Saep Girl แสบนักเดี๋ยวรักซะให้เข็ด
9.9
3) ง้อ...(เกือบ)จูบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3
และแล้วเราก็มาถึงจนได้ เฮอเหนื่อยชะมัด คารุเนี่ยวิ่งเร็วชะมัด แต่อย่างว่าแลหะคารุเข้าขอยาวจะตายส่วนฉัน เหอะๆ อย่าไปพุดถึงเลย
“ทำไมมาช้าจัง” เรียวที่ตอนนี้อยู่ในท่ากอดอกกึ่งนั่งกึ่งนอนและทำน่าบึ่ง ให้ฉันเด่าคารุมีได้มีภาระหนุกแน่
“ฉันขอโทษทีพอดีว่าคนมันเยอะนะ” คารุถลาตัวไปบอก(โกหก)เรียวทันที เร็วซะไม่มี ยูมิ
“อ่าอย่าทำหน้าแบบนี้สิ เดี๋ยวหมดหล่อนะ” คารุยังง้อต่อไป เฮอเพื่อนๆว่าไหมตั้งแต่ที่สองคนนั้นเป็นแฟนกันน่ะตอนแรกก็มีอุปสรรค์มากมายและผ่านมาได้ด้วยดี แต่ตอนนี้มันไม่มีอะไรแต่เรียวนี้สิ เอานิสับโกรธมาจากไหนกันอ่า
“ถ้าหมดหล่อจะรักป่ะ”
“แหม่ถามมาได้ ก็ไม่รักสิ” อ้าวเฮ้ยคารุแกตอบแบบนั้นได้ไง รู้ไหมคนที่อยู่หน้าเธอกำลังจะฆ่าเธอได้เลยนะ
“แหม่ ล้อลเล่นเอง ก็รักสิ”
“แน่นะ”
“แน่สิ อ่ะนี้น้ำ” แล้วคารุก็ยื่นน้ำให้เรียว จะบอกให้อย่างหนึ่งนะ ที่จริงเรียวเขาไม่ได้มีนิสัยแบบนี้หรอกนะ แต่แกล้วเพื่อนอยากรู้ว่าเวลาเขามีอาการแบบนี้คารุเขาจะทำแบบไหนนะสิ เฮอชั่งเป็นแฟนที่ดี
ฉันที่มานั่งใต้ร่มไม้ห่างจากคู่รักคู่หวานนั้นประมาณ สอง ต้น เพื่อนมานั่งฟังเพลงคนเดียวแต่ว่าฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาแหย่จมูกฉัน ฉันปัดออกแล้วปัดออกอีก แต่ว่าไม่มีถ้าที่ว่าจะหยุด พอฉันลืมขึ้นมาและพร้อมที่จะโวยออกมา แต่ว่าฉันต้องชักงักเมื่อฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นชินจิอยู่ตรงหน้า และไม่ได้อยู่ตรงหน้าธรรมดาซะแล้วสิ แต่ว่ามันใกล้แทบจะจูบกันอยู่แล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ๊าก สั้นไปไหมอ่า พอดีว่าสมองมันตันอ่ามันคิดอะไรไม่ออกเลย ก็ขอโทษด้วยละกันนะ ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ว่าจะให้ยาวเหมือนเดิมก็เม้น โหวตกันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
แก้ไขจ้า
และแล้วเราก็มาถึงจนได้ เฮอเหนื่อยชะมัด คารุเนี่ยวิ่งเร็วชะมัด แต่อย่างว่าแหละคารุเขาขายาวจะตายส่วนฉัน เหอะๆ อย่าไปพูดถึงเลย
“ทำไมมาช้าจัง” เรียวที่ตอนนี้อยู่ในท่ากอดอกกึ่งนั่งกึ่งนอนและทำน่าบึ่ง ให้ฉันเด่าคารุมีได้มีภาระหนักแน่
“ฉันขอโทษทีพอดีว่าคนมันเยอะนะ” คารุถลาตัวไปบอก(โกหก)เรียวทันที เร็วซะไม่มี ยูมิ
“อ่าอย่าทำหน้าแบบนี้สิ เดี๋ยวหมดหล่อนะ” คารุยังง้อต่อไป
“ถ้าหมดหล่อจะรักป่ะ”
“แหม่ถามมาได้ ก็ไม่รักสิ” อ้าวเฮ้ยคารุแกตอบแบบนั้นได้ไง รู้ไหมคนที่อยู่หน้าเธอกำลังจะฆ่าเธอได้เลยนะ
“แหม่ ล้อเล่นเอง ก็รักสิ”
“แน่นะ”
“แน่สิ อ่ะนี้น้ำ” แล้วคารุก็ยื่นน้ำให้เรียว
ฉันที่มานั่งใต้ร่มไม้ห่างจากคู่รักคู่หวานนั้นประมาณสองต้น เพื่อมานั่งฟังเพลงคนเดียวแต่ว่าฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาบายจมูกฉัน ฉันปัดออกแล้วปัดออกอีก แต่ว่าไม่มีถ้าที่ว่าจะหยุด พอฉันลืมขึ้นมาและพร้อมที่จะโวยออกมา แต่ว่าฉันต้องชักงักเมื่อฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นชินจิอยู่ตรงหน้า และไม่ได้อยู่ตรงหน้าธรรมดาซะแล้วสิ แต่ว่ามันใกล้แทบจะจูบกันอยู่แล้ว
ด้านชินจิ...
ตั้งแต่ผมเดินขึ้นมาบนด่านฟ้าผมก็รู้สึกอะไรแปลกๆ ผมจึงเดินลงไปด้านล่างและมุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่งซึ่งผมเองก็ไม่รู้ แต่ว่าขาผมให้มาหยุดอยู่ที่ร้านน้ำแห่งหนึ่ง สายตาผมเห็นผู้หญิง 2 คน เป็นผมหญิงที่ผมคุ้นหน้าที่เดียว คารุ ยูมิ
ผมเห็นยูมิเหมือนหาอะไรบองอย่าง แต่พอผมก้าวเท้าหน้าออกมาผมรู้สึกเหมือนเหยียบอะไรสักอย่าง พอผมก้มลงไปก็เห็นกระเป๋าสีส้มผมก้มหยิบขึ้นมาดูแล้วลองเปิดดูข้างในแล้วเห็นบัตรประจำตัวนักเรียน ของยูมินี่ ยัยนี้ทำกระเป๋าตกเหรอ ชินจิ
ผมเดินไปที่ร้านนั้นทันทีและหยิบเงินออกมาจำนวนหนึ่งและยื่นไปจ่ายให้แม่ค้าเป็นจังหวะเดียวที่คารุกำลังจ่ายเงิน
หลังจากที่ยูมิและคารุวิ่งมาที่เรียวนั่งรออยู่ ผมไม่รู้เลยว่าเพื่อนผมเอานิสัยที่ขี้งอนมาจากไหนกัน ยูมิเดินมานั่งใต้ต้นไม้ห่างจากคู่หวานประมาณ 2-3 ต้น พอดีว่าผมคิดอะไรสนุกขึ้นมาได้ผมเลยเอาต้นหญ้ามาบายจมูกยูมิเล่น แต่ว่าเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขั้น เมื่อคารุลืมตาขึ้นมาถ้าผมเดาไม่ผิดเธอคงจะมาโวยวายแน่ แต่ว่ามันไม่ใช่แบบนั้น ผมดันก้มหน้ามากไปและพอเธอลืมตาขึ้นมาทำให้หน้าเรา 2 คนใกล้กัน ใกล้จนจะจูบกันได้อยู่แล้ว และตอนนั้นผมรู้สึกว่าทุกๆอย่างแม้เวลาก็หยุดไปทันที...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ๊าก ค้างมาหลายอาทิตย์ม๊ากมาก ทั้ง 2 เรื่องเลย ขอโทษนะเวลามันไม่ค่อยจะมีเลย แต่วันนี้เหนื่อยแล้วนะ ยังต้องไปแกะท่าเต้นอีก เอาแค่เรื่องเดียวไปก่อนละกันนะ และอย่าลืม เม้น โหวต กันเยอะๆนะค่ะ คอยเป็นกำลังใจด้วยนะ
และแล้วเราก็มาถึงจนได้ เฮอเหนื่อยชะมัด คารุเนี่ยวิ่งเร็วชะมัด แต่อย่างว่าแลหะคารุเข้าขอยาวจะตายส่วนฉัน เหอะๆ อย่าไปพุดถึงเลย
“ทำไมมาช้าจัง” เรียวที่ตอนนี้อยู่ในท่ากอดอกกึ่งนั่งกึ่งนอนและทำน่าบึ่ง ให้ฉันเด่าคารุมีได้มีภาระหนุกแน่
“ฉันขอโทษทีพอดีว่าคนมันเยอะนะ” คารุถลาตัวไปบอก(โกหก)เรียวทันที เร็วซะไม่มี ยูมิ
“อ่าอย่าทำหน้าแบบนี้สิ เดี๋ยวหมดหล่อนะ” คารุยังง้อต่อไป เฮอเพื่อนๆว่าไหมตั้งแต่ที่สองคนนั้นเป็นแฟนกันน่ะตอนแรกก็มีอุปสรรค์มากมายและผ่านมาได้ด้วยดี แต่ตอนนี้มันไม่มีอะไรแต่เรียวนี้สิ เอานิสับโกรธมาจากไหนกันอ่า
“ถ้าหมดหล่อจะรักป่ะ”
“แหม่ถามมาได้ ก็ไม่รักสิ” อ้าวเฮ้ยคารุแกตอบแบบนั้นได้ไง รู้ไหมคนที่อยู่หน้าเธอกำลังจะฆ่าเธอได้เลยนะ
“แหม่ ล้อลเล่นเอง ก็รักสิ”
“แน่นะ”
“แน่สิ อ่ะนี้น้ำ” แล้วคารุก็ยื่นน้ำให้เรียว จะบอกให้อย่างหนึ่งนะ ที่จริงเรียวเขาไม่ได้มีนิสัยแบบนี้หรอกนะ แต่แกล้วเพื่อนอยากรู้ว่าเวลาเขามีอาการแบบนี้คารุเขาจะทำแบบไหนนะสิ เฮอชั่งเป็นแฟนที่ดี
ฉันที่มานั่งใต้ร่มไม้ห่างจากคู่รักคู่หวานนั้นประมาณ สอง ต้น เพื่อนมานั่งฟังเพลงคนเดียวแต่ว่าฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาแหย่จมูกฉัน ฉันปัดออกแล้วปัดออกอีก แต่ว่าไม่มีถ้าที่ว่าจะหยุด พอฉันลืมขึ้นมาและพร้อมที่จะโวยออกมา แต่ว่าฉันต้องชักงักเมื่อฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นชินจิอยู่ตรงหน้า และไม่ได้อยู่ตรงหน้าธรรมดาซะแล้วสิ แต่ว่ามันใกล้แทบจะจูบกันอยู่แล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ๊าก สั้นไปไหมอ่า พอดีว่าสมองมันตันอ่ามันคิดอะไรไม่ออกเลย ก็ขอโทษด้วยละกันนะ ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ว่าจะให้ยาวเหมือนเดิมก็เม้น โหวตกันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
แก้ไขจ้า
และแล้วเราก็มาถึงจนได้ เฮอเหนื่อยชะมัด คารุเนี่ยวิ่งเร็วชะมัด แต่อย่างว่าแหละคารุเขาขายาวจะตายส่วนฉัน เหอะๆ อย่าไปพูดถึงเลย
“ทำไมมาช้าจัง” เรียวที่ตอนนี้อยู่ในท่ากอดอกกึ่งนั่งกึ่งนอนและทำน่าบึ่ง ให้ฉันเด่าคารุมีได้มีภาระหนักแน่
“ฉันขอโทษทีพอดีว่าคนมันเยอะนะ” คารุถลาตัวไปบอก(โกหก)เรียวทันที เร็วซะไม่มี ยูมิ
“อ่าอย่าทำหน้าแบบนี้สิ เดี๋ยวหมดหล่อนะ” คารุยังง้อต่อไป
“ถ้าหมดหล่อจะรักป่ะ”
“แหม่ถามมาได้ ก็ไม่รักสิ” อ้าวเฮ้ยคารุแกตอบแบบนั้นได้ไง รู้ไหมคนที่อยู่หน้าเธอกำลังจะฆ่าเธอได้เลยนะ
“แหม่ ล้อเล่นเอง ก็รักสิ”
“แน่นะ”
“แน่สิ อ่ะนี้น้ำ” แล้วคารุก็ยื่นน้ำให้เรียว
ฉันที่มานั่งใต้ร่มไม้ห่างจากคู่รักคู่หวานนั้นประมาณสองต้น เพื่อมานั่งฟังเพลงคนเดียวแต่ว่าฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาบายจมูกฉัน ฉันปัดออกแล้วปัดออกอีก แต่ว่าไม่มีถ้าที่ว่าจะหยุด พอฉันลืมขึ้นมาและพร้อมที่จะโวยออกมา แต่ว่าฉันต้องชักงักเมื่อฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นชินจิอยู่ตรงหน้า และไม่ได้อยู่ตรงหน้าธรรมดาซะแล้วสิ แต่ว่ามันใกล้แทบจะจูบกันอยู่แล้ว
ด้านชินจิ...
ตั้งแต่ผมเดินขึ้นมาบนด่านฟ้าผมก็รู้สึกอะไรแปลกๆ ผมจึงเดินลงไปด้านล่างและมุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่งซึ่งผมเองก็ไม่รู้ แต่ว่าขาผมให้มาหยุดอยู่ที่ร้านน้ำแห่งหนึ่ง สายตาผมเห็นผู้หญิง 2 คน เป็นผมหญิงที่ผมคุ้นหน้าที่เดียว คารุ ยูมิ
ผมเห็นยูมิเหมือนหาอะไรบองอย่าง แต่พอผมก้าวเท้าหน้าออกมาผมรู้สึกเหมือนเหยียบอะไรสักอย่าง พอผมก้มลงไปก็เห็นกระเป๋าสีส้มผมก้มหยิบขึ้นมาดูแล้วลองเปิดดูข้างในแล้วเห็นบัตรประจำตัวนักเรียน ของยูมินี่ ยัยนี้ทำกระเป๋าตกเหรอ ชินจิ
ผมเดินไปที่ร้านนั้นทันทีและหยิบเงินออกมาจำนวนหนึ่งและยื่นไปจ่ายให้แม่ค้าเป็นจังหวะเดียวที่คารุกำลังจ่ายเงิน
หลังจากที่ยูมิและคารุวิ่งมาที่เรียวนั่งรออยู่ ผมไม่รู้เลยว่าเพื่อนผมเอานิสัยที่ขี้งอนมาจากไหนกัน ยูมิเดินมานั่งใต้ต้นไม้ห่างจากคู่หวานประมาณ 2-3 ต้น พอดีว่าผมคิดอะไรสนุกขึ้นมาได้ผมเลยเอาต้นหญ้ามาบายจมูกยูมิเล่น แต่ว่าเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขั้น เมื่อคารุลืมตาขึ้นมาถ้าผมเดาไม่ผิดเธอคงจะมาโวยวายแน่ แต่ว่ามันไม่ใช่แบบนั้น ผมดันก้มหน้ามากไปและพอเธอลืมตาขึ้นมาทำให้หน้าเรา 2 คนใกล้กัน ใกล้จนจะจูบกันได้อยู่แล้ว และตอนนั้นผมรู้สึกว่าทุกๆอย่างแม้เวลาก็หยุดไปทันที...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ๊าก ค้างมาหลายอาทิตย์ม๊ากมาก ทั้ง 2 เรื่องเลย ขอโทษนะเวลามันไม่ค่อยจะมีเลย แต่วันนี้เหนื่อยแล้วนะ ยังต้องไปแกะท่าเต้นอีก เอาแค่เรื่องเดียวไปก่อนละกันนะ และอย่าลืม เม้น โหวต กันเยอะๆนะค่ะ คอยเป็นกำลังใจด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ