รักวุ่นวายของยัยคุณหนูเอาแต่ใจกับนายจอมกวน

"อ้อ...ไม่ๆ ไม่มีอะไรหรอกแรงคเกอร์ เจ้าหายดีแล้วใช่มั๊ย" ว่าแล้วเชียว นายนี่มันทนทายาด ตายยาก จริงๆ
"ครับ นี่เธอ...เธอมาทำอะไรที่นี่"แรงคเกอร์พูด
"ฉันอุตสาห์แบกนายมาที่นี่นะ นายมาพูดแบบนี้ได้ไงกัน ชิ!"ฉันงอนแรงคเกอร์
"ฮ่ะๆๆฮ่าๆๆๆ โห...อย่างอนดิ ง้อแล้วนะ อย่าขี้งอนดิ เดี๋ยวไม่รักซะหรอก"แรงคเกอร์พูดง้อทำเอาฉันอึ้งกับคำว่าเดี๋ยวไม่รักซะหรอก ละลายเลยง่ะ
"เมื่อกี๊นายพูดว่าอะไรนะ"ฉันถาม
"พูดว่าอย่างอนไง”แรงคเกอร์ตอบ
"ไม่ใช่ หลังจากนั้นอีกนิดนึงน่ะ"ฉันถาม
"อ๋อ อย่างอนดิ เดี๋ยวไม่รักซะหรอก!"แรงคเกอร์ตอบทำให้ฉันละลายอีกแล้วง่ะ
"นาย...นาย...นายยยยยยย"ฉันโกรธแต่แอบดีใจ
"อะไรคร้าบบบบบบบ"แรงคเกอร์พูด
"นายยย...ตายยยยยยยยยยยยยยย"ฉันบอก
"อ๊ากกกกกกก งอนจนโกรธเลยเหรอออ อ๊ากกกกกกก"แรงคเกอร์พูด
"นายยย...หยุดน้า...หยุดเดี๋ยวนี้เลยยยยยยยย"ฉันตะโกนสั่ง
"ใครจะหยุดเล่า...หยุดให้ตายล่ะสิไม่ว่า ฮ่าๆๆ"แรงคเกอร์พูดและหัวเราะอย่างมีความสุข
"บอกให้หยุด...แรงคเกอร์"ฉันตะโกนเรียกเค้า เค้าจึงหยุดและเหมือนจะโกรธฉันด้วยง่ะ ทำไงดีๆ