ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา
7.7
22) ความจริงปรากฏ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPart's Poppy
ทุกคนคงจะสงสัยว่าทำไมรอบนี้ผมถึงเชื่อขนมจีน ทั้งๆที่ปกติผมมักจะไม่ค่อยเชื่อใครง่ายๆ ผมมีเหตุผลของผมครับ และเรื่องมันก็มีอยู่ว่าทุกๆคืนหลังจากที่เฟย์และเขื่อนนอนหลับไปแล้ว ผมจะได้ยินเสียงเปิดประตูระเบียงออกมาจากทางห้องของฟาง ทำให้ผมต้องลุกขึ้นไปดู คืนแรกที่ผมได้ยินเสียงนี้ คือ วันที่ฟางตัดขาดจากพวกเรา และคืนนั้นเป็นคืนแรกที่ฟางกลับมาที่ห้องพักประมาณสามทุ่ม
เฟย์ : พี่ฟางไปโดนอะไรมาคะ
ฟาง : ...
เฟย์ : พี่ฟางโดนอะไรมาคะ
ฟาง : ...
เฟย์ : พี่ฟางตอบเฟย์หน่อยเถอะนะคะ
ฟาง : ขอโทษนะคะ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันไม่ใช่เหรอคะ
ผมได้ยินเสียงเฟย์กับฟางสนทนากันอยู่ภายในห้อง และหลังจากนั้นการสนทนาก็หยุดลงไป แล้วเวลาประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ ผมก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูที่ระเบียงทางห้องฟาง ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าใครจะออกมายืนรับลมเวลานี้ ผมจึงเดินไปเปิดประตูระเบียงทางห้องผมออกไปด้วยเสียงที่เบาที่สุด แต่ผมยังไม่ทันได้ปิดประตูระเบียง ผมก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น
... : เฟย์ พี่ขอโทษ พี่อยากบอกเฟย์ว่า พี่ไม่เคยโกรธเฟย์เลยแต่พี่ทำไม่ได้ พี่บอกเฟย์ไม่ได้ ฮึกๆ
ผมได้ยินเสียงของฟางที่พร่ำบอกประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และทุกๆคืนหลังจากวันนั้น หลังจากเที่ยงคืนของทุกๆคืน ผมจะได้ยินเสียงฟางเปิดประตูระเบียงออกไปนั่งพูดประโยคเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฟาง : เฟย์ พี่ขอโทษๆ พี่รักเฟย์นะ
เหตุการณ์ทั้งหมดที่ผมรับรู้ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าฟางทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร จนวันนี้ที่ขนมจีนพูดขึ้นมา ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นได้ว่า ฟางต้องโดนทำร้ายแน่ๆ แต่นั่นแหละครับ ผมก็ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าใครที่ทำร้ายฟาง แต่ผมเชื่อว่าขนมจีนไม่ได้เป็นคนทำร้ายฟางแน่ๆ ตอนนี้เวลาล่วงมาได้เกือบๆ 2-3 ชั่วโมง
พลั่ก!
เสียงเปิดประตูเข้ามาของขนมจีนที่ฟังดูแล้วบ่งบอกถึงอารมณ์ของคนเปิดว่าคงจะมีเรื่องหงุดหงิดไม่ใช่น้อย
ขนมจีน : พวกแกเข้ามาแล้ว ก็อย่ามาหาว่าฉันเป็นคนทำร้ายฟางแล้วกัน ถ้าใครมาหาว่าฉันทำร้ายฟางอีก ฉันจะถีบให้ไปอยู่ดาวอังคารเลยคอยดู
ขนมจีนที่นั่งลงบนโซฟาในห้องพักได้ไม่นาน ก็เริ่มบ่นพวกเพื่อนๆของผมทั้ง 8 คน ที่ก่อนหน้านี้โดนขนมจีนไล่ตะเพิดออกไปจากห้อง
ป๊อปปี้ : พวกแกทำไง จีนถึงยอมให้พวกแกกลับเข้ามาในห้องเนี่ย
ขนมจีน : ก็ไอพวกนี้อ่ะดิ ตื้อฉันตั้งแต่เดินลงไปซื้อของแล้ว พอขึ้นมาก็เกาะติดฉันยิ่งกว่าตังเม แกะก็ไม่ออก จนฉันรำคาญ นี่ถ้าไม่ติดว่าไอพวกนี้เป็นเพื่อนของฟางนะ ฉันถีบไปค้างอยู่ดาวพลูโตแล้ว
เมื่อขนมจีนพูดจบ เพื่อนๆของผมทุกคนก็รีบถอดห่างจากขนมจีนทันที สมแล้วล่ะครับที่เธอเป็นเพื่อนกับฟางได้ คนอะไรโหดเหมือนกันจริงๆ
ป๊อปปี้ : เออจีน แล้วความจริงของเรื่องนี้มันเป็นยังไงกันแน่
ผมรีบถามขนมจีนทันทีหลังจากเก็บความสงสัยไว้เกือบๆ 3 ชั่วโมง
ขนมจีน : อ๋อ! เรื่องมันก็มีอยู่ว่า วันนั้นวันที่ฟางเดินมาห้องน้ำ แล้วแยกกับนายที่ทางแยกไปสนามบาสอ่ะ นายยังจำได้ไหมป๊อปปี้
ป๊อปปี้ : อ่าๆ ฉันจำได้ และวันนั้นก็เป็นวันแรกที่ฟางโกรธกับพวกเรา
ขนมจีน : ใช่ๆ พอฟางแยกกับนายแล้ว ฟางก็เดินไปห้องน้ำ แต่ระหว่างทางฟางโดนพวกยัยเกลทึ้งผมเข้าไปในห้องน้ำที่ปิดปรับปรุงก่อน ฉันมีคลิปวีดิโอมาให้ดูด้วยนะ
ขนมจีนพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากระโปรงนักเรียน
ฟาง : อ่อย อัน นะ(ปล่อยฉันนะ)
เกล : ปล่อยก็โง่สิ
ฟาง : ไอ่ อ่อย ไอ่ ไอม(ไม่ปล่อยใช่ไหม)
เกล : อ๊ากกก!! เจ็บนะยัยบ้า
ภาพเกลที่โดนฟางกัดลงไปที่ฝ่ามือ
ฟาง : นี่! พวกเธออีกแล้วเหรอเนี่ย!
เกล : ใช่ อยากรู้นักว่าเธอที่เก่งนักเก่งหนาจะสู้พวกฉันได้ไหม พวกเราจัดการ
ภาพที่ฟางโดนทำร้ายสารพัด ไม่ว่าจะโดนตบ ตี กระทืบ จิกผม โดนนี้เสื้อนักเรียนของฟางเต็มไปด้วยเลือด
แบม : พอก่อนเถอะ เดี๋ยวมันจะตายไปซะเปล่าๆ
หวาย : เออก็ได้
แคท : พวกเรามีเรื่องอยากจะให้เธอทำ เพื่อแลกกับชีวิตของเธอ ถ้าเธอไม่ทำชีวิตของเธอจบแค่นี้แน่ๆ
ฟาง : จะให้ฉันทำอะไรหล่ะ
มิล่า : ง่ายๆเอง แค่เธอเลิกยุ่งกับเพื่อนๆของเธอ แล้วเธอก็ต้องเลิกยุ่งกับพวกเขื่อนด้วย
ฟาง : แล้วฉันยุ่งกับน้องสาวฉันได้ไหม
เกล : น้องสาวเธอก็ไม่ได้
ฟาง : ถ้างั้นฉันไม่ทำ พวกเธอให้ฉันมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรหล่ะ ถ้าฉันอยู่โดยไม่ได้ดูแลน้องของฉันน่ะ ตายก็ตาย ฉันไม่สน
แบม : ฮึ่ย! เธอเป็นบ้าอะไรฮะยัยฟาง! ชีวิตเธอเธอไม่รักหรือไง แค่ไม่ได้ดูแลน้องสาวตัวเองถึงกับต้องยอมตายเลยหรือไง
แบมที่พูดออกมาด้วยความโมโห เธอพูดพร้อมกับใช้ขาเตะไปที่ตัวของฟางอย่างแรง เพื่อระบายอารมณ์
ฟาง : ถ้าฉันเกิดมาแล้วไม่ดูแลน้องตัวเอง ฉันจะเกิดมาเป็นพี่ทำบ้าอะไร!
หวาย : พอเถอะ! เธอได้ปกป้องน้องเธอสมใจเธอแน่ฟาง ถ้าเธอไม่ทำพวกฉันจัดการน้องเธอแน่
ฟาง : พวกเธอจะทำอะไรน้องฉัน
มิล่า : ทำไงก็ได้ ให้พี่สาวที่แสนดีอย่างเธอได้รู้สึกผิดไปตลอดชีวิต อย่างเช่น ฆ่าปิดปาก ฆ่าหมกป่า แล้วอะไรอีกดีนะ
ฟาง : อย่าทำอะไรยัยเฟย์นะ! ก็ได้ๆ ฉันทำก็ได้ แต่พวกเธอต้องรับปากฉันก่อนว่าจะไม่ทำอะไรน้องสาวฉันกับเพื่อนของฉันหน่ะ
เกล : เรื่องนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเธอหล่ะนะ ไปพวกเรา อย่าผิดคำพูดล่ะ! ยัยฟาง
พวกเราเมื่อได้รู้ความจริงถึงกับอึ้ง ไม่คิดว่าฟางจะพยายามปกป้องทุกคนถึงขนาดนี้ เฟย์ตอนนี้ที่รู้ความจริงถึงกับอึ้ง
เฟย์ : ฮึก เฟย์ขอโทษค่ะพี่ฟาง เฟย์ขอโทษนะจีน
ทั้ง 7 คน ยกเว้น เฟย์ ป๊อปปี้ ขนมจีน : พวกเราก็ขอโทษเธอนะขนมจีน
ขนมจีน : ไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้ารอบนี้พวกนายยังหาว่าฉันทำร้ายฟางอีกหล่ะก็ ฉันจะถีบส่งพวกนายไปให้ดวงอาทิตย์เผาซะเลย
เมื่อขนมจีนพูดดังนั้น เพื่อนๆผมทั้ง 4 คนถึงกับทำหน้าสยอง
ป๊อปปี้ : ไม่คิดเลยว่าจะทำกันได้ถึงขนาดนี้
ขนมจีน : นี่มันแค่เล็กน้อย! ยัยพวกนั้นทำกับฟางไว้มากกว่านี้อีก ฉันอัดมาทุกวีดิโอนั่นแหละ จะดูหรือป่าวหล่ะ
ป๊อปปี้ : ดู! ฉันไม่ยอมให้ฟางโดนทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียวแน่!!
ขนมจีน : ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
>>> จบไปอีก 1 ตอนนะคะ ตอนหน้าทุกการกระทำของนางร้าย จะถูกเปิดเผยนะคะ <<<
>>> เหมือนเดิมค่ะ ช่วยคอมเมนต์ โหวต และติ ชม กันด้วยนะคะ <<<
ทุกคนคงจะสงสัยว่าทำไมรอบนี้ผมถึงเชื่อขนมจีน ทั้งๆที่ปกติผมมักจะไม่ค่อยเชื่อใครง่ายๆ ผมมีเหตุผลของผมครับ และเรื่องมันก็มีอยู่ว่าทุกๆคืนหลังจากที่เฟย์และเขื่อนนอนหลับไปแล้ว ผมจะได้ยินเสียงเปิดประตูระเบียงออกมาจากทางห้องของฟาง ทำให้ผมต้องลุกขึ้นไปดู คืนแรกที่ผมได้ยินเสียงนี้ คือ วันที่ฟางตัดขาดจากพวกเรา และคืนนั้นเป็นคืนแรกที่ฟางกลับมาที่ห้องพักประมาณสามทุ่ม
เฟย์ : พี่ฟางไปโดนอะไรมาคะ
ฟาง : ...
เฟย์ : พี่ฟางโดนอะไรมาคะ
ฟาง : ...
เฟย์ : พี่ฟางตอบเฟย์หน่อยเถอะนะคะ
ฟาง : ขอโทษนะคะ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันไม่ใช่เหรอคะ
ผมได้ยินเสียงเฟย์กับฟางสนทนากันอยู่ภายในห้อง และหลังจากนั้นการสนทนาก็หยุดลงไป แล้วเวลาประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ ผมก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูที่ระเบียงทางห้องฟาง ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าใครจะออกมายืนรับลมเวลานี้ ผมจึงเดินไปเปิดประตูระเบียงทางห้องผมออกไปด้วยเสียงที่เบาที่สุด แต่ผมยังไม่ทันได้ปิดประตูระเบียง ผมก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น
... : เฟย์ พี่ขอโทษ พี่อยากบอกเฟย์ว่า พี่ไม่เคยโกรธเฟย์เลยแต่พี่ทำไม่ได้ พี่บอกเฟย์ไม่ได้ ฮึกๆ
ผมได้ยินเสียงของฟางที่พร่ำบอกประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และทุกๆคืนหลังจากวันนั้น หลังจากเที่ยงคืนของทุกๆคืน ผมจะได้ยินเสียงฟางเปิดประตูระเบียงออกไปนั่งพูดประโยคเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฟาง : เฟย์ พี่ขอโทษๆ พี่รักเฟย์นะ
เหตุการณ์ทั้งหมดที่ผมรับรู้ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าฟางทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร จนวันนี้ที่ขนมจีนพูดขึ้นมา ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นได้ว่า ฟางต้องโดนทำร้ายแน่ๆ แต่นั่นแหละครับ ผมก็ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าใครที่ทำร้ายฟาง แต่ผมเชื่อว่าขนมจีนไม่ได้เป็นคนทำร้ายฟางแน่ๆ ตอนนี้เวลาล่วงมาได้เกือบๆ 2-3 ชั่วโมง
พลั่ก!
เสียงเปิดประตูเข้ามาของขนมจีนที่ฟังดูแล้วบ่งบอกถึงอารมณ์ของคนเปิดว่าคงจะมีเรื่องหงุดหงิดไม่ใช่น้อย
ขนมจีน : พวกแกเข้ามาแล้ว ก็อย่ามาหาว่าฉันเป็นคนทำร้ายฟางแล้วกัน ถ้าใครมาหาว่าฉันทำร้ายฟางอีก ฉันจะถีบให้ไปอยู่ดาวอังคารเลยคอยดู
ขนมจีนที่นั่งลงบนโซฟาในห้องพักได้ไม่นาน ก็เริ่มบ่นพวกเพื่อนๆของผมทั้ง 8 คน ที่ก่อนหน้านี้โดนขนมจีนไล่ตะเพิดออกไปจากห้อง
ป๊อปปี้ : พวกแกทำไง จีนถึงยอมให้พวกแกกลับเข้ามาในห้องเนี่ย
ขนมจีน : ก็ไอพวกนี้อ่ะดิ ตื้อฉันตั้งแต่เดินลงไปซื้อของแล้ว พอขึ้นมาก็เกาะติดฉันยิ่งกว่าตังเม แกะก็ไม่ออก จนฉันรำคาญ นี่ถ้าไม่ติดว่าไอพวกนี้เป็นเพื่อนของฟางนะ ฉันถีบไปค้างอยู่ดาวพลูโตแล้ว
เมื่อขนมจีนพูดจบ เพื่อนๆของผมทุกคนก็รีบถอดห่างจากขนมจีนทันที สมแล้วล่ะครับที่เธอเป็นเพื่อนกับฟางได้ คนอะไรโหดเหมือนกันจริงๆ
ป๊อปปี้ : เออจีน แล้วความจริงของเรื่องนี้มันเป็นยังไงกันแน่
ผมรีบถามขนมจีนทันทีหลังจากเก็บความสงสัยไว้เกือบๆ 3 ชั่วโมง
ขนมจีน : อ๋อ! เรื่องมันก็มีอยู่ว่า วันนั้นวันที่ฟางเดินมาห้องน้ำ แล้วแยกกับนายที่ทางแยกไปสนามบาสอ่ะ นายยังจำได้ไหมป๊อปปี้
ป๊อปปี้ : อ่าๆ ฉันจำได้ และวันนั้นก็เป็นวันแรกที่ฟางโกรธกับพวกเรา
ขนมจีน : ใช่ๆ พอฟางแยกกับนายแล้ว ฟางก็เดินไปห้องน้ำ แต่ระหว่างทางฟางโดนพวกยัยเกลทึ้งผมเข้าไปในห้องน้ำที่ปิดปรับปรุงก่อน ฉันมีคลิปวีดิโอมาให้ดูด้วยนะ
ขนมจีนพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากระโปรงนักเรียน
ฟาง : อ่อย อัน นะ(ปล่อยฉันนะ)
เกล : ปล่อยก็โง่สิ
ฟาง : ไอ่ อ่อย ไอ่ ไอม(ไม่ปล่อยใช่ไหม)
เกล : อ๊ากกก!! เจ็บนะยัยบ้า
ภาพเกลที่โดนฟางกัดลงไปที่ฝ่ามือ
ฟาง : นี่! พวกเธออีกแล้วเหรอเนี่ย!
เกล : ใช่ อยากรู้นักว่าเธอที่เก่งนักเก่งหนาจะสู้พวกฉันได้ไหม พวกเราจัดการ
ภาพที่ฟางโดนทำร้ายสารพัด ไม่ว่าจะโดนตบ ตี กระทืบ จิกผม โดนนี้เสื้อนักเรียนของฟางเต็มไปด้วยเลือด
แบม : พอก่อนเถอะ เดี๋ยวมันจะตายไปซะเปล่าๆ
หวาย : เออก็ได้
แคท : พวกเรามีเรื่องอยากจะให้เธอทำ เพื่อแลกกับชีวิตของเธอ ถ้าเธอไม่ทำชีวิตของเธอจบแค่นี้แน่ๆ
ฟาง : จะให้ฉันทำอะไรหล่ะ
มิล่า : ง่ายๆเอง แค่เธอเลิกยุ่งกับเพื่อนๆของเธอ แล้วเธอก็ต้องเลิกยุ่งกับพวกเขื่อนด้วย
ฟาง : แล้วฉันยุ่งกับน้องสาวฉันได้ไหม
เกล : น้องสาวเธอก็ไม่ได้
ฟาง : ถ้างั้นฉันไม่ทำ พวกเธอให้ฉันมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรหล่ะ ถ้าฉันอยู่โดยไม่ได้ดูแลน้องของฉันน่ะ ตายก็ตาย ฉันไม่สน
แบม : ฮึ่ย! เธอเป็นบ้าอะไรฮะยัยฟาง! ชีวิตเธอเธอไม่รักหรือไง แค่ไม่ได้ดูแลน้องสาวตัวเองถึงกับต้องยอมตายเลยหรือไง
แบมที่พูดออกมาด้วยความโมโห เธอพูดพร้อมกับใช้ขาเตะไปที่ตัวของฟางอย่างแรง เพื่อระบายอารมณ์
ฟาง : ถ้าฉันเกิดมาแล้วไม่ดูแลน้องตัวเอง ฉันจะเกิดมาเป็นพี่ทำบ้าอะไร!
หวาย : พอเถอะ! เธอได้ปกป้องน้องเธอสมใจเธอแน่ฟาง ถ้าเธอไม่ทำพวกฉันจัดการน้องเธอแน่
ฟาง : พวกเธอจะทำอะไรน้องฉัน
มิล่า : ทำไงก็ได้ ให้พี่สาวที่แสนดีอย่างเธอได้รู้สึกผิดไปตลอดชีวิต อย่างเช่น ฆ่าปิดปาก ฆ่าหมกป่า แล้วอะไรอีกดีนะ
ฟาง : อย่าทำอะไรยัยเฟย์นะ! ก็ได้ๆ ฉันทำก็ได้ แต่พวกเธอต้องรับปากฉันก่อนว่าจะไม่ทำอะไรน้องสาวฉันกับเพื่อนของฉันหน่ะ
เกล : เรื่องนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเธอหล่ะนะ ไปพวกเรา อย่าผิดคำพูดล่ะ! ยัยฟาง
พวกเราเมื่อได้รู้ความจริงถึงกับอึ้ง ไม่คิดว่าฟางจะพยายามปกป้องทุกคนถึงขนาดนี้ เฟย์ตอนนี้ที่รู้ความจริงถึงกับอึ้ง
เฟย์ : ฮึก เฟย์ขอโทษค่ะพี่ฟาง เฟย์ขอโทษนะจีน
ทั้ง 7 คน ยกเว้น เฟย์ ป๊อปปี้ ขนมจีน : พวกเราก็ขอโทษเธอนะขนมจีน
ขนมจีน : ไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้ารอบนี้พวกนายยังหาว่าฉันทำร้ายฟางอีกหล่ะก็ ฉันจะถีบส่งพวกนายไปให้ดวงอาทิตย์เผาซะเลย
เมื่อขนมจีนพูดดังนั้น เพื่อนๆผมทั้ง 4 คนถึงกับทำหน้าสยอง
ป๊อปปี้ : ไม่คิดเลยว่าจะทำกันได้ถึงขนาดนี้
ขนมจีน : นี่มันแค่เล็กน้อย! ยัยพวกนั้นทำกับฟางไว้มากกว่านี้อีก ฉันอัดมาทุกวีดิโอนั่นแหละ จะดูหรือป่าวหล่ะ
ป๊อปปี้ : ดู! ฉันไม่ยอมให้ฟางโดนทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียวแน่!!
ขนมจีน : ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
>>> จบไปอีก 1 ตอนนะคะ ตอนหน้าทุกการกระทำของนางร้าย จะถูกเปิดเผยนะคะ <<<
>>> เหมือนเดิมค่ะ ช่วยคอมเมนต์ โหวต และติ ชม กันด้วยนะคะ <<<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ