เป็นเพราะรักใช่ไหม

10.0

เขียนโดย ZometIng

วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.41 น.

  13 ตอน
  95 วิจารณ์
  23.43K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) ตาล่าหาของในดงผี...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันเข้าค่าย

ในรถบัส

 

"แก้วนั่งนี้สิ"ฉันพยักหน้าตอบรับฟาง ที่เขาชวนฉันนั่ง ตรงนี้มีฉัน เฟย์ฟาง  ส่วนอีกฝั่งเป็น

นายโดโซะ  นายป๊อปปี้บัดดี้บ้าเรียนของฟาง  แล้วก็เขื่อนนายหน้ายาวของเฟย์

 

"ใครเอาขนมมาบ้าง"ฉันถามเพื่อนสองตัวที่นั้งอยู่ข้างๆ ส่วนฉันนั่งริมสุด  เพราะไม่รู้ว่าไอ้โรคเมารถ

แบบไม่ประจำ จะเดินทางมาตอนไหน

 

"ชู้ว์!"เฟย์บอกให้ฉันนัยๆว่า 'หุบปากของแกซะ'  แล้วเปิดกระเป๋าออกมา ทายซิอะไรอยู่ในนั้น ?  

ไม่ใช่เสื้อผ้า แต่มันเป็นขนมและน้ำอัดลมจำนวนหนึ่ง  นี้แกขาดไม่ได้เลยใช่ไหม ยัยอ้วนเฟย์

 

"แล้วเสื้อผ้า ?"ฉันถามเฟย์ว่า เอาส่วนไหนของกระเป๋าเน่าๆของแก ใส่เสื้อผ้าเหม็นอับๆ  

 

"ฝากฉันไว้เองแหละ  เดี่ยวยัยขนมในกระเป๋าเฟย์ไม่พอ"ฟางพูดแล้วยิ้มร่า  

ย่ะ! หากฉันกินของพวกนี้ กระเพาะฉันได้ขยายแน่

 

"เอามาถุงดิ"ฉันพูดแล้วแบมือ เหมือนเด็กกำลังขอเงินจากแม่

 

"ไม่อ่ะ!  ไปตั้งสามวันมันไม่พอ"เฟย์พูดแล้วรีบปิดกระเป๋า โด่!  ไม่ง้อหรอก

 

 

 

ที่ค่ายเเห่งหนึ่ง

"อ่า..นักเรียนคะ ตอนนี้ได้เวลาใกล้จะค้ำแล้ว ให้นร.มาลงชื่อเข้าห้องนะ จะนอนกับใครก็ได้

แต่ห้องละ 3 คนเท่านั้นนะ   ....แล้วพอจัดของเสร็จ  19:30มาเจอกันตรงนี้นะ"ฉันใช้หูฉันเสพความจากครู  แต่สายตาฉันมองไปยังทะเลในยามที่พระอาทิตย์จะลับตา 

 

"ได้กุญแจแล้ว ห้อง 415"ฟางยื่นนกูญแจให้ดู คงไม่ต้องบอกหรอกนะ รู้กันอยู่ว่ามีฉัน ฟางเฟย์นอนด้วยกัน

 

"อ่า.."ฉันพยักหน้ารับด้วยความเข้าใจ

 

"นายได้ห้องไหน"ฉันไปหันไปถามนายบัดดี้ขี้เก๊กที่ขนานตัวอยู่ข้างๆ

 

"อ่า...416"โทโมะดูที่กุญแจในมือป๊อปปี้ แล้วจึงตอบคำถามฉัน

 

"ห้ะ! ฉันอยู่ 415"ฉันพูดกับนายโดโซะ

 

"หรอก็ป๊อปปี้มันต่อหลังเพื่อนเธอ ไม่แปลกหรอกที่ได้อยู่ข้างๆกัน"โทโมะพูด

 

"อ่า..งั้นขึ้นห้องกันเถอะ"ฉันชวนเพื่อนทั้ง 5 ของฉันขึ้นห้อง ทุกคนก็พยักหน้ารับแล้วพากันขึ้นห้อง

 

ในห้อง 415

"เฟย์จองเตียงกลางอ่า"เฟย์พูดอย่างเป็นเจ้าของเตียงเดี่ยวตรงกลาง ห้องนี้มีสามเตียงโดยมีโต๊ะกลั่นอยู่

(แผนภาพ) []=เตียง  O=ตู้เล็กมีลิ้นชัก

O [] O [] O []

 

"งั้นฟางนอนติดกับผนังห้องน้ำแล้วกัน"ฟางพูด งั้นฉันต้องนอนใกล้ๆกับระเบียงน่ะสิ  โอ้มายก๊อก!!

ไม่นานหนักก็ ถึงเวลา 19:30 เราเสร็จจากการเก็บของก่อน 19:15 อีกแต่ต้องมาสายกว่า 2 นาที 

เพราะมั่วแต่นั่งยัดขนมขบเคี้ยวที่มี แคลลอรี่มากกว่า 120  เข้าปากอย่างไม่หยั้ง

 

"เร็วๆสิ กำลังจัดแถวเลย"ฉันเร่งให้เฟย์ ฟางวิ่งเร็วๆ เมื่อเห็นพวกนักเรียนททั้งหลายกำลังจัดแถว เป็นคู่ๆ

ก็คือบัดดี้ตัวเองนั้นเอง เฟย์กับฟาง ถูกป๊อปปี้กับเขื่อนลากตัวไปเข้าคู่แล้ว

แต่ฉันยังไม่เห็เงาหัวของโทโมะเลย 

 

หมับ!!

"อ่ะ!"ฉันอุทานอย่างตกใจ เมือมีมือใครไม่รู้จับมือฉันแล้วกะฉากตัวฉันเข้าไปในฝูงคนจำนวนมาก

 

"ช้าจริง!"ฉะนรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกเมือเจ้าของมือเป็นบัดดี้ของฉันเอง

 

"โทษที"ฉันยิ้มเห่ยๆให้ เมือถึงคิวฉันกับโทโมะครูก็ทำอะไรให้ไม่รู้ รู้ตัวอีกที มือฉันกับโทโมะก็ถูกมัดติดกัน

ด้วยผ้าสีแดงๆ อย่างหนาแน่นมากๆ

 

"อ่า...คงได้ผูกติดกับบัดดี้ทุกคนแล้วนะ ภารกิจแรก ตามล่าหาของในดงผี..."ครูพูดเน้นคำว่าผียาวๆ

มันทำให้ฉันขอนแขนแสตนอัพเลยที่เดี่ยว

 

".....คงยังไม่เข้าใจนะ คือให้หาของที่เขียนติดไว้จุดต่างๆที่ครูให้ไปนะ แล้วก็หาไปเรื่อยๆจนครบ 10 ชิ้น"

ครูอธิบายให้ฟัง อ๋อมันคงไม่หน้ากลัวหรอก...นะ!

 

"งั้นเดี่ยวครูปล่อยไปที่ละคู่นะ จะได้ไม่วุ่นวาย"ครูปล่อยครูแรกไปก่อน แล้วจึงปล่อยครูที่หลัง

ในอีก 5 นาทีต่อมา  ในที่สุด ก็มาถึงตาฉันจนได้...

 

 


 

เอาสั้นๆไปเคี้ยวเล่นก่อนนะ 555  ปรับเเบบใหม่นะให้แก้วพากย์เองดีกว่า

 

ไปละ :]  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา