ชีวิตฉันให้นาย

" อื้อ "

ฟางส่งเสียงครางในลำคอเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเธอกำลังจะตื่น

" พี่ฟาง "

เฟย์เรียกพี่สาวของเธอทันทีที่ได้ยินเสียงของฟาง

" ลูกล่ะ? "

ฟางที่จำได้ว่าตัวเองเลือดออกก็รีบถามหาลูกทันที

" คือ พี่ฟาง คือ ว่าแก แก แกเสียแล้วค่ะ "

เฟย์พูดด้วยเสียงอันแผ่วเบา

" ................... "

ฟางได้แต่ค้างทุกท่าทาง

" ฟาง "

ป๊อปปี้และเขื่อนที่พึ่งเข้ามาก็เห็นฟางลืมตาอยู่ก็เรียกชื่อฟางด้วยความดีใจ

" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด! กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ไม่! ไม่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม่ " 

จากที่ฟางเงียบอยู่นานก็ส่งเสียงกรี๊ดร้องอย่างคนเสียสติ

" พี่ฟางค่ะ พี่ฟาง หมอ เขื่อน เขื่อนตามหมอเร็วเข้า "

เฟย์ที่ตั้งสติได้ก่อนก็รีบสั่งเขื่อนให้ไปตามคุณหมอทันที

" อืม "

เขื่อนพูดทิ้งท้ายก่อนจะวิ่งออกไปเพียงเสี้ยววินาทีก็กลับมาพร้อมหมอและพยาบาล

ผ่านไปซักพักฟางก็หลับไปเพราะยานอนหลับที่หมอให้หลังจากนั้นฟางก็มีอาการแปลกๆเหมือนคนเสียสติหรือจะเรียกว่าเสียแล้วก็ว่าได้

" พี่ฟางค่ะ ทานข้าวนะ "

 เฟย์พยายามพูดเกลี่ยกล่อมพี่สาวของตนที่ไม่ยอมกินข้าว

" เขื่อนก็ไปดูเด็กๆ ป๊อปปี้ก็ไปทำงานแต่อย่างน้อยเขื่อนก็มาเยี่ยมต่างจากป๊อป "

เฟย์ได้แต่พูดออกมาอย่างเศร้าๆ

" เฟย์ ออกไปก่อน "

ชายหนุ่มร่างสูงย่างกายเข้ามาในห้อง

" พี่ป๊อป "

เฟย์เรียกชื่อของคนตรงหน้าเหวอๆ

" เฟย์ "

" อืม "

เฟย์ที่พึ่งนึกขึ้นได้ว่าป๊อปบอกเธอไว้ว่าอะไรก็รีบตอบตกลงแล้วเดินออกไป

" ฟาง ป๊อป ป๊อปแค่อยากจะมาเยี่ยมฟางเป็นครั้งสุดท้ายกอนที่ป๊อปจะไปต่างประเทศเมื่อฟางได้สติกลับมาป๊อปจะหย่าให้ฟางนะ ป๊อปมันไม่มีอะไรคู่ควรกับฟางเธอคนนี้บริสุทธิ์เกินไป ฉันขอโทษน่ะ "

ป๊อปปี้พูดออกมาเสียงสั่นๆก่อนจะโถมตัวเข้ากอดฟางฟางก็ได้แต่นิ่งๆก่อนที่ป๊อปปี้จะผละออกจากฟางทำให้เค้าเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าของเค้าหมดสติไปแล้วพร้อมกับใบหน้าซีด ซีดเกินไป