Cutie.s Burn ขอโทษทีนี่ผู้หญิงของผม

4

(5 Hours Later)

“ว้าว~นางแบบใหม่คนนี้สวยมากเลยนะครับ O_O”

“ฮะๆฉันก็ว่างั้น อายุไม่มากแต่ดูมีประสบการณ์สูงเอาเรื่องเลยล่ะ”

   ซองอามองดูรามิที่กำลังโพสท่าอยู่ที่ฉาก องค์ประกอบทุกอย่างลงตัวตั้งแต่การโพสท่าอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนนางแบบมือ อาชีพ รอยยิ้มที่ดูมีสเน่ห์น่าหลงใหลแม้แต่ซองอายังอดคิดไม่ได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ มีออร่าฟีโรโมนออกมาเด่นชัดสุดๆ

“เอาล่ะครับ เสร็จแล้วนะ~”

   ดูรามิลอบถอนหายใจก่อนจะห่อไหล่เล็กน้อยเพราะเสื้อผ้าแบบซัมเมอร์ที่เธอใส่อยู่ค่อนข้างบางและตอนนี้อากาศก็เย็นสุดๆ TOT!!

“ดูรามิไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลยนะจ้ะ ส่วนเงินเดี๋ยวพี่โอนไปให้ ^-^”

“ขอบคุณค่ะพี่ซองอา ฮัดชิ้ว~!”

“ฮะๆ นั่นไงเริ่มเป็นหวัดแล้วล่ะสิ”

“คงงั้นอ่ะค่ะ TOT”

   ฉันกอดไล่ตัวเองแล้วพยายามกัดปากไม่ให้สั่นฉันล่ะเกลี๊ยดเกลียดอากาศหนาวยะเยือกของเกาหลีที่สุด!

   พี่ซองอาให้สไตลิสต์คิมพาฉันมาที่ห้องแต่ตัวเพราะเจ๊แกต้องจัดการเอกสารของ นายแบบคนอื่นอีก ก็ของอีตาฮยอกกิอะไรนั่นแหละ ฮึ่ย! ทำไมฉันต้องซวยตั้งแต่วันแรกที่เหยีบสตูดิโอเลยนะ

“ห้อง 502 จ้ะ เสื้อผ้าของดูรามิอยู่ราวที่สามนะ”

“ขอบคุณค่ะ”

   ฉันพลักประตูห้องแต่งตัวเข้าไป อากาศในนี้ค่อนข้างอุ่นแหะ ดีเลยเพราะฉันไม่ค่อยชอบใส่เสื้อกันหนาวตัวใหญ่แบบนี้สักเท่าไหร่เดี๋ยว ถอดทิ้งไว้แล้วค่อยเอาไปคืนพี่ซองอาดีกว่า -_-;;

แอ๊ด~

ปัง!

“หือ?”

O_O!

“กะ กรี๊ดด... !”

   ฉันอ้าปากกรี๊ดสองร้อยเดซิเบลเมื่อเห็นอีตาฮยอกกิเปิดประตูเข้ามานี่ฉันมี แค่เสื้อชั้นในกับอันเดอร์แวร์เท่านั้นเอง มันเกือบโป๊เลยนะ!

“กรี๊ดดด อุ๊บ!”

“เธอจะแหกปากไปทำไมล่ะ -_-;”

“อี๊ดดดดด”

   มันกอดช้านนนน TOT! ตอนนี้นายฮยอกกิโอบเอวฉันเอาไว้ แล้วใช้มืออีกข้างปิดปากฉันไว้อยู่ หมอนี้ใสแค่กางเกงว่ายน้ำกับเสื้อบางๆแค่ตัวเดียวเองสถานการณล่อแหลมเสี่ยงโดนปล้ำมาก T-T

“ถ้าฉันปล่อยแล้วห้ามกรี๊ดนะ หนวกหู -_-”

   ฉันพยักหน้าเบาๆแล้วนายฮยอกกิก็ปล่อยมืออกจากปากฉันแต่ว่าแขนเขายังโอบเอว ฉันอยู่น่ะสิ แถมมืออีกข้างก็เริ่มไล่ๆที่แขนของฉันจน เกือบถึงเอว

“เอวเธอสวยดีนะไม่เล็กเกินไปขย่ำมันส์ดี J”

“มันส์อะไรของแก TOT ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”

  ฉันพยายามจะดิ้นออกจากแขนของเขาแต่ฮยอกกิก็รั้งตัวฉันให้เข้ามาใกล้ๆได้ สำเร็จ ในที่สุดฉันก็ตระหนักได้ว่าผู้ชายมันแรงควายขนาด ไหน -_- แต่เฮ้ย นี่มันไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้นนะตอนนี้หน้าของหมอนั่นยื่นเข้ามาใกล้ฉัน แล้ว T-T

“ปากเธอก็สวยน่าชิมชะมัด”

   ยังไม่ทันที่ฉันจะอ้าปากพูด (ด่า) นายฮยอกกิก็ทาบริมฝีปากของเขาลงมาแล้วบดขยี้ริมฝีปากฉันอย่างแรงแขนที่ พยายามจะพลักเขาออก กลับไม่มีแรงขึ้นมาซะเฉยๆแถมยังรู้สึกตัวเบาหวิวไปหมดตัวฉันต้องทรุดลงไปกับ พื้นแน่ถ้าฮยอกกิไม่กอดฉันเอาไว้หลวมๆ

   มันเป็นจูบที่อ่อนหวานและร้อนแรง นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ฉันรู้สึกได้ฮยอกกิอ้าปากขึ้นเล็กน้อยเมื่อฉันบีบแขน เขาแน่นเพราะฉันเริ่มหายใจไม่ ออกแล้ว

“แค่กๆ”

“อะไรกันเธอจูบไม่เป็นเหรอ -.-”

“แก กรี๊ดๆ TOT”

“เป็นผู้หญิงมาพูดแกๆได้ไง หยาบคาย -_- ”

“นาย! มาจูบฉันทำไม แหวะ อี๊~”

“โห ทีงี้มาอี๊เมื่อกี้ยังเห็นเธอเคลิ้มอยู่เลยนะ”

   แม่คะ วันหลังหนูจะเชื่อฟังคำสั่งสอนแม่ว่าผู้ชายที่หน้าหวานๆมันไม่ใช่ตุ๊ดแถมยังหื่นกามมากอีกด้วย -_-‘

ก๊อกๆ

“ฮยอกกิจ๊ะ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จยัง ~”

   เสียงพี่ซองอาหนิ O_O พิ ถ้าพี่ซองอาเปิดประตูมาเจอฉันในสภาพ(โดนบังคับ)นัวเนียแบบนี้อนาคตฉันพินาศบรรลัยจบสิ้นก็วันนี้แหละ Y()Y

“ทำ เสียงหวานแบบนี้มีงานต่อชัวร์ -__- ” นายฮยอกกิพึมพำกับตัวเองก่อนจะหันมายิ้มหวานให้ฉัน กรี๊ด~ น่ารักเว่อร์ >//< เฮ้ย! ไม่ใช่ อย่าให้รอยยิ้มใสๆแบบไร้มลพิษมาหลอกเธอได้อีกนะดูรามิ = =

“เสียดายที่ไม่ได้สนุกกับเธอต่อหวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ See ya ~ J ”

   นายฮยอกกิจูบที่หลังมือฉันเบาๆก่อนจะดันฉันเข้าไปในราวเสื้อพร้อมกับเอาเสื้อที่แขวนไว้มาบังๆตัวฉัน ก่อนจะเปิดประตูออกไป

   กรี๊ดดดดด ตั้งแต่เกิดมาฉันเพิ่งเจอคนหน้าเทวดาหลังผีหื่นกามแบบนี้เป็นครั้งแรกนึกว่า เรื่องแบบนี้มันจะมีแต่ในนิยายซะอีก แต่นิยายมันก็เอามาจากเรื่องจริงไม่ใช่เรอะ =_=;;

ก๊อกๆ

“ดูรามิมมมมม นูนาขอโทษนั่นมันห้องแต่งตัวผู้ชายยยย TOT”

ยัยสไตลิสต์คิมบ้า กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด T()T