รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

หลังจากที่แก้วไปซื้อโจ๊ก
แก้ว//อ้าว นี่นาย ลองกินดู จะใช่รสชาติที่นายชอบรึป่าว
แก้วก้อเทโจ๊กใส่จาน แล้วยื่นถ้วยให้โทโมะชิม
โทโมะ//เธอทำได้ยังไง
แก้ว//ทำอะไร
โทโมะ//โจ๊กนี้ เธอปรุงเองหรอ
แก้ว//ก้อใช่น่ะสิ๊ ทำไมใช่รสที่นายชอบรึป่าว
โทโมะ//...................... (โทโมะเงียบ พรอมหน้าเศร้า)
แก้ว//นายเป็นอะไรอ่ะ หรือว่าไม่ใช่
โทโมะ//ใช่
แก้ว//เฮ้อ~~~ นึกว่าไม่ใช่ซะอีก (แล้วแก้วก้อมองหน้าโทโมะ แต่โทโมะยังหน้าเศร้าอยู่) นายเปนไรอ่ะ
โทโมะ//ชั้นคิดถึงแม่
แก้ว//นี่นาย
โทโมะ//ชั้นอยากเจอแม่ อยากให้แม่ทำโจ๊กให้กินอีก ตั้งแต่วันนั้นชั้นก้อไม่ได้กินโจ๊กฝีมือแม่อีกเลย
แก้ว//แม่นายเป็นอะไร
โทโมะ//ตอนที่ชั้นยังอายุแค่6ขวบ แม่ชั้นถูกรถชน
แก้ว//ห๊ะ แม่นาย
โทโมะ//แล้วแม่สัญญาว่าจะไม่ตาย แต่แม่ชั้นก้อทำตามสัญญาไม่ได้ ชั้นไม่เหลือใครอีกแล้ว
แก้ว//ชั้นเสียใจด้วยนะ
โทโมะ//เธอมีแม่รึป่าว
แก้ว//มีสิ
โทโมะ//ตอนนี้ท่านยังอยู่มั้ย
แก้ว//ปากดีนะนาย แม่ชั้นก้อยังอยู่สิ
โทโมะ//เธอยังดี เธอยังมีแม่ให้เรียกหา
แก้ว//เฮ้อ แต่นายยังมีพ่อนาย น้องนาย ถึงจะไม่มีแม่ แต่นายยังมีพ่อ ชั้นรู้ว่าการที่เสียคนในครอบครัวไปมันเป็นเรื่องที่โหดร้าย นายยังคิดถึงท่านได้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่เหลือใครนะ ชั้นว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่า
โทโมะ//ขอบใจนะ
 
ด้านธามไท
ธามไทกำลังมองผู้หญิงในร้านอาหารในห้างแห่งหนึ่ง จนธามไทรอไม่ไหวที่จะให้แก้วช่วย ธามไทจึงลงมือเอง
แล้วธามเดินเข้าไปทำความรู้จัก โดยที่คนในร้านมองกันทั้งร้านเหมือนกับว่า ดารามาร้านกูเว้ย
 
ธามไท//สวัสดีครับ (ธามไททักทายผู้หยิงคนนั้น)
...?//สวัสดีค่ะ ใช่ธามไท นักร้องคนใหม่ในกามิกาเซ่รึป่าวคะ
ธามไท//ใช่ครับผม
...?//มีอะไรหรอคะ
ธามไท//ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้มั้ยครับ
...?//จะดีหรอคะ
ธามไท//ดีสิครับ
...?//ก้อได้ค่ะ
แล้วทั้งก้อเดินออกไปเจอกันที่โรงรถ เพราะถ้าคุยสุ่มสีสุ่มห้าอาจเปนข่าวได้
...?//มีอะไรหรอคะ
ธามไท//ชื่ออะไรครับ
...?//อยากไปทำไมอ่ะคะ
ธามไท//ชื่ออะไรหรอครับ
...?//ฟางค่ะ
ธามไท//หรอครับ
ฟาง//ค่ะ
ธามไท//พรุ่งนี้ว่างมั้ยครับ
ฟาง//ว่างค่ะ
ธามไท//ผมขอนัดไปกินข้าวได้มั้ยครับ
ฟาง//เออ...ต้องถาม...
ธามไท//ไปนะครับ นะ
ฟาง//ก้อได้ค่ะ
 
20.30น.
โทโมะ//นี่ยัยยักกินคน
แก้ว//อะไรของนายล่ะ
โทโมะ//เมื่อไหร่ชั้นจะได้กลับบ้าน
แก้ว//เดี๋ยวนายก้อได้กลับนา แต่ตอนนี้นอนเหอะ
โทโมะ//แต่ชั้นอยากกลับตอนนี้
แก้ว//นายจะบ้ารึไง นี่มันสองทุ่มแล้วนะ
โทโมะ//ก้อชั้นนอนไม่หลับ
แก้ว//นายก้อหลับตานอนสิ เดี๋ยวก้อหลับไปเองแหละ
แล้วโทโมะก้อยอมทำตามเพราะว่านอนไม่หลับจิงๆ
แล้วทโมะก้อฝันบางอย่าง
ณ ความฝันของโทโมะ
โทโมะ//ชั้นมาที่นี่ได้ยังเนี่ย
 
 
ติดตามตอนหน้านะเธอนะ