รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

เช้ารุ่งขึ้น
ธามไทตื่นขึ้น ในป้อมยาม
ธามไท//ลุงครับ ผมอยู่ที่ไหนครับ
ลุงยาม//ป้อมยามไงไอ้หนุ่ม ลุงรู้นะว่าแกเป็นนักร้องดัง ลุงแบกแกพามานอนที่นี่ กลัวว่าจะเป็นข่าว เมื่อคืนจะต่อยกันเรื่องผู้หญิงหรอ
ธามไท//เออใช่ ลุงครับ ตั้งแต่ตอนนั้น กลุ่มพวกนั้นไปอยู่ไหนอ่ะครับ
ลุงยาม//ลุงก้อไม่รู้เห็นออกมา แล้วก้อขึ้นรถกัน ไปไหนกันก้อไม่รู้
ธามไท//หรอครับ ผมไปนะครับ (ธามไทออกจากป้อมยาม แล้ววิ่งไปที่รถแล้วออกจากที่นั่นไปบ้านทันที)
 
บ้าน แผลงไทยา
ลุงจำเริญ//เมื่อคืนแกทำไมไม่กลับบ้าน หนูโบว์อยู่บนห้องแก้วนะ
ธามไท//โบว์มาตอนไหนครับ
ลุงจำเริญ//เมื่อเช้านี้ เออ วันนี้ทางตำรวจ เค้าจะไปช่วยหนูแก้วกะไอ้เจ้าพี่ชายแก แกจะไปด้วย ชั้นแต่งตัวเสร็จแล้วนะ
ธามไท//เดี๋ยวผมตามไป 
ลุงจำเริญ//มันอันตรายนะเว้ย ชั้นไม่อยากจะเสียลูกชายทั้งสองของชั้น แกเข้าใจนะ
ธามไท//ครับพ่อ
 
บนห้อง
ธามไท//โบว์(ธามไทเข้าไปห้องตัวเองแต่ไม่พบ ไปดูห้องแก้ว ก้อมาเจอโบว์นั่งร้องไห้อยู่)
โบว์//นาย ฮึกฮือๆๆ
ธามไท//โบว์ (ธามไทวิ่งไปกอดโบว์) ชั้นขอโทดๆ ชั้นมันโง่ ชั้นมันเลว ชั้นมันไม่เอาไหน ชั้นมัน
โบว์//พอเถอะ ไม่ใช่ความผิดนาย
ธามไท//ทำไมเธอต้องไปกะมันด้วยห๊ะ เธอโง่รึป่าวโบว์ พูดมาเด๊!!!!!!!  (ธามไทเขย่าตัวโบว์ แล้วตะคอกใส่)
โบว์//กรี๊ด!!!! นาย ชั้นชอบนาย ชั้นชอบนาย 
ธามไท//รู้จักกันแค่สามวันเนี่ยนะ เธออย่ามาหลอกชั้นได้มั้ยห๊ะโบว์
โบว์//ชั้นไม่ได้หลอก!
ธามไท//เธอหลอกชั้น
โบว์//ชั้นไม่ได้หลอก 
ธามไท//ชั้นมะ....OxO (โบว์จูบธามอย่างรวดเร็ว)
โบว์//เชื่อชั้นรึยังล่ะ
ธามไท//ธะธะเธอ
โบว์//ชั้นชอบนายตั้งนานแล้ว ในทีวี
ธามไท//ระระหรอ ละละแล้วเมื่อคืน เธอเสร็จมันมั้ย
โบว์//ไม่
ธามไท//แล้วเธอร้องไห้ทำไม
โบว์//ชั้นไม่โดน แต่แค่ลูบคลำเฉยๆ
ธามไท//ตรงไหน!
โบว์//ไมต้องขึ้นเสียงด้วย
ธามไท//ตรงไหนล่ะ!
โบว์//ทุกตรง
ธามไท//ห๊ะ! 
โบว์//อืม (แล้วน้ำตาโบว์ก้อไหลมาเป็นทาง)
ธามไท//โบว์ๆ เอาล่ะ (ธามไท เอาโบว์เข้ามากอด) ชั้นก้อชอบเธอนะ
โบว์//นายชอบชั้นจิง หรือ รู้สึกผิดกันแน่ล่ะ
ธามไท//จิงสิ ใครจะทำเพื่อชั้นได้ขนาดนี้ล่ะจิงมั้ย
โบว์//อืม
ธามไท//เงียบซะนะ ไม่ต้องร้องนะ (ธามไทปาดน้ำตาให้กับแก้มใสของโบว์)เเต่ เธอต้องล้อเลิกแผนนี้นะ 
โบว์//ได้ๆ เดี๋ยวชั้นไปยกเลิกให้