Love superstar แฟนฉันเป็นซูเปอร์สตาร์

หลังจากที่ฉันโดนเรียกไปเตือน (และโดนยื่นเงื่อนไขบ้าๆไรนั่นอีก T^T) ฉันก็โดดเรียนกลับบ้านนอนเลย --* ก็

มันเครียดอ่า ฉัน อยากตายยยยยย T^T ทุกวันนี้ฉันยังมีเรื่องปวดหัวไม่พอใช่ม้ายยยยยยยยยย ฮือๆๆๆๆ 

 

"ยัยฟ่าาา เมื่อวานแกหายไปไหนมา ฉันโทรก็ไม่รับ"เรื่องปวดหัวมาอีกละ --* นี่คือยัยตะเกียง เพื่อนสนิทที่ทำตัว

 

เหมือนแม่คนที่ สองฉันได้เหมือนที่สุด! -,-

 

"โทดที ฉันปิดเครื่องไว้"

 

"ปิดทำไมอ่ะ?"ยัยนี่ขี้สงสัยจริง ใครได้ไปเป็นแฟนนี่ตายเลย บ่นเหมือนแม่ --*  ถึงหน้ามันจะออกน่ารัก (น้อย

กว่าฉัน) ก็ เหอะ

 

"ฉันไปดูหนังมา เข้าใจม้ายยยยยยยยย" --*แต่ถึงงั้นฉันก็ไม่เบื่อมันหรอกนะ มันเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดแล้วล่ะ ^O^

 

"แล้วไปตอนไหน ทำไมไม่ชวนฉันอ่า" หง่ะ 

 

"ฉันโดดเรียนน่ะพอดีมีเรื่องปวดหัวอ่ะ ก็เลยคลายเครียดนิดหน่อย"ทำไมฉันต้องมารายงานยัยนี่ด้วยเนี้ย --*

 

"นี่! โดดเรียนน่ะระวังๆหน่อย อาจารย์เค้าจับตามองแกอยู่นะ "อาจารย์จับตาดูฉันตั้งแต่แรกแล้วย่ะ

 

"เออๆๆ"

 

"แล้วแกมีเรื่องไรไม่สบายใจอ่ะ บอกฉันได้น้ะ"เออ กำลังอยากระบายพอดี

 

"เออนี่ๆ คือเรื่องเป็นงี้นะ...บลาๆๆๆๆ......."

 

10 นาทีผ่านไป~

 

"หา!!!!! ดูแลนักเรียนนอกเนี่ยนะ!!"ว้ากกก เสียงดัง --*

 

"อย่าเสียงดังสิ --*"

 

"ความลับหรอ? อ่าวโทดที"

 

"เปล่า...แต่รายชื่อฉันไปอยู่ในแบล็กลิสอ่า เสียชื่อฉันหมดดิ T^T"

 

"งั้นแกคงต้องดูแลนักเรียนนอกนั่นจริงๆแล้วล่ะ ถึงจะถูกลบออกจากแบล็กลิสอ่ะ"

 

"คงอย่างนั้นแหละ" ชีวิตมันเศร้า 

 

"แต่แกจะไปดูแลใครได้ว้า ตัวเองยังเอาไม่รอด ฮ่าๆ" ไอ้เพื่อนเลว 

 

"ไอ้ตะเกียง..."

 

"ฮ่าๆ ฉันล้อเล่น...ว่าแต่เริ่มอาทิตย์หน้าใช่ป้ะ ให้ฉันช่วยมั้ยย *0*"

 

"ยังไงแกก็ต้องช่วยฉันอยู่แล้วย่ะ!"

 

"จ้าๆ เออนี่ เอาไว้คุยกันต่อ จะถึงเวลาเรียนคณิตแล้วนะ เอาชีทงานมาป้ะเนี้ย"ได้เวลาปวดหัวอีกแล้วค่ะ TT

 

2 ชั่วโมงผ่านไป....

 

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ปวดหัวชะมักเลย อยากเล่นเกม...แหะๆ

 

"ตะเกียง..คาบต่อไปอะไรอ่ะ..."

 

"นาฏศิลป์จ้ะ T^T"นาฎศิลป์! ฮ่าๆๆ ยัยตะเกียงเกลียดวิชานี้ เพราะมันเคยล้มตอนแสดงโชว์ ฮ่าๆ โดนสวดยับไป

หลายวันเหมือนกัน

 

"ฮ่าๆๆ งั้นโดดกันป้ะตะเกียง *0* ฉันอยากไปเที่ยววววววว"ได้โอกาส อิิอิ

 

"ว่างั้นแหละ T^T ฉันเกลียดนาฏศิลป์ที่สุด!"ล้างสมองยัยตะเกียง ฮ่าๆๆๆๆ

 

หลังโรงเรียน.....

 

"ยัยตะเกียง ปีนกำแพงขึ้นไปสิ!"

 

"มันสูงอ่า แกปีนไปก่อนดิ!" ต้องให้ผู้เชี่ยวชาญนำตลอด --*

 

"เห้ยๆ ดันฉันขึ้นมาเด้ ใกล้ถึงแล้วๆ อึ้บ! เอ้าฉันขึ้นมาแล้ว ยื่นมือมาดิ"พอฉันปีนขึ้นมาได้ ก็ยื่นมือจะไปรับยัยตะเกียง

 

"มันสูงอ่าแก T^T ฉันไม่เคยปีนน"ยัยบ้านี่ เสียเวลาน่ะ

 

"ปีนมาเหอะน่า ไม่ตกหรอก"จริงๆฉันก็เคยตกไปหลายครั้งเหมือนกันนะ ...

 

"อ...โอเค รับฉันดีๆนะเว้ย!"

 

"ยื่นมือมาๆ อึ้บบ!! ตัวแกหนักเป็นบ้าเลย" ฉันพยายามดึงแขนให้ยัยตะเกียงจึ้นมานั่งด้านบน แต่ยัยนี่หนักเป็นบ้า

เห็นตัวเล็กแบบนี้ --*

 

"เอาขามาพาดกำแพงสิ หะ..เห้ย! ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ! >< "เกิดอะไรขึ้นนน ฉันกำลังจะตกงั้น

หรอ!!!!!!

 

"ยัยฟ่า!!!"

 

ตุ้บ!!

 

"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...!!!."เสียงฉัน

 

"ยัยบ้า จะร้องทำไม"อะ...เอ๋ ไม่เจ็บแฮะ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังลอย....เอ๋???

 

"เห้ยยย นายเป็นใครเนี้ย!"ใครกันเนี่ย! คือว่าอธิบายแต่แรก คือฉันดึงมือตะเกียงจนตัวเองตกกำแพง แต่กลับรู้สึก

ไม่เจ็บ เลยรู้ว่า...มีผู้ชาย (หน้าตาดีมากกก ><) อุ้มรับฉันอยู่!!!!!!!!!!!!!! =[]= เท่าที่สังเกต นายนี่หน้าคุ้นๆ

นะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน...หน้าคมๆ หล่อๆ เข้มๆ...อุ้ย หล่ออ่ะ ><

 

"เธอนั่นแหละใคร! ฉันเดินอยู่ดีๆก็เจอยัยลิงลมที่ไหนไม่รู้ตกมาใส่ฉันเนี่ย!"กรี้ดดดดด หยาบคายที่สุดอ่ะ!!

หน้าตาดีแต่ปากปีจอก็ไม่ไหวนะ --*

 

"นี่! ปล่อยฉันลงได้แ้ล้ว!!! กล้าดียังไงมาด่าฉันเนี่ย!"ชิส์ 

 

ปั้กก!!

 

"โอ้ยยยย! ไอ้บ้านี่ คิดจะปล่อยก็ปล่อยเลยงั้นเหรอฮะ!!!"เจ็บชะมัด ไอ้บ้า!!

 

"ฉันอุตศ่าห์รับเธอลงมานะ!"หนอย~ ทวงบุญคุณงั้นหรอ

 

"ฉันไม่ได้ขอนี!!!"

 

"โอ้โฮแม่คุณ..รับแล้วไม่รู้จักขอบคุณหรอ มารยาทน่ะมีมั้ย!!!"ไอ้บ้านีมันเป็นใคร! แกไม่ตายดีแน่

 

"ก็เหมาะกับคนไม่มีมารยาทอย่างนายแล้วนี่....ตะเกียง กระโดดลงมาได้แล้ว!"ประโยคหลังฉันหันไปบอกตะเกียง

ที่ยังค้างอยู่บนกำแพง

 

"อ...อือ"

 

ตุ้บ!!

 

โห ยัยตะเกียง ท่าลงยัยนี่สวยกว่าฉันอีก (ยังจะชม) --*

 

"นี่เธอ!!! โดดเรียนงั้นหรอ!"หะ! ไอ้ผู้ชายคนนั้นตะคอกถาม..หนอยไอ้บ้า มาตะคอกใส่ฉันเรอะ

 

"ไม่! ฉัน.ฉันมาจับคนหนีเรียนต่างหาก...อย่างเช่นนายไง!! นายก็หนีเรียนใช่มั้ยล่ะ!!!!!!!!!!"

 

"เออ! แล้วจะทำไม ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าเธอมาจับคนหนีเรียนน่ะ..ไหนขอดูบัตรดิ๊" ไอ้บ้านี่ หัวหมอเรอะ

 

"ทำไมฉันต้องให้นายดูฮะ!!!"

 

"งั้นเธอก็ขี้โม้ ฉันฉลาดพอ...เอาล่ะ ขี้เกียจเสวนากับคนไม่มีมารยาท ฉันรู้ว่าเธอหนีเรียนมาเหมือนกัน เอาเป็นว่า

เจ๊ากันละกัน ฉันไปละ..."หนอยไอ้บ้า ไอ้ฝรั่งขี้นก มาด่าๆแล้วก็ไปเนี่ยนะ! ฉันกะจะจับหมอนี่ไปให้กรรมการ

นักเรียนทำโทษแต่ทำอะไรไม่ได้อีก ชิส์

 

"หวังว่าคงไม่เจอเธออีกนะ ยัยลิงลม!!!" กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ><

 

หวังว่าคงไม่ได้เจอกันอีก! ไอ้ฝรั่งผมทอง!!!!!!!