สาวฮอตสุดซ่ากับนายเพลย์บอยสุดแซบ

หลังจากที่ฉันไปหายัยบีมเสร็จ ฉันก็กลับมาบ้านพร้อมกับความเหนื่อยล้า ยัยยาอมน้องสาวของฉันรีบวิ่งแจ้นน มาหาฉันพร้อมด้วยคำถามแปลกๆ
"พี่ใบชา ยาโทรไปทำไมต้องตัดสายยาด้วยอ่ะ"
"ห้ะ!! พี่เนี่ยน่ะ ตัดสายเรา"
"ใช่ๆ ก็พี่ก็รับสายยา พอยาพูดได้แปปนึงสายก็ตัดไป"
ฉันจึงรีบหาโทรศัพท์ของฉันในกระเป๋าอย่างเร่งด่วน
"เฮ้ย!!หายไปไหนอ่าา"ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจ
"พี่ชาไปทำตกที่ไหนรึเปล่า"
"ไม่รู้สิ"ฉันตอบด้วยท่าทางสงสัย ฉันนึกขึ้นได้ลองใช้โทรศัพท์บ้านโทรเข้าเครื่องฉันดู
"ฮัลโหล คะ คุณเก็บโทรศัพท์ฉันได้หรือเปล่าคะ"ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่อยากรู้
"ฮ่าๆๆ ยัยบ๊อง เธอทำโทรศัพท์ตกไว้ในห้องฉันเองนะ" น้ำเสียงแบบนั้น หรือว่า...
"แวลู!! นายเอาโทรศัพท์ฉันไปทำไม ห้ะ!"
"ช่วยไม่ได้เธอใส่โทรศัพท์ไม่เข้ากระเป๋าเองมีนก็เลยล้นลงมาไงละ ฮ่าๆๆ"
"เอาโทรศัพท์มาคืนเดี๋ยวนี้"
"อะไรกันแม่คุณ ทูนหัว ทำตกเองก็มาเอาคืนเองดี้"
"ให้ฉันไปในห้องนายอีกอ่ะนะ ไม่มีทางยังไงฉันก็ไม่ไปให้นายขย้ำฉันหรอก โทรศัพ์เครื่องนั้นอ่ะ ยกให้ก็ได้ย่ะ"
"อ๋อ หรอ เมื่อกี้มีคนส่งsmsมาแบบว่าหวานสุดๆ พี่กล้องเนี่ย ใช่แฟนเธอเปล่าน้า เอ้ แล้วถ้าฉันพิมพ์คำว่า เราเลิกกันเถอะ ฉันมีผัวมั๊ยแล้ว ให้แฟนเธอมันจะเป็นยังไงน้าา"
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ อย่านะๆ"ซวยล่ะสิ จะให้โทรไปบอกพี่กล้องก่อนก็ไม่ได้เพราะเบอร์แฟนก็จำไม่ได้อีก กว่าจะไปหาถึงที่ภูเก็ต พี่เค้าก็ได้รับsmsก่อนพอดี ทำไงดีว่ะอ๋อ รู้แล้ว
"โอเคๆฉันไปหาที่ห้องก็ได้อย่าเพิ่งส่งน้าาา"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนสุดๆ
"จ้าๆจะรอนะจ๊ะ จุ๊บๆ"อีตานั้นบอกฉันก่อนจะว่างสายไป
แหวะทุเรศ จะอ้วก ดีละคราวนี้นายไม่มีโอกาสมาขย้ำฉันแน่ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน นายแวลู ฉันยิ้มอย่างมีแผน
___________________
เป็นไงบ้างคะ สนุกไม่สนุกบอกได้นะคะ แต่ถ้าไม่มีคนอ่านก็จะหยุด ยังไงก็ช่วยคอมเม้นให้เป็นกำลังใจหน่อยนะคะ