ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

ฟาง : ใช่ เรามาทำให้มันเป็นเรื่องสนุกกันเถอะ
ป๊อปปี้ : แล้วจะทำยังไงหล่ะ
ฟาง : ไม่รู้สิ ฉันยังไม่คิดเลยอ่ะ
ป๊อปปี้ : อืมๆ งั้นเรามาช่วยคิดกัน
ฉันไม่ตอบอะไร เพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อย พวกเราช่วยกันคิดไปเรื่อย แต่ไม่ว่าจะนั่งคิด นอนคิด เดินคิด กินคิด ก็ยังคิดกันไม่ออก จนกระทั่ง
ป๊อปปี้ : สร้างสถานการณ์
อยู่ๆป๊อปปี้ก็โพล่งขึ้นมา ทำให้ฉันที่นอนอยู่บนเตียงลุกขึ้นดูอย่างรวดเร็ว
ฟาง : นายจะสร้างสถานการณ์ยังไงหล่ะ
ป๊อปปี้ : เอางี้ เธอมีรุ่นน้องผู้ชายคนไหนที่ไว้ใจได้ และคิดว่าจะไม่จีบยัยพวกนั้นแน่นอนบ้าง
ฟาง : ก็มีอยู่ 2 คนนะ ทำไมเหรอ
ป๊อปปี้ : ฉันก็มีอยู่ 2 คนเหมือนกัน ฉันก็จะไปขอช่วยน้องๆพวกนั้นให้แกล้งทำมาตีสนิทกับยัยพวกนั้นไง ทำให้เนียนที่สุดเหมือนกับจีบอ่ะ แล้วฉันจะคอยยุให้พวกเพื่อนของฉันหึง แล้วมันอาจจะไปสารภาพรักกับพวกเพื่อนของเธอไง แล้วรุ่นน้องผู้ชายของเธอ เพื่อนๆของเธอรู้จักป่ะ
ฟาง : ไม่รู้จักหรอก แต่ยัยเฟย์ที่เคยเห็นหน้า ความคิดนายเจ๋งดีนะป๊อป แล้วถ้าสมมติว่ามันไม่ได้ผลล่ะ
ป๊อปปี้ : เราก็เปลี่ยนแผนสลับให้เป็นเพื่อนเธอแทนที่หึง แล้วเธอก็คอยยุ เธอว่าเป็นไงมั่ง
ฟาง : น่าสนุกไม่เบานี่ งั้นเรามาเริ่มแผนกันเถอะ รุ่นน้องของนายมาค่ายอาสานี้หรือป่าว
ป๊อปปี้ : มีหรือจะพลาด 
ฉันกับป๊อปปี้ ยิ้มอย่างดีใจที่มีเรื่องสนุกรอให้เราทำอยู่ภายหน้า ตอนนี้ฉันกับป๊อปปี้โทรนัดให้รุ่นน้องที่โรงเรียนของเราทั้ง 4 คนมาเจอกันหลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ แน่นอนว่ารุ่นน้องของฉันไม่มีทางปฏิเสธ
ฟาง : รุ่นน้องนายว่าไงบ้าง
ป๊อปปี้ : โอเคเลย แล้วของเธออ่ะ 
ฟาง : ดูหน้าฉันสิ ระดับนี้แล้วไม่มีคำว่าพลาด
หลังจากนั้นเรา 2 คนก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนกระทั่งได้เวลาอาหารเย็น พวกเราจึงเดินออกจากห้องพักเพื่อเดินไปที่โรงอาหาร 
เฟย์ : แหม! มาพร้อมกันเลยนะ
ฟาง : ฉันก็รู้นะว่าแกมาพร้อมกับเขื่อน
พอฉันพูดจบยัยเฟย์ถึงกับน่าแดง 
มิน : หยุดแซวกันก่อน แล้วนั่งลงได้แล้ว
มินพูดพร้อมกับดึงฉันให้นั่งลงข้างๆ ส่วนจองเบก็ดึงนายป๊อปให้นั่งลงข้างๆตนเอง
น้องฟ้าใส : พี่ฟาง พี่ป๊อปค่ะ นี่ข้าวของพวกพี่ทั้งสองค่ะ 
ฟาง : ขอบคุณนะคะ น้องฟ้าใสไม่เห็นต้องยกมาเองเลย อันที่จริงมาเรียกให้พี่ไปยกเองก็ได้ค่ะ
น้องฟ้าใส : ไม่ได้หรอกคะพี่ฟาง งั้นฟ้าใสขอตัวก่อนนะคะ
ฟาง : จ๊ะ
เมื่อพวกเราได้ข้าวกันครบทุกคน ก็เริ่มทานกัน และความรีบกินมากๆของฉันกับป๊อปก็สร้างความสงสัยให้กับเพื่อนๆได้
พิม : ฟาง ป๊อป จะรีบกินไปไหนเนี่ย
ฟาง/ป๊อปปี้ : ...
ฉันกับป๊อปปี้ไม่ตอบ เพียงแต่เพิ่มความเร็วในการกินให้เพิ่มขึ้นกว่าเดิม เวลาผ่านไปเพียง 5 นาที พวกเรา 2 คนก็กินข้าวหมด 
เขื่อน : ไปอดอยากจากไหนมาเนี่ยทั้ง 2 คน
ป๊อปปี้ : ยุ่งหน่า! ไปเถอะฟาง
ฟาง : ไปนะทุกคน เจอกันพรุ่งนี้ตอนทำกิจกรรมนะ บ๊ายบาย
ฉันเดินออกมากับพร้อมกับป๊อปปี้ และจุดหมายปลายทางในครั้งนี้คือโต๊ะยาวข้างอาคารโรงเรียนนั่นเอง เมื่อเดินไปถึงก็เห็นรุ่นน้องทั้ง 4 คนนั่งอยู่ก่อนแล้ว
... : หวัดดีฮะ พี่ฟาง พี่ป๊อปปี้ เรียกพวกผมมามีอะไรหรือป่าวครับ
ฟาง : พอดีพี่มีเรื่องจะขอช่วยหน่อยน่ะ พิช เควิน
พิชชี่ : ได้ซิครับ
ป๊อปปี้ : ฉันก็มีเรื่องจะขอช่วยกวังกับจีโฮหน่อยน่ะ
กวัง : ได้เสมอครับ
ฟาง : คือเรื่องมันมีอยู่ว่า....
แล้วฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ทั้ง 4 หนุ่มฟัง พร้อมกับบอกแผนการอย่างเสร็จสับ
ทั้ง 4 หนุ่ม : ได้แน่นอนครับพี่ฟาง 
พิชชี่ : แต่พี่ฟางครับ หลังจากคืนนี้พวกเราก็อยู่ที่นี่อีกแค่คืนเดียวแล้ว มันจะทันเหรอครับ
ฟาง : พี่มีเวลาให้พวกนายตลอดชีวิตเลยหล่ะ ถ้าพวกนายยังไม่มีแฟนอ่ะนะ
จีโฮ : ครับพี่ฟาง แล้วจะให้ผมเลือกใช้แผนนี้กับใครดีหล่ะครับ
ฟาง : เอาเป็นว่า พิชชี่กับเฟย์ เควินกับจินนี่
ป๊อปปี้ : กวังกับพิม ส่วนนาย! จีโฮกับมิน ตามนี้เลยนะ
ทั้ง 4 หนุ่ม : ครับ งั้นพวกผมจะพยายามเริ่มแผนภายในวันพรุ่งนี้เลยละกันนะครับ
ฟาง : แล้วแต่เลย งั้นพี่ไปแล้วนะ ขอบใจพวกนายมากที่ช่วย
ทั้ง 4 หนุ่ม : ครับๆ
เมื่อตกลงแผนการณ์กันเรียบร้อยแล้ว ฉันกับป๊อปปี้ก็รีบกลับมาอาบน้ำนอนกันทันที
 
>>>จบไปอีกกับหนึ่งตอนค่ะ เป็นยังไงกันบ้างค่ะ<<<
>>>ช่วยติชม คอมเม้นต์ และที่สำคัญช่วยโหวตให้ด้วยนะคะ<<<