เป็นเพราะรักใช่ไหม

"เธอโอเคไหม ?"โทโมะถามแก้ว ที่เขี่ยลูกชิ้นในชามก๋วยเตี๋ยวเล่นอย่างเหม่อ
 
"อืม คิดว่านะ"แก้วพูดแล้วยกน้ำขึ้นมาดื่ม
 
"หรอ ลืมๆมันไปเถอะ"โทโมะพูด แล้วบอกให้แก้วลืมเรื่องในโรงเรียนไปซะ
 
"อยากกลับแล้ว"แก้วพูดแล้วเบี่ยงหน้าหนี
 
"เธอยังกินไม่หมดเลย กินก่อนซิ"โทโมะพูดแล้วชี้ไปที่ก๋วยเตี๋ยว
 
"ไม่หล่ะ"แก้วปฏิเสธ
 
"ต้องกิน!"โทโมะพูดเสียงเเข็ง แล้วคลีบลูกชิ้นมาจ่อปากแก้ว
 
"ไม่กิน"แก้วพูดแล้วสบัดหน้าหนี
 
"อ้าปาก!"โทโมะพูดเสียงดุ แก้วไม่ได้กลัว แต่ไม่เคยเห็นโทโมะโหดเลยต้องอ้าปากให้โทโมะ
 
"อ้ำ"โทโมะพูดตาม เมื่อลูกชิ้นเข้าปากแก้ว
 
"555"แก้วแอบหัวเราะขณะเคี้ยวลูกชิ้นอยู่
 
"หัวเราะอะไร"โทโมะพูดแบบอายๆ 
 
"เปล่าสักหน่อย"แก้วอมยิ้ม
 
"แก้วเธอยิ้มแล้ว"โทโมะพูดล้อแก้ว
 
"อ๊ากก! ไอ้บ้า"แก้วพูดแล้วชี้หน้าแก้ว
 
"5555"แก้วกับโทโมะ หัวเราะออมาพร้อมกัน แล้วโทโมะก็เดินไปส่งแก้วที่บ้าน
 
 
 
 
ที่โรงเรียน
06:45
"แก้ว เมือวานเราขอโทษนะ"กวังพูดหลังวิ่งมาหาแก้วที่เดินอยู่หน้าโรงเรียน
 
"เอ่อ...."แก้วอ้ำอึ้งๆ  เขาไม่อยากยกโทษเพราะกวังเอาเฟริสคิสไป แต่ไม่อยากโกรธเพราะ
ไม่อยากเสียเพือน
 
"เราขอโทษจริงๆ"กวังพูดแล้วมองแก้วแบบอ้อนๆ
 
"อืม"แก้วพูด
 
"งั้นขึ้นห้องกันเถอะ"กวังพูดดึงมือแก้วไป



แก้วหายโกรธง่ายจัง ถ้าเป็นเรานะ เราจะปล้ำ เอ้ย! ไม่ใช่  5555
 
ตอนที่แล้ว พิมผิดจาก กวังเป็นกวิน รัวไปหมดเลย 
 
บาย...