MY CLOSE FRIEND

9.5

เขียนโดย thelove

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.04 น.

  4 chapter
  30 วิจารณ์
  9,408 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) พิม!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

POPPY SAY

หลังจากที่ผมโดนไอ้ฟางมันแกล้งเสร็จผมก็รีบขับรถของผมออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียนทันที อันที่จริงผมกับฟางเราสนิทกันตั้งแต่เด็กๆแล้วเพราะพ่อกับแม่ของเราก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนก็เลยทำให้เราสนิทกัน ผมกับฟางตัวติดกันมากไปไหนก็จะไปด้วยกันตลอดไม่เคยห่างกันเลย ถ้าวันไหนเราไม่เจอหน้ากันเราก็จะโทรคุยหากัน จนทำให้คนในบ้านสงสัยว่าผมกับฟางเป็นแฟนกันรึเปล่า แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆหรอก ฟางมันก็น่ารักดีแต่ผมไม่กล้าจีบมันหรอกเพราะไอ้ฟางมันบอกกับผมว่าผมเจ้าชู้ ไม่มีใครรักผมจริง พอเเล้วผมจะพูดถึงจุดด้อยของตัวเองทำไม แล้วในที่สุดผมก็ขับรถมาถึงโรงเรียน ผมขับรถเข้าไปจอดในโรงรถของโรงเรียนพอผมลงจากรถเท่านั้น บันดาผู้หญิงที่คลั้งไคลในตัวผมก็เข้ามาลุมผมจนผมแทบจะหายใจไม่ออก ผมอยู่ตรงนั้นอยู่นาน แล้วในที่สุดไอ้เขื่อนก็มาช่วยผม

"ไอ้ป็อป"

"เอ่อ ขอตัวก่อนนะครับ" ผมบอกลาผู้หญิงที่เข้ามาลุมผมแล้วยิ้มหวานๆให้หนึ่งทีทำเอาผู้หญิงพวกนั้นละลายเพราะรอยยิ้มของผม    แล้วผมก็เดินมาหาไอ้เขื่อน

" มีไรว่ะ "  ที่ผมพูดกับไอ้เขื่อนแบบนี้ไม่ใช่เพราะผมไม่มีมารยาทนะ แต่ผมกับเขื่อน โทโมะ เราเป็นญาติสนิทกัน

"วันนี้มีเด็กใหม่เข้ามานะเว้ย"

"เออ กูรู้แล้ว"

" ไอ้ป็อป นี่มึงไม่ตื่นเต้นเลยหรอว่ะ"

" ไม่อ่ะ ทำไม"

" แต่เด็กใหม่ที่เข้ามาน่ารักนะมึง "

" กู ไม่สนว่ะ " จริงๆแล้วโรงเรียนนี้ก็มีเด็กใหม่เข้ามาทุกปี ปีหนึ่งก็มีเด็กเข้ามาประมาณ 1 หมื่นคนจากที่มีเด็กนักเรียนเยอะอยู่แล้วก็ยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่

" เออ งั้นกูขึ้นห้องก่อนนะเว้ย ไปล่ะ "

" เออ กูก็จะขึ้นห้องเหมือนกัน แล้วเจอกันตอนเที่ยง บาย " ผมก็เดินขึ้นมาจนห้อง ผมอยู่ห้องม.6/1 ห้องของผมเป็นห้องที่เก่งที่สุดในบันดาม.6ทั้งหมด  ผมเดินเข้ามาในห้อง ผู้หญิงในห้องของผมจะไม่ค่อยกริ้ดผมเท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่rพวกเขารู้จักนิสัยของผมดี ผมเดินมองรอบๆห้องก็เห็นฟางนั่งอยู่แล้ว ผมเลยเดินไปนั่งข้างๆฟาง

"ฟาง "ผมเรียกฟางแล้วเอามือของผมไปโอบไหล่ฟาง

"หืม เรียกฉันทำไม"

" เรียกเฉยๆไม่รึไง"

" เรียกเฉยๆอ่ะ ฉันไม่ว่าหรอกนะ แต่ทำไมแกต้องมาโอบไหล่ฉันด้วย"

" ทำไม แค่นี้โอบไม่ได้เหรอ"

" ชิ !ไม่คุยด้วยแล้ว" ฟางทำหน้าบึงใส่ผมแล้วหยิบ iphone ของเธอขึ้นมาเล่น

" ฟาง"

"อะไร !"

" อาจารย์มาแล้ว"ผมบอกเธอแล้วเธอก็เก็บiphoneของเธอใส่กระเป๋ากระโปรง

" นักเรียน วันนี้ครูมีเด็กใหม่เข้ามาสองคนนะ"

" ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ แล้วน่ารักไหมครับอาจารย์"ผู้ชายคนหนึ่งในห้องถาม

"เงียบไปเลยพวกเธอสนใจแต่เรื่องแบบนี้เหละ"อาจารย์ดุผู้ชายที่ถามในขณะที่ผมยังแกล้งฟางอยู่

" เธอสองคนเข้ามาได้จ๊ะ"

" นี่ ไอ้ป็อปอย่าแกล้งดิ  " ฟางบอกผมผมแกล้งฟางโดนการจี้เอวฟางยัยนี่บ้าจี้ผมเลยแกล้งเธอทำให้ฟางหัวเราะไม่หยุด ตอนที่ฟางหัวเราะฟางน่ารักมาก 

"นิ ฉันบอกให้หยุดแกล้งได้แล้ว"

"เรื่องอะไรฉันจะหยุด แกล้งแกสนุกจะตาย" ผมยังคงแกล้งเธอต่อไปเรือยๆแล้วฟางก็มองไปที่หน้าห้องแล้วเรียกชื่อคนๆหนึ่งที่ผมไม่อยากได้ยิน

"พิม "  เธอพูดพร้อมกับทำท่าทางตกใจสุดๆเพราะว่าพิมคือแฟนเก่าของผมที่ผมรักเธออย่างจริงใจแต่เธอกลับหลอกผมด้วยการไปมีอะไรกับคนอื่น เรื่องนี้มันผ่านมาสองปีแล้ว  แล้วผมก็ทำใจได้ตั้งนานแล้วด้วย ที่ผมทำใจได้เพราะฟางเป็นคนปลอบผม ผมเลยทำใจได้เร็วขึ้น ผมยังคงโอบไหล่ฟางอยู่แต่ผมแค่หันหน้าไปทางอื่นเพือที่จะไม่เจอหน้าของพิมและผมยังคงทำหน้านิ่งต่อไปเรื่อยๆ

"ป็อป แก okป่ะ"ฟางถามผมเพราะกลัวว่าผมจะเสียใจ

"ฉันไม่เป็นอะไร"แล้วผมก็เอามืออีกข้างที่ไม่ได้โอบฟางมาหยิกแก้มของเธอผมอยากบอกว่าแก้มเธอนิ่มมากและเราก้หยอกล้อเล่นกันอย่างสนุกสนานโดยไม่สนใจพิมเลย

END POPPY SAY

 

 

ขอโทษนะที่ไม่ได้มาอัพ เราไม่ว่างก็เลยไม่มีเวลามาอัพ

ขอโทษนะอยากถามว่าพี่ป็อปปี้กับพี่ฟางทะเลาะกันจริงรึเปล่าใครรู้เรื่องนี้

ช่วยบอกเราด้วยนะ คือเราเคลียดมากเลย

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา