ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

Part's Tomo
มาอยู่กับโทโมะนะครับ นานๆทีคนหล่อได้ออกมาพูด เมื่อวานหลังจากที่พวกเราเล่นน้ำกันเสร็จ พวกเราก็เดินทางไปเที่ยวกันต่อ พอตกเย็นก็กลับมาปาร์ตี้กันที่บ้านพักต่อ และตอนนี้พวกเราก็ได้เวลากลับบ้านกันแล้วล่ะครับ
Part's Faye 
หลังจากวันที่พวกเรากลับมาจากเที่ยว พี่ฟางกับป๊อปปี้ก็ไปเที่ยวกันบ่อยมากขึ้น พอเฟย์ถามว่าไปไหน พี่ฟางก็บอกว่าไปเที่ยว พอพวกเราขอตามไป ป๊อปปี้ก็บอกว่า ก็ไปเที่ยวกับแฟนสิ ดูสิค่ะ มันน่าสงสัยนัก
มิน : ยัยเฟย์ ฟางอยู่ไหมวันนี้
เฟย์ : อยู่นะ พี่ฟางอยู่ด้านบนอ่ะ
ขนมจีน : งั้นวันนี้ฟางก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวกับป๊อปอ่ะดิ
เฟย์ : ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ นี่แล้วแผนของพวกเราจะเอายังไงต่อไปดี
จินนี่ : นั่นสิ! นี่พวกเราหยุดแผนการไปจะเทอมนึงแล้วนะ
พิม : ใช่ๆ เอาไงต่อไปดี นี่พวกนายอ่ะ! พวกเราให้มาช่วยเสนอความคิดนะ ไม่ได้ให้มานั่งเฉย
พิมที่พูดกับพวกเราอยู่ ก็หันไปแขวะใส่แฟนๆของพวกเราทั้งหลาย ที่เอาแต่นั่งเงียบ
ตึก ตึก ตึก
เสียงคนที่วิ่งลงมาจากชั้นบน ซึ่งคนๆนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่ฟาง พี่ฟางหันมาดูพวกเราที่นั่งสุมหัวกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นแวบหนึ่ง ก่อนจะวิ่งผ่านหน้าพวกเราไป
มิน : ฟางไปไหนอ่ะ ทำไมดูรีบจัง
ฟาง : อ๋อ ไปเที่ยวอ่ะ ป๊อปปี้มารอนานแล้ว
เฟย์ : ไปด้วยสิ! พี่ฟาง อยู่บ้านไม่มีไรทำอ่ะ
ฉันพูดขอพี่ฟาง ความจริงฉันไม่ได้อยากไปเที่ยวหรอกค่ะ แต่แค่อยากรู้ว่าพี่ฟางจะให้ไปหรือป่าวแค่นั้นเอง
ฟาง : ไม่มีไรทำใช่ป่ะเฟย์ ไปจัดห้องนอนตัวเองซะไป พี่เข้าไปดูเมื่อเช้าห้องเฟย์รกมาก
เฟย์ : โธ่! พี่ฟาง ห้องเฟย์ไม่ได้รกซะหน่อยอ่ะ อย่ามามั่วนะ
ฟาง : อย่ามาเถียงพี่นะ ไปจัดห้องซะนะคะคุณน้องสาว พี่ไปละ
พี่ฟางที่ใส่รองเท้าเสร็จ ก็เดินออกจากบ้านไปทันที เห็นไหมล่ะคะทุกคน พี่ฟางน่ะหาเรื่องให้เฟย์ทำเพื่อที่จะได้ไม่ต้องออกไปเที่ยวกับพี่ฟางด้วย
Part's Fang 
กว่าจะหาเรื่องไม่ให้ยัยเฟย์ออกมาด้วยได้เนี่ย แทบเป็นลม ตอนนี้ฟางอยู่บนรถของป๊อปปี้เรียบร้อยแล้วค่ะ
ป๊อปปี้ : ฟางวันนี้จะไปไหนอ่ะ 
ฟาง : หิวข้าวอ่ะ ไปกินข้าวก่อนเถอะ เรื่องอื่นค่อยว่ากัน
ป๊อปปี้ : เอางั้นก็ได้ ว่าแต่ทำไมฟางออกมาช้าจัง
ฟาง : หาเรื่องยัยเฟย์อยู่ 
ป๊อปปี้ : ไปหาเรื่องเฟย์ทำไมล่ะฟาง ว่าแต่เฟย์อยู่บ้านคนเดียวหรือป่าว 
ฟาง : คนเดียวบ้าอะไรหล่ะป๊อป! ยัยพวกนั้นอยู่กันเต็มบ้านเลย ไม่รู้ว่าจะมากันทำไมนักหนา
ฉันบ่นอุบอิบ นึกถึงหน้าพวกเพื่อนๆของฉันที่นั่งกันอยู่ที่บ้าน อย่างอารมณ์เสีย ทำไมหน่ะเหรอค่ะ พวกนั้นมาทีไร ก็กินของตั้งไว้รกบ้านซะ แล้วยัยเฟย์ก็ไม่เก็บ ตั้งทิ้งไว้ให้ฉันกลับไปเก็บเอง คิดแล้วอารมณ์เสียมาก
ป๊อปปี้ : ไปกินร้านไหนดีฟาง
ฟาง : ร้านประจำล่ะกันป๊อป
ได้ยินไม่ผิดหรอกค่ะ ร้านที่พวกเราจะไปเป็นร้านประจำของฉันกับป๊อปปี้ พวกเราในช่วงปิดเทอมนี้ตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋ เวลาผ่านไป 1 ชม. ตอนนี้เรากำลังเดินทางไปที่สวนสาธารณะ เมื่อไปถึงฉันก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยมีป๊อปปี้เดินตามมา 
ป๊อปปี้ : ฟาง ทำไมชอบมาที่นี่จัง
ฟาง : ก็มันเงียบน่ะสิป๊อป! ดูสิไม่มีคนเลย
ใช่ค่ะ ที่ฉันชอบมานั่งเล่นที่นี่เพราะมันเงียบมาก 
พลั่ก!
ฉันที่ตอนนี้กำลังหน้าคว่ำลงไปนอนอยุ่ที่พื้นเนื่องจากสะดุดก้อนหิน ก้อนเท่าบ้านที่ฉันมองไม่เห็น แต่ก่อนที่ฉันจะได้ลงไปนอนจูบกับเพื่อนหญ้า ป๊อปปี้ก็ดึงฉันไว้ทัน ตอนนี้ฉันอยู่ในอ้อมแขนของป๊อปปี้ หน้าของเรา 2 คนห่างกันไม่เท่าไหร่ และหน้าของเราก็ค่อยๆเลื่อนเข้ามากันเรื่อยๆ
 
>>> วันนี้มาอัพไว้แค่นี้ก่อนนะคะ เราต้องขอโทษสำหรับภาพชุดในบทที่แล้วด้วย ที่มันไม่ขึ้นมา 2 ภาพ ขอโทษด้วยนะคะ <<<
>>> ช่วยเม้น โหวต กันด้วยนะคะ เรื่องนี้อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วนะคะ <<<