ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

7.7

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.46 น.

  33 chapter
  211 วิจารณ์
  62.10K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) เปิดตัวนางร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อฉันกับนายป๊อปมานั่งที่โต๊ะเรียบร้อยแล้ว ผ่านไปเกือบๆ 20 นาทีเห็นจะได้ พวกเพื่อนของฉันก็กลับมานั่งที่โต๊ะ

เคนตะ : ฉันมีเรื่องจะบอกพวกแก ฉันกับจินนี่เราเป็นแฟนกันแล้วนะ

เมื่อเคนตะพูดจบใบหน้าสวยราวนางฟ้าก็เปลี่ยนสีเป็นสีแดงทันที

โทโมะ/เขื่อน/จองเบ : ฉันก็ด้วย

เมื่อทั้ง 3 คนพูดจบ เพื่อนๆของฉันก็หน้าเปลี่ยนสีกันทันที หลังจากนั้นพวกเราก็ไปทำกิจกรรมกันต่อ หลังจากนั้นก็เดินทางกลับโรงเรียน 

@ วันจันทร์

หลังจากที่หยุดพักหลังจากไปค่ายอาสามา วันนี้ก็ได้เวลาที่พวกเราต้องกลับไปเรียน และหลังจากวันนั้นมาเพื่อนๆของฉันก็สวีตกับแฟนของแต่ละคนจนหมดเต็มหอพักหมดแล้วล่ะคะ ส่วนยัยเฟย์ไม่ต้องพูดถึง ค่าโทรศัพท์เนี่ยเกือบจะซื้อบ้านได้ซักหลัง ไม่รู้จะโทรอะไรกันนักกันหนา บางทีนะคะเวลามันขี้เกียจโทรคุยกันก็มานั่งเปิดประตูเชื่อมห้องคุยกัน ซึ่งสร้างความรำคาญให้ฉันกับนายป๊อปเป็นอย่างมาก

มิน : ฟางเข้าห้องน้ำป่ะ

ฟาง : ไม่อ่ะ แล้วนี่ทำธุระกันเสร็จแล้วใช่ไหม

พิม : อืมใช่ ไปกันเถอะ

พวกเรากำลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก้าวขาออกไปได้แค่ขาเดียวก็โดนกระชากผมกลับไป ทำให้ศีรษะของพวกเรากระแทกเข้ากับผนังอย่างจัง

ทั้ง 5 สาว : โอ๊ย! เจ็บ

จินนี่ : พวกเธอมาทำฉันทำไม ยัยแคท

แคท : เธอมายุ่งกับเคนตะของฉันทำไมหล่ะ

พิม : เพื่อนฉันไปยุ่งกับเคนตะแล้วมันหนักส่วนไหนของเธอไม่ทราบ

หวาย : อย่าห่วงแต่คนอื่นเลย เธอน่ะระวังจะตายโดยไม่รู้ตัวนะ ยัยพิม

มิน : เหอะ! พวกเธอนั่นแหละอย่ามาปากดี ระวังจะจบไม่สวย

มิล่า : ใครกันแน่ที่จะจบไม่สวย พวกเธอนั่นแหละถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็เลิกยุ่งกับคนของพวกฉันซะ

เฟย์ : คนของพวกฉัน กล้าพูดนะ ของพวกฉันต่างหาก อย่ามามั่ว!

เพี๊ย!

แบม : พูดให้ดีนะ 

ฟาง : ไม่รู้หรือไงว่าคนที่ทำน้องของฉันจะจบยังไงหน่ะ!

ฉันพูดพร้อมกับมองด้วยหางตา ถ้าเป็นคนธรรมดาคงจะขนลุกและวิ่งหนีหายไปแล้วหล่ะ แต่อย่าลืมไปยัยพวกนี้มันไม่ใช่คนธรรมดา เป็นถึงซาตานเลยหล่ะ เลวไม่มีที่ติ

เกล : ไม่รู้หรอกนะ แต่ที่ฉันรู้คือวันนี้พวกเธอเจ็บตัวแน่

เมื่อยัยเกลพูดจบ มันและเพื่อนๆก็รุมตบตีพวกเราอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อฉันตั้งตัวได้ ฉันก็จัดการสวนกลับแบบไม่มียั้งทันที เมื่อยัยเกลเสียหลักล้มลงไป ฉันก็รีบไปช่วยเพื่อนๆและพากันวิ่งออกมาทันที เมื่อพวกเราเข้าไปนั่งในห้องได้ไม่นาน ฉันก็เห็นพวกยัยเกลเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับเดินมาทางพวกฉันแล้วพูดให้พวกของนายป๊อปปี้ได้ยิน

แบม : นั่นพวกเธอไปฟัดกับสุนัขที่ไหนมาจ๊ะ

เขื่อน : นั่นซิเฟย์ ทำไมเลือดออกที่มุมปากด้วย ใครทำอะไรเฟย์เหรอ

เกล : นั่นซิจ๊ะ! ตกลงพวกเธอไปฟัดกับหมาที่ไหนมา

เกลเพิ่มเสียงดังมากขึ้นไปอีก เมื่อพวกป๊อปปี้อพยพย้ายถิ่นมานั่งข้างๆพวกเรา

ฟาง : ไม่ได้ไปฟัดกับหมาที่ไหนมาหรอก พอดีไปตบกับ'แรด'มา

ฉันพูดกระแทกเสียงใส่ยัยพวกนั้นก่อนที่ยัยพวกนั้นจะหันมาขรึงตาใส่ฉันก่อนจะเดินกระทืบเท้าไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง

หลังเลิกเรียนตอนนี้พวกเรายังนั่งกันอยู่ในห้อง

ฟาง : เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะ

มิน : ฉันไปเป็นเพื่อนไหมฟาง

ฟาง : ไม่เป็นไรหรอก ใกล้แค่นี้เองนั่งคุยกันไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันมา

ป๊อปปี้ : รอด้วยฉันจะเดินไปสนามบาสพอดี

ฟาง : อืม มาสิ

เมื่อเดินออกมาจากห้องเรียนได้ซักพัก ป๊อปปี้ก็แยกเดินออกไปทางไปสนามบาสทันที ส่วนฉันก็เดินตรงไปทางห้องน้ำของอาคาร เมื่อฉันผ่านห้องน้ำเก่าที่ตอนนี้ไม่ใช้แล้ว เนื่องจากจะปิดปรับปรุงเพื่อให้ห้องน้ำใหม่ขึ้น แต่ยังไม่ได้ทำอะไรแค่ปิดไว้เฉยๆ ก็มีคนมากระชากผมฉันให้เข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับเอามือปิดปากฉันทันที

ฟาง : อ่อย อัน อะ(ปล่อยฉันนะ)

... : ปล่อยก็โง่สิ

 

>>> มาอัพให้ตามคำขอแล้วนะคะ ใครเป็นคนลากพี่ฟางเข้าไปในห้องน้ำเก่านะ <<<

>>> ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยได้มาอัพนะคะ แต่จะพยายามหาเวลามาอัพให้แน่นอนค่ะ <<<

>>> ช่วยกันโหวต คอมเม้นต์ ติชม กันด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ <<<

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา