I am mafia นายมันเลว!!

Chapter 3

นายมันไม่ใช่คน

 

ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็พบว่า เธออยู่ที่ไหนซักแห่ง มันไม่ใช่ห้องเธอ แต่ที่นี่เป็นห้องใคร

ไม่รู้ ห้องที่ถูกฟอร์นิเจอร์ประดับตกแต่งอย่างหรูหรา พร้อมอุปกรณ์ตกแตกห้องอีกมากมาย

วางเรียงรายกันอย่างสวยงาม....

 

ร่างบางสะดุ้งลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก็พบชายชุดดำสองคนที่ยืนอยู่หน้าประตู 

 

ปั้ง!!

เสียงประตูที่ถูกปิดอย่างเสียงดัง และนั่นก็ปรากฎร่างชายคนนึง ที่กำลังเดินเข้ามาหาฉัน....

 

"นายโทโมะ!!...."

ร่างบางที่กำลังง้างมือต่อยหน้าร่างสูง แต่มันกลับไม่เป็นผล ร่างสูงไหวตัวทันซะก่อนพร้อมรวบ

มือร่างบางไว้ทั้งสองมือด้วยมีของเค้าเพียงมือเดียว

 

"พวกแก2คนออกไปก่อน"ร่างสูงเอ่ย สั่งลูกน้องให้ออกไป

 

"ครับนาย"ลูกน้องทั้งสองคนเอ่ยรับรู้พร้อมเดินออกไป

 

ร่างบางที่ตอนนี้ดิ้นจนพ้นจากมือแกร่งของร่างสูง พร้อมที่จะลุกวิ่งออกไป แต่ร่างสูงก็เร็วกว่า

พร้อมจับมือร่างบางทั้งสองข้างตึงไว้กับที่นอน และตอนนี้ร่างสูงได้คร่อมตัวร่างบางไว้แล้ว

 

อย่าคิดเลยว่าจะหนีออกไปได้ ได้เข้ามาอยู่ถ้ำเสื้ออย่างงี้แล้ว แม้แต่จะคิดก็คงต้องผิดหวัง

 

"ยังคิดจะสู้กับฉันอีกเหรอไง"ร่างสูงพูดเสียงเข้า พร้อมสายตาอันร้ายกาจที่จ้องไปที่ร่างบาง

 

"ใช่ นายต้องการอะไร ทำไมถึงทำแบบนี้"ร่างบางที่ถามออกไปอย่างเสียงสั่น ตามจริงคน

อย่าง'แก้ว'ไม่เคยกลัวใครแบบนี้มาก่อน จนวันนี้เธอเห็นสายตาอันร้ายกาจ มันทำให้เค้า

ช่างหน้ากลัวเหลือเกิน....

 

"หึ เพราะพ่อของเธอไงล่ะ เพราะพ่อของเธอที่ฆ่าพ่อฉันตาย"ร่างสูงเสียงดัง จนทำให้ร่าง

บาง ที่อยู่ข้างล่างรู้สึกกลัวอย่างเห็นได้ชัด และตกใจอย่างมากกับคำพูดของเขา

 

"ไม่จริง พ่อฉันไม่มีทางทำอย่างงั้นแน่นอน"ร่างบางตอบเสียงสั่น

 

"จริงสินะ ยังไงเธอก็คือลูกของมัน ไม่มีทางยอมรับง่ายๆหรอกว่าพ่อของเธอฆ่าพ่อฉัน

พ่อเธอมันเลวจริงๆ หึ"ร่างสูงเน้นคำว่าเลว จนทำให้ร่างบางรู้สึกโกรธ

และหน้าขึ้นสีขึ้นมาทันที

 

"นายหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ!!"ร่างบางขึ้นเสียง 

 

"ทำไม พูดไม่ได้งั้นเหรอ คำว่าเลวกับพ่อเธอ"

 

"ใช่ ฉันว่า สำหรับคำว่าเลว มันคู่ควรกับนายมากกว่า!!"ร่างบางพูดออกไปด้วยความโมโห

ที่หมดความจำกัดจริงๆ

 

"รู้ก็ดี ว่าฉันเลว และฉันก็เลวได้ยิ่งกว่านี้ ยิ่งกว่าที่เธอคิด หึ"

 

ร่างสูงจุมพิตเข้าที่ปากอวบอิ่ม และสีแดงออกชมพูของร่างบาง ร่างบางที่ไม่ทันต้งตัว

ก็ได้แต่ตกใจ ไม่คิดว่าเค้าจะทำแบบนี้กับเธอ ร่างสูงใช้ลิ้นสอดแทรกเข้าไปหาความหวาน

พร้อมใช้มือแกร่างกระชากเสื้อร่างบางออกไปอย่างไม่ใยดี ปากหนาลุกล้ำมาเรื่อยๆจนมาถึง

ซอกคอเนียนขาว และกดจูบและเม้มริมฝีปากลงบนซอกคอขาว ปากหนาไล่มาเรื่อยๆจนถึงเนินอก

ร่างบางที่พยายามดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากการกระทำของร่างสูง แต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงไม่สามารถ

สู้แรงผู้ชายอย่างเขาได้หรอก

 

"โทโมะ อย่าทำกับฉันแบบนี้นะ"ร่างบางพยายามรวบรวมแรกทั้งหมด และผลักร่างสูงออกไป

ร่างสูงถอยห่างไปตามแรงเมื่อได้รับแรงผลักจากร่างบาง แต่นั่นไม่ใช่ว่าร่างบางจะรอดออกไป

ร่างสูงก็ยังตามมาคร่อมร่างบางไว้ทัน

 

"บอกแล้วฉันเลวยิ่งกว่าที่เธอคิด หึ"

 

ร่างสูงกดจูบลงบนเนินอกขาวที่ตอนนี้มีเพียงบลาตัวน้อยบดบังไว้เท่านั้น ร่างสูงใช้มือแกร่งกระชาก

บลาตัวน้อยอออกไป และยังคงปดกระดุมกางเกงของร่างบางอีก และโยนมันออกไปโดยไร้จุดหมาย

ตอนนี้ร่างบางมีเพียงกางเกงในตัวจิ่ว และสุดท้ายมันก็ถูกถอดออก จนตอนนี้ร่างบางไร้สิ่งปกคลุมร่าง

กายใดๆ ร่างสูงปลดพันธนาการของตัวเองออกจนหมดเผยให้เห็นกล้ามที่เป็นมัดๆ 

 

"โอ๊ะ..โอ๊ะ โอ๊ย"

 

ร่างสูงใช้มือทั้งสองข้างทั้งบีบและครึงหน้าอกที่ตั้งชูขึ้นมาอย่างเมามัน จนทำให้ร่างบางร้องออกมา

ด้วยความเจ็บ ปากหน้ายังคงจูบและเม้มปากซ้ำๆที่หน้าอก และมือร่างสูงยังคงลูบไร้ไปที่หน้าท้อง

แบนราบ ร่างสูงแยกขาทั้งสองข้างของร่างบางออก พร้อมสอดแกนกายกายเข้าไปช่องทางอ่อน

ไหวของร่างบางอย่างไม่ปรานี

 

"กรี้ดดดด"

ร่างบางกรี้ดออกมาทันทีเมื่อถู่งสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามา และด้วยความไม่เคยของร่างบางบวก

กับช่องทางที่รัดแน่นมันยิ่งทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งแสบ น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างไม่หยุด

โทโมะยังคงไม่ปรานีร่างบาง ร่างสูงยิ่งเร่งจะหวะเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางใช้มือเรียวจิกไป

ที่หลังของร่างสูงเพื่อคลายความเจ็บ

 

" อ๊ะ อ๊า อ๊ะ "

ร่างบางครางออกมาเสียงหลง ร่างสูงที่กระทำอย่างไม่หยุดยั้ง ปากหนาทั้งกดและเม้มอย่าง

แรงๆที่ซอกคอขาว จนตอนนี้มีรอยความเป็นเจ้าของอยู่ไว้นับสิบ ส่วนร่างยังคงทำหน้าที่ได้ดี

 

.......................

 

กิจกรรมผ่านไปนับหลายชั่วโมง ร่างบางที่ตอนนี้บนตัวมีเพียงร้อยช้ำเขียว เนื่องจากการกระ

ทำของร่างสูง ที่ทำกับเธออย่างไม่ปรานี

 

ร่างบางที่ตอนนี้มีเพียงน้ำตาที่ยังไหลอย่างไม่หยุดยั้ง เขาทำอย่างกับเธอไม่ใช่คน 

 

ร่างบางพยายามที่จะลุกออกไปห้องน้ำ แต่ด้วยความที่ทั้งเจ็บและแสบส่วนล่างอย่างมาก

เลยทำให้เธอแทบขยับไปไหนไม่รอด

 

"เธอก็หุ่นเซ็กส์ ไม่ใช่เบาเลยนะ หึ"ร่างสูงที่เดินเข้ามา ทำให้ร่างบางพยายามถอยหนีแต่ด้วย

ที่ส่วนร่างมันเจ็บหนักจนที่เธอจะขยับไปไหนไม่ค่อยได้ 

 

"นายมันไม่ใช่คน นายมันไม่มีหัวใจ นายมันเลว"ร่างบางพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่ผุดพล่าน

จนเกินควบคุม พร้อมน้ำตาที่ไม่หยุดยั้ง

 

'เขาทำเธอ เจ็บที่สุดในชีวิตทั้งร่างกายและจิตใจ จนเธอไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ทั้งหมด

มันคือความแค้นของเขาที่มีแต่พ่อเธอ แล้วทำไมมันต้องมาลงที่ฉันเขาทำด้วยความโกรธ

ความแค้น แต่เขานึกถึงจิตใจฉันบ้างมั้ย ว่าฉันก็เป็นคน คนๆนึงที่มีหัวใจเหมือนใครๆ

เจ็บได้ ร้องเป็น ไม่เหมือนเค้า เย็นชา และเลือดเย็น ทำได้แม้กระทั่งผู้หญิง ที่ไม่ได้รับ

รู้เรื่องอะไรเลยซักนิด เขามันไม่ใช่คน'

 

 

'ก็เธอ อยากมาเกิดเป็นลูกของมันเอง ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้ หึ'

 

........................................................

อัพตอน3แล้ว ฮู่เล่ ฮู่เล่ อ่านNCก่อนนอน555

ยังไงก็ เม้น+โหวตกันเช่นเคยน้าาาาา

ฝันดีน้าาารีดเดอร์ทุกคนนนน