ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

7.7

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.46 น.

  33 chapter
  211 วิจารณ์
  62.15K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) เปิดตัวนางร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เมื่อฉันกับนายป๊อปมานั่งที่โต๊ะเรียบร้อยแล้ว ผ่านไปเกือบๆ 20 นาทีเห็นจะได้ พวกเพื่อนของฉันก็กลับมานั่งที่โต๊ะ
เคนตะ : ฉันมีเรื่องจะบอกพวกแก ฉันกับจินนี่เราเป็นแฟนกันแล้วนะ
เมื่อเคนตะพูดจบใบหน้าสวยราวนางฟ้าก็เปลี่ยนสีเป็นสีแดงทันที
โทโมะ/เขื่อน/จองเบ : ฉันก็ด้วย
เมื่อทั้ง 3 คนพูดจบ เพื่อนๆของฉันก็หน้าเปลี่ยนสีกันทันที หลังจากนั้นพวกเราก็ไปทำกิจกรรมกันต่อ หลังจากนั้นก็เดินทางกลับโรงเรียน 
@ วันจันทร์
หลังจากที่หยุดพักหลังจากไปค่ายอาสามา วันนี้ก็ได้เวลาที่พวกเราต้องกลับไปเรียน และหลังจากวันนั้นมาเพื่อนๆของฉันก็สวีตกับแฟนของแต่ละคนจนหมดเต็มหอพักหมดแล้วล่ะคะ ส่วนยัยเฟย์ไม่ต้องพูดถึง ค่าโทรศัพท์เนี่ยเกือบจะซื้อบ้านได้ซักหลัง ไม่รู้จะโทรอะไรกันนักกันหนา บางทีนะคะเวลามันขี้เกียจโทรคุยกันก็มานั่งเปิดประตูเชื่อมห้องคุยกัน ซึ่งสร้างความรำคาญให้ฉันกับนายป๊อปเป็นอย่างมาก
มิน : ฟางเข้าห้องน้ำป่ะ
ฟาง : ไม่อ่ะ แล้วนี่ทำธุระกันเสร็จแล้วใช่ไหม
พิม : อืมใช่ ไปกันเถอะ
พวกเรากำลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก้าวขาออกไปได้แค่ขาเดียวก็โดนกระชากผมกลับไป ทำให้ศีรษะของพวกเรากระแทกเข้ากับผนังอย่างจัง
ทั้ง 5 สาว : โอ๊ย! เจ็บ
จินนี่ : พวกเธอมาทำฉันทำไม ยัยแคท
แคท : เธอมายุ่งกับเคนตะของฉันทำไมหล่ะ
พิม : เพื่อนฉันไปยุ่งกับเคนตะแล้วมันหนักส่วนไหนของเธอไม่ทราบ
หวาย : อย่าห่วงแต่คนอื่นเลย เธอน่ะระวังจะตายโดยไม่รู้ตัวนะ ยัยพิม
มิน : เหอะ! พวกเธอนั่นแหละอย่ามาปากดี ระวังจะจบไม่สวย
มิล่า : ใครกันแน่ที่จะจบไม่สวย พวกเธอนั่นแหละถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็เลิกยุ่งกับคนของพวกฉันซะ
เฟย์ : คนของพวกฉัน กล้าพูดนะ ของพวกฉันต่างหาก อย่ามามั่ว!
เพี๊ย!
แบม : พูดให้ดีนะ 
ฟาง : ไม่รู้หรือไงว่าคนที่ทำน้องของฉันจะจบยังไงหน่ะ!
ฉันพูดพร้อมกับมองด้วยหางตา ถ้าเป็นคนธรรมดาคงจะขนลุกและวิ่งหนีหายไปแล้วหล่ะ แต่อย่าลืมไปยัยพวกนี้มันไม่ใช่คนธรรมดา เป็นถึงซาตานเลยหล่ะ เลวไม่มีที่ติ
เกล : ไม่รู้หรอกนะ แต่ที่ฉันรู้คือวันนี้พวกเธอเจ็บตัวแน่
เมื่อยัยเกลพูดจบ มันและเพื่อนๆก็รุมตบตีพวกเราอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อฉันตั้งตัวได้ ฉันก็จัดการสวนกลับแบบไม่มียั้งทันที เมื่อยัยเกลเสียหลักล้มลงไป ฉันก็รีบไปช่วยเพื่อนๆและพากันวิ่งออกมาทันที เมื่อพวกเราเข้าไปนั่งในห้องได้ไม่นาน ฉันก็เห็นพวกยัยเกลเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับเดินมาทางพวกฉันแล้วพูดให้พวกของนายป๊อปปี้ได้ยิน
แบม : นั่นพวกเธอไปฟัดกับสุนัขที่ไหนมาจ๊ะ
เขื่อน : นั่นซิเฟย์ ทำไมเลือดออกที่มุมปากด้วย ใครทำอะไรเฟย์เหรอ
เกล : นั่นซิจ๊ะ! ตกลงพวกเธอไปฟัดกับหมาที่ไหนมา
เกลเพิ่มเสียงดังมากขึ้นไปอีก เมื่อพวกป๊อปปี้อพยพย้ายถิ่นมานั่งข้างๆพวกเรา
ฟาง : ไม่ได้ไปฟัดกับหมาที่ไหนมาหรอก พอดีไปตบกับ'แรด'มา
ฉันพูดกระแทกเสียงใส่ยัยพวกนั้นก่อนที่ยัยพวกนั้นจะหันมาขรึงตาใส่ฉันก่อนจะเดินกระทืบเท้าไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง
หลังเลิกเรียนตอนนี้พวกเรายังนั่งกันอยู่ในห้อง
ฟาง : เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะ
มิน : ฉันไปเป็นเพื่อนไหมฟาง
ฟาง : ไม่เป็นไรหรอก ใกล้แค่นี้เองนั่งคุยกันไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันมา
ป๊อปปี้ : รอด้วยฉันจะเดินไปสนามบาสพอดี
ฟาง : อืม มาสิ
เมื่อเดินออกมาจากห้องเรียนได้ซักพัก ป๊อปปี้ก็แยกเดินออกไปทางไปสนามบาสทันที ส่วนฉันก็เดินตรงไปทางห้องน้ำของอาคาร เมื่อฉันผ่านห้องน้ำเก่าที่ตอนนี้ไม่ใช้แล้ว เนื่องจากจะปิดปรับปรุงเพื่อให้ห้องน้ำใหม่ขึ้น แต่ยังไม่ได้ทำอะไรแค่ปิดไว้เฉยๆ ก็มีคนมากระชากผมฉันให้เข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับเอามือปิดปากฉันทันที
ฟาง : อ่อย อัน อะ(ปล่อยฉันนะ)
... : ปล่อยก็โง่สิ
 
>>> มาอัพให้ตามคำขอแล้วนะคะ ใครเป็นคนลากพี่ฟางเข้าไปในห้องน้ำเก่านะ <<<
>>> ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยได้มาอัพนะคะ แต่จะพยายามหาเวลามาอัพให้แน่นอนค่ะ <<<
>>> ช่วยกันโหวต คอมเม้นต์ ติชม กันด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ <<<
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา