first love รักครั้งแรกของชั้นยกให้นาย

….: กรี๊ด....... เย้... แก้วสอบติด Stamford แล้ว  วู้...ป๊าม๊าแก้วสอบติดแล้วนะ   เจ๊ เฮีย แก้วสอบติดแล้วนะ   สาวร่างบางผิวขาวสวยนามว่าแก้ว ผู้ที่เป็นลูกคนสุดท้องของตระกลู ศิริมงคลสกุล  มีนามว่า จริญญา  ศิริมงคลสกุล  เธอเป็นเด็กที่ถูกตามใจมาโดยตลอดตั้งแต่เธอลืมตาดูโลกจนถึงทุกวันนี้เธอไม่เคยพบเจอกับความลำบากเลยแม้แต่น้อยทุกคนที่เลี้ยงดูเธอดูแลเธอมาอย่างดีอย่างกับเธอเป็นเจ้าหญิง  แต่หารู้ไม่เจ้าหญิงน้อยคนนี้มีความร้ายกาจยิ่งนักเธอเป็นผู้หญิงที่เอาแต่ใจมากๆ ถ้าไม่ได้ดั่งใจเธอหรือตามที่เธอต้องการละก็เธอจะวีนบ้านแตกแสลกขาดและไล่คนใช้คนนั้นออกเธอมีพี่ 2 คน พี่คนโตชื่อ กิ่ง คนกลางชื่อ ป็อปปี้ ส่วนคนเล็กก็คือเธอ เธอมีเพื่อนที่สนิทที่สุดคือเฟย์กับฟางแต่ส่วนใหญ่เธอจะสนิทกับเฟย์มากกว่าฟางเพราะเฟย์เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างนิสัยเหมือนเธอ ขี้วีน ขี้โมโห เอาแต่ใจ และที่สำคัญแก้วกับเฟย์เป็นพวกที่นำเทรนด์อยู่เสมอ และเรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่สำหรับพวกเธอ แต่สำหรับฟางเธอเป็นผู้หญิงที่เป็นกุลสตรีทุกระเบียบนิ้ว ไม่ว่าจะนั่ง นอน เดิน ยืน และอีกหลายอย่างสารพัด

….: จริงหรอแก้ว แกสอบติดจริงๆหรอ  พี่สาวของเธอเอ่ยถามอย่างดีใจ

แก้ว: จริงสิเจ๊ แก้วจะโกหกทำไมหละ

….: อะไรนะแก้วพี่ได้ยินไม่ค่อยชัดอ่ะ อะไรสอบตกนะ  พี่ชายของเธอที่เพิ่งลงมาจากชั้นบนเอ่ยถามผู้ที่เป็นน้องสาว

แก้ว: สอบตกที่ไหนกันเฮีย  สอบติดต่างหากล่ะ

ป๊า: จริงหรอลูก ป๊าดีใจที่สุดเลยรู้มั้ย  ผู้เป็นพ่อเอ่ยปากชมแล้วลูบหัวลูกสาวอย่างเอ็นดู

ม๊า: แก้วเก่งมากเลยลูก  ผู้เป็นแม่ว่าพลางกอดลูกสาว

กิ่ง/ป็อปปี้: งั้นเราไปฉลองกันเลยดีกว่า

ณ ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง

….: ยินดีต้อนรับครับ  พนักงานต้อนรับเอ่ยต้อนรับแก่ครอบครัวของแก้วที่มาฉลองกันเนื่องในที่แก้วสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้

ป็อปปี้: ที่โทรมาจองไว้

พนักงาน: คุณอะไรครับ

ป็อปปี้: ภานุครับ

พนักงาน: อ๋อครับเชิญทางนี้ครับ  พนักงานเดินนำครอบครัวของแก้วไปยังโต๊ะที่จองไว้แล้วพนักงานก็เดินกลับไปทำหน้าที่ของตนเอง

พนักงาน: รับอะไรดีค่ะ

ทุกคน: บลาๆๆๆๆๆๆ......

พนักงาน: แค่นี้นะคะ

กิ่ง: ค่ะ

ป๊า: แก้วไม่โทรบอกเฟย์กับฟางหน่อยหรอลูก

ป็อปปี้: งั้นเอาเพื่อนผมด้วยดีกว่าครับ  ระหว่างที่ป็อปปี้กับแก้วออกไปโทรศัพท์อยู่นั้น อาหารก็มาเสิร์ฟพอดี

ม๊า: ว่าไงลูก เพื่อนๆของลูกมากันรึเปล่า

ป็อปปี้ แก้ว: มาสิครับ/ค่ะม๊า

ม๊า: งั้นก็ดีลูกจองอีกโต๊ะไว้สำหรับลูกกับเพื่อนๆลูกแล้วกัน  ผู้เป็นแม่พูดเสร็จก็เรียกพนักงานมาจองอีกหนึ่งโต๊ะและสั่งอาหาร  ระหว่างที่ป็อปปี้กับแก้วกำลังรอเพื่อนอยู่นั้นเฟย์กับฟางก็มาถึงพอดี

เฟย์ ฟาง: ไงแก้ว  เพื่อนสาวของแก้วทักแก้ว

แก้ว: มองอะไรเฮีย มองอย่างกับจะเขมือบเพื่อนแก้วอย่างงั้นแหละ

เฟย์: บ้าหน่าแก้ว พี่ป็อปเค้าจะเขมือนใคร พี่ป็อปอ่ะเค้าส่งสายตาหวานเยิ้มให้พี่ฟางต่างหากหละ

ฟาง: พอเลยยัยเฟย์มานั่งเลยมา

แก้ว: แก้วไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

….: เฮ้ย ป็อป

ป็อปปี้: เฮ้ยไอ้เขื่อน ดีโทโมะ 

….: ชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

ณ ห้องน้ำ

….: เฮ้ย

แก้ว: โอ๊ย ไม่มีตารึไงเดินไม่ดู

….: เธอก็เหมือนกันเดินไม่ดูคนรึไง

แก้ว: คนหรอชั้นดูนะแต่สุนัขอ่ะชั้นไม่ดูนะที่นี่ร้านอาหารนะเค้าไม่ให้เอาสุนัขเข้ามาไม่ใช่หรอ แล้วนี่เจ้าของนายอยู่ไหนล่ะ

….: เธอว่าชั้นเป็นสุนัขหรอ งั้นเธอก็เก่งมากนะที่คุยกับสุนัขรู้เรื่องอ่ะ

แก้ว: กรี๊ด....ไอ่บ้า ว่าแต่นายนี่หน้าคุ้นๆนะ

….: ทำไมเหมือนคนใดคนนึงในวง k-otic รึไง

แก้ว: แหวะ...เหมือนน้องหมาข้างบ้านฉันมากกว่า ถอยไปฉันไม่อยากเถียงกับนายแล้ว

….: ผู้หญิงอะไรว่ะปากจัดชะมัด  ชายหนุ่มบ่นกับตัวเองเบาๆ

โต๊ะอาหาร

แก้ว: อ้าวพี่เขื่อน  มาคนเดียวหรอคะ

เขื่อน: มากับโทโมะครับฮันนี่

ป็อปปี้: ฮันนงฮันนี่ อะไรว่ะไอ่เขื่อน เดี๋ยวปั๊ด  โน่นยัยเฟย์อยู่นะเว้ย  เฟย์กับเขื่อนกำลังคบหาดูใจกันอยู่เรียกง่ายๆก็คือเป็นแฟนกัน

เขื่อน: ชั้นก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานเฟย์ไม่เห็นว่าอะไรเลย

เฟย์: ใช่เฟย์ไม่ว่าหรอก

เขื่อน:ไอ่โมะมาแล้ว

แก้ว/...:เฮ้ยนาย/เธอ