ทะเบียนรัก ทะเบียนเเค้น
10.0
1) ยินดีด้วยนะ!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความถ้าคุณเคยฝันว่าอยากมีคู่ชีวิต อยากมีงานเเต่งงานคุณคิดดีหรือยัง
ความรักสีชมพูหอมหวานบางทีก็เต็มไปด้วยคาวเลือด ความเกลียดชัง
ความเศร้าโศก ความตาย ความทุกข์ทรมานที่มากล้นจากความรัก
.................................................
'นนท์คะ'เสียงเรียกอันไพเราะของพิมพ์อัปสรทำให้นนท์ปวิธต้องหันหน้ามา'เป็นไงพิมพ์'นนท์ปวิธถามไถ่พิมพ์อัปสรหลังจากที่เธอกลับ
'พิมพ์ก็สบายดีไงคะ ว่าเเต่นนท์เหอะคิดถึงพิมพ์หละสิ'
'ก็เเหงอยู่เเล้วมีเเฟนเป็นเเอร์นะ เผื่อโดนพวกโรคจิตมันลักไก่นนท์ก็ใจขาดตายพอดี'
'จ้า เอ่อ...เเล้วมาคนเดียวหรอ'
'มากับเจ๊นุดีน๊ะ'ว่าถึงนุดี นุดีก็โผล่มาพอดี
'หวัดดีจ้าพิมพ์'
'เช่นกันจ้า'
'นนท์ฉันเคลียร์ตารางงานให้เธอหมดเเล้วนะกรุณาว่างตามตาราง'
'เเล้วพรุ่งนี้นนท์ไปไหนหรอคะ'คำพูดของนุดีทำให้พิมพ์อัปสรอดสงสัยไม่ได้ว่านนท์ปวิธจะไปไหน
'เอ้า!นี่พิมพ์ยังไม่รู้หรอว่านนท์จะพาไปไหน'
'ไปร้านMarry Seasonหนะ ร้านเวดดิ้งชื่อดังเลยนะ'
พิมพ์อัปสรเริ่มบอกกับตัวเองอย่างงงๆว่า:เราบอกจะเเต่งงานหรอ:
'ทำเป็นอึ้งไปได้'นุดีกล่าวเมื่อเห็นอาการของพิมพ์อัปสร
'เเต่งงานกับนนท์นะ'
'นนท์ว่าไงนะ'
'เเต่งงานกับนนท์นะ'พิมพ์อัปสรอึ้งไปซักพักก่อนที่จะ'อื้ม'
'เย้!'นุดีกระโดดตัวโย่งเมื่อพิมพ์อัปสรรับรักของนนท์ปวิธ
'เจ๊เกินไปเเล้วนะผมสิต้องพูด'
'เเหมก็เจ๊ดีใจนี่'
นนท์ปวิธกอดพิมพ์อัปสรเเล้วยกตัวสะบัดสะบัดมาจนทุกคนหันมามอง
เเต่ไม่ได้ทำให้นนทืปวิธอายอะไรเลยเขาอยากประกาสให้คนรู้ว่าเขาจะเเต่งงานเเล้ว เขารักผู้หญิงคนนี้อย่างจริงใจ
................................................
ข่าวดีค๊า ข่าวดี เสียงนักข่าวในโทรทัศน์ดังเจื้อยเเจ้ว
ดาราหนุ่มไฟเเรงนามว่า นนท์ปวิธหรือน้องนนท์คนหล่อของเราประกาศที่จะเเต่งงานกับเเอโฮสเตสสาวสุดสวย ตัวอักษร พ พาน กลางสนามบิน เป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาจริงๆ
อมลรดาที่นั่งดูอยู่นั้นกำรีโมทเเล้วกดปิดไป เธอกัดฟันกรอดอย่างโกรธเเค้น
'มันคือใครกัน อักษรพ พานงั้นหรอ'
กริ๊งๆๆ
'สวัสดีคะอมลรดาพูด'
'นี่นนท์เองนะ'อมลรดาตื่นเต้นเมื่อได้ยินเสียงนนท์ปวิธ
'นนท์หรอว่าไงนนท์'
'มลคือว่านนท์อยากจะชวนมลมาช่วยพิมพ์เลือกเเบบชุดเเเต่งงานให้เจ้าสาวของนนท์หน่อยมลว่างมั้ย'คำพูดของนนท์ปวิธทำให้อมลรดาอยากเห็นหน้าของเจ้าสาวของนนท์ปวิธ
'ได้สิมลว่างเสมอเพื่อนนนท์'
'ขอบใจมลมากๆนะ'
'ไม่เป็นไรหรอก ยินดีด้วยนะ'อมลรดาเเสยะยิ้มพร้อมกับวางสาย
'ฉันไม่ได้ช่วยอะไรง่ายๆอย่างนั้นหรอมันต้องมีบางอย่างเเลกสิ'
.............................................
ความรักสีชมพูหอมหวานบางทีก็เต็มไปด้วยคาวเลือด ความเกลียดชัง
ความเศร้าโศก ความตาย ความทุกข์ทรมานที่มากล้นจากความรัก
.................................................
'นนท์คะ'เสียงเรียกอันไพเราะของพิมพ์อัปสรทำให้นนท์ปวิธต้องหันหน้ามา'เป็นไงพิมพ์'นนท์ปวิธถามไถ่พิมพ์อัปสรหลังจากที่เธอกลับ
'พิมพ์ก็สบายดีไงคะ ว่าเเต่นนท์เหอะคิดถึงพิมพ์หละสิ'
'ก็เเหงอยู่เเล้วมีเเฟนเป็นเเอร์นะ เผื่อโดนพวกโรคจิตมันลักไก่นนท์ก็ใจขาดตายพอดี'
'จ้า เอ่อ...เเล้วมาคนเดียวหรอ'
'มากับเจ๊นุดีน๊ะ'ว่าถึงนุดี นุดีก็โผล่มาพอดี
'หวัดดีจ้าพิมพ์'
'เช่นกันจ้า'
'นนท์ฉันเคลียร์ตารางงานให้เธอหมดเเล้วนะกรุณาว่างตามตาราง'
'เเล้วพรุ่งนี้นนท์ไปไหนหรอคะ'คำพูดของนุดีทำให้พิมพ์อัปสรอดสงสัยไม่ได้ว่านนท์ปวิธจะไปไหน
'เอ้า!นี่พิมพ์ยังไม่รู้หรอว่านนท์จะพาไปไหน'
'ไปร้านMarry Seasonหนะ ร้านเวดดิ้งชื่อดังเลยนะ'
พิมพ์อัปสรเริ่มบอกกับตัวเองอย่างงงๆว่า:เราบอกจะเเต่งงานหรอ:
'ทำเป็นอึ้งไปได้'นุดีกล่าวเมื่อเห็นอาการของพิมพ์อัปสร
'เเต่งงานกับนนท์นะ'
'นนท์ว่าไงนะ'
'เเต่งงานกับนนท์นะ'พิมพ์อัปสรอึ้งไปซักพักก่อนที่จะ'อื้ม'
'เย้!'นุดีกระโดดตัวโย่งเมื่อพิมพ์อัปสรรับรักของนนท์ปวิธ
'เจ๊เกินไปเเล้วนะผมสิต้องพูด'
'เเหมก็เจ๊ดีใจนี่'
นนท์ปวิธกอดพิมพ์อัปสรเเล้วยกตัวสะบัดสะบัดมาจนทุกคนหันมามอง
เเต่ไม่ได้ทำให้นนทืปวิธอายอะไรเลยเขาอยากประกาสให้คนรู้ว่าเขาจะเเต่งงานเเล้ว เขารักผู้หญิงคนนี้อย่างจริงใจ
................................................
ข่าวดีค๊า ข่าวดี เสียงนักข่าวในโทรทัศน์ดังเจื้อยเเจ้ว
ดาราหนุ่มไฟเเรงนามว่า นนท์ปวิธหรือน้องนนท์คนหล่อของเราประกาศที่จะเเต่งงานกับเเอโฮสเตสสาวสุดสวย ตัวอักษร พ พาน กลางสนามบิน เป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาจริงๆ
อมลรดาที่นั่งดูอยู่นั้นกำรีโมทเเล้วกดปิดไป เธอกัดฟันกรอดอย่างโกรธเเค้น
'มันคือใครกัน อักษรพ พานงั้นหรอ'
กริ๊งๆๆ
'สวัสดีคะอมลรดาพูด'
'นี่นนท์เองนะ'อมลรดาตื่นเต้นเมื่อได้ยินเสียงนนท์ปวิธ
'นนท์หรอว่าไงนนท์'
'มลคือว่านนท์อยากจะชวนมลมาช่วยพิมพ์เลือกเเบบชุดเเเต่งงานให้เจ้าสาวของนนท์หน่อยมลว่างมั้ย'คำพูดของนนท์ปวิธทำให้อมลรดาอยากเห็นหน้าของเจ้าสาวของนนท์ปวิธ
'ได้สิมลว่างเสมอเพื่อนนนท์'
'ขอบใจมลมากๆนะ'
'ไม่เป็นไรหรอก ยินดีด้วยนะ'อมลรดาเเสยะยิ้มพร้อมกับวางสาย
'ฉันไม่ได้ช่วยอะไรง่ายๆอย่างนั้นหรอมันต้องมีบางอย่างเเลกสิ'
.............................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ