นไว้
 
"ใช่ โทโมะต้องเล่นแทนกวังจนกว่ากวังจะหายดี"ฟ้าพูดแล้วยิ้มร่า
 
"เห้ย..ฉันหรอ??"โทโมะพูดแล้วชี้ที่ตัวเอง
 
"ได้ไหม ??"ฟ้าพูดแล้วทำสายตาอ้อนวอน
 
"ก็ได้"โทโมะใจอ่อน แล้วหยิบบทขึ้นมาอ่าน...
 
วันซ้อม
"โอ้! จูเลียส โปรดลงมาหาข้าเทอด แม่สุดที่รัก"โทโมะพูดหลังจากคุกเข่าลงบนหน้าแก้ว
 
"ท่านพ่อข้า ไม่ชอบเจ้า ..กลับไปซะเทอด โรมินโอ"แก้วพูดแล้วแสดงสีหน้าเศร้าสร้อย
 
"ทำไมเจ้าต้องสนด้วยหล่ะ! ในเมื่อหัวใจเราทั้งสองรักกัน ข้าไม่ยอมแพ้อุปสัก เพียงแค่นี้หรอก เพราะ..."
โทโมะพูดอย่างชำนาญ
 
"เพราะ อะไร?"แก้วถาม
 
"เพราะ ข้า..ระ.."โทโมะอ้ำอึ้งอยู่นาน แล้วก็ไม่พูด 
 
"คัท! โทโมะ นายจะหยุดทำไม พูดออกไปเลยสิ ฉากนี้นายพูดไม่ได้ซักที"ฟ้าพูดอย่างอารมณ์เสีย
 
"วันนี้พอแค่นี้ก่อน"ฟ้าบอกแล้วไปเก็บข้าวของ
 
 
"โทโมะๆ"แก้วเรียกโทโมะ ที่เดินอยู่  
 
"ห้ะ ?"โทโมะหยุดเดินแล้วหันมาถามแก้ว
 
"ไปซ้อมละครบ้านฉันไหม"แก้วชักชวนโทโมะให้ไปซ้อมบทละคร
 
"ก็ได้"โทโมะตอบตกลง
 
 
 
บ้านแก้ว
"เพราะ ข้า ระ...."โทโมะเงียบไม่ยอมพูดต่อ
 
"โอ้ย! รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี้ย"แก้วพูดแบบเหวียงๆ แล้วนั่งลงบนโซฟาอย่างเหนื่อยล้า
 
"มันเล่นไม่ได้นิ"โทโมะนั่งลงข้างๆแล้วพูด
 
"แค่การแสดงเอง เอาไรมาก"แก้วพูดแล้วเบะปาก แล้วเบือนหน้าหนี
 
"รู้แล้ว แต่เวลามันจะพูด มันก็พูดไม่ออก"โทโมะบอกแก้ว
 
"เพราะ ?"แก้วหันหน้า มาหาโทโมะ จึงทำให้หน้าโทโมะกับหน้าแก้วใกล้กันมาก จนแก้วแก้มแดง
 
"เพราะ ..ข้า รัก เจ้า"โทโมะพูดอย่างเบาๆ แต่พูดแบบให้คนใกล้ๆได้ยิน
 
"ประมาณนี้ใช้ไหม"โทโมะพูด ทำให้แก้วได้สติ
 
"เอ่อ...ทีงี้พูดได้"แก้วพูดแล้วหันหน้าหนี เพราะรู้สึกเหมื่อนมีใครเอาน้ำร้อน 100 องศามาราดที่หน้า
 
"555  ซ้อมอีกรอบไหม"โทโมะเปลี่ยนอารมณ์แล้วชวนแก้วซ้อม
 
"ไม่เอาดึกแล้ว กลับบ้านได้แล้ว ฉันจะนอน"แก้วบอกโทโมะ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
 
"โอเคๆ ไปแหละ"โทโมะพูดแล้วเดินออกไปจากห้องแก้ว แล้วกับบ้าน
 
"อีตาบ้าเอ้ย! นายมาทำอะไรกับหัวใจฉันเนี่ย"แก้วพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วยิ้มหน้าแดงอยู่คนเดียว
 



ขอโทษทีหายไปเกือบ 2 อาทิตย์  ตอนนี้งานยุ่งมาก แล้วก็ต้องส่งรายๆวิชาในเวลาเดียวกันด้วย
ขอโทษจริงๆๆๆๆ ขอโทษๆๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา