รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน
8.3
25) นั่งมองฟ้ากัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ19.30 น.
ลุงสหรัฐ//อ้าว พวกเรามากินบาบีคิวกันเถอะ
ลุงจำเริญ//โห นี่แกทำเองเลยหรอ
ลุงสหรัฐ//ป่าวหรอก หนูแก้วเขาเป็นลูกมืออีกที
โทโมะ//ใส่ยาลงไปรึป่าว
แก้ว//ปากเสียนะ ไม่พอใจไม่ต้องกินก้อได้นะ ไม่เปลืองด้วย
พิชชี่//ใช่ครับ
ลุงจำเริญ//ไอ้หนูแกเปนใคร ลุง งง
พิชชี่//แฟนแก้วครับ
ลุงจำเริญ//ห๊ะ หนูแก้ว แฟนหนูหรอ
แก้ว//ไม่ใช่นะคะลุง
โทโมะ//นี่แฟนเธอหรอ!!
แก้ว//พิชชี่ เอาอะไรมาพูด แก้วเปนแฟนกะพิชชี่หรอ ตอนไหน เมื่อไหร่ ที่ไหน กลับคำพูดเดี๋ยวนี้นะ
พิชชี่//โอ้ย!! ขอโทดครับผมพูดผิดคร้าบบบ เพื่อนครับเพื่อน
ธามไท//นั่น สิ ฝันลมๆแล้งๆ
พิชชี่//คุณธามไท
ธามไท//ไม่เคยเรียกชื่อผมหรอ
ลุงจำเริญ//อ้าวหยุดๆ พอได้แล้ว
แก้ว//แล้วกวิน หายไปไหนอ่ะคะ
ลุงสหรัฐ//นั่นสิ หายไป2ชั่วโมงแล้วนะ
โทโมะ//ตายแล้วมั้ง
ลุงจำเริญ//ไอ้โมะ อย่าปากเสียได้มั้ย เงียบสัก3นาทีได้มั้ย
โทโมะ//ครับ (ยอมโดยง่าย)
แก้ว//แล้วนายไปว่า ไปทำร้ายอะไรมั้ยห๊ะ (แก้วถามโทโมะ)
โทโมะ//......................
แก้ว//ธามล่ะ รู้มั้ย
ธามไท//โห อย่ามองแบบนั้นดิ
แก้ว//พิชชี่ล่ะ
พิชชี่//ถ้ารู้คงบอกไปแล้วล่ะแก้ว
แก้ว//อืมๆ แล้วไปไหนอ่ะ
20.00น.
แก้วเดินออกไปยังชายหาด เเล้วเห็นใครคนนึงนั่งเงียบอยู่
แก้ว//กวิน กวินรึป่าว
ชายคนนั้นเงียบไม่ตอบอะไร
แก้ว//ใครน่ะ (จะทักทำไมล่ะเจ๊)
แก้วเดินไปเรื่อยๆ มุ่งไปหาชายคนนั้น
แก้ว//ใครน่ะ
...?//แฮ่~~
แก้ว//เฮ้ย! ไอ้บ้าเล่นอะไรเนี่ย นาย
โทโมะ//555+ ตกใจล่ะสิ
แก้ว//ไม่ตกใจก้อหัวใจวายไปแล้วสิไอ้บ้า
โทโมะ///5555 ขอโทดๆ
แก้ว//ห๊ะ นายพูดว่าไรนะ
โทโมะ//ขอโทดไง
แก้ว//อีกครั้งสิ๊
โทโมะ//นี่ แค่คำว่าขอโทดอะไรนักหนา
แก้ว//ครั้งแรกเลยนะ ที่นายพูดว่าขอโทดกะชั้น
โทโมะ//ชั้นไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกน่ะ
แก้ว//ไหนลองเรียกชื่อชั้นสิ๊
โทโมะ//ชั้นไม่ใช่เด็กแรกเกิดนะ ที่จะหัดเรียกชื่อคนโน่นคนนี้
แก้ว//เหอะน่าลองเรียกสิ๊
โทโมะ//ไม่ ถ้าชั้นเรียกชื่อเธอเมื่อไหร่ แสดงว่าชั้นรักเธอ
แก้ว//โห ขนาดนั้นเลย คงจะชาติหน้าล่ะมั้ง
โทโมะ//คงไม่มั้ง หัวใจคนเรา ใครจะรู้
แก้ว//อืม โอ้โห LIKE เลย
โทโมะ//เกินและๆ
แก้ว//ดูดาวนั่นสิ
โทโมะ//ทำไมอ่ะ
แก้ว//มันสวยใช่มั้ยล่ะ
โทโมะ//อืมใช่สวย (โทโมะหันมามองแก้วโดยที่ไม่สนใจดาวเลย แต่แก้วยังจดจ่อกะดาวอยู่)
แก้ว//นั่นนายเห็น ดาวที่ใหญ่ที่สุดมั้ย
โทโมะ//ใช่ เห็นอยู่
แก้ว//ที่นั่นอ่ะ ถ้าชั้นตายไป ชั้นจะได้ขึ้นไปอยู่บนนั้น
โทโมะ//แล้วเธอ รู้ได้ยังไง
แก้ว//แม่ชั้นบอกไว้น่ะ
โทโมะ//หรอ ชั้นว่าเธอคงล่วงมาตาย
แก้ว//แหม ชิ๊ ตอนเด็กอ่ะนะ ชั้นเคยฝันว่าอยากจะเป็นนางฟ้า
โทโมะ//เพราะอะไรอ่ะ
แก้ว//ก้อจะได้ไปอยู่บนดาวดวงนั้นไง
โทโมะ//หรอ
แก้ว//แล้วนายล่ะ เคยฝันอะไรมั้ยตอนเด็กๆ
โทโมะ//ฝันว่าจะเป็นกะเทย
แก้ว//เฮ้ย! จิงป่าวเนี่ย
โทโมะ//อืมจิงไม่ได้มุข
แก้ว//แล้วนึกยังไงถึงได้ฝันแบบนั้นอ่ะ
โทโมะ//ไม่รู้สิ เพราความคิดของเด็กๆมั้ง
แก้ว//แล้วตอนนี้ก้อยังฝันอยู่
โทโมะ//อืม..เฮ้ย! บ้าหรอ ใครจะฝันแบบนั้นกัน
แก้ว//ก้อนายไง 5555+
โทโมะ//เงียบน่า
...?//ช่วยด้วยยย~ ใครก้อได้ ช่วยด้วย~
ติดตาม ใครกันนะ
ลุงสหรัฐ//อ้าว พวกเรามากินบาบีคิวกันเถอะ
ลุงจำเริญ//โห นี่แกทำเองเลยหรอ
ลุงสหรัฐ//ป่าวหรอก หนูแก้วเขาเป็นลูกมืออีกที
โทโมะ//ใส่ยาลงไปรึป่าว
แก้ว//ปากเสียนะ ไม่พอใจไม่ต้องกินก้อได้นะ ไม่เปลืองด้วย
พิชชี่//ใช่ครับ
ลุงจำเริญ//ไอ้หนูแกเปนใคร ลุง งง
พิชชี่//แฟนแก้วครับ
ลุงจำเริญ//ห๊ะ หนูแก้ว แฟนหนูหรอ
แก้ว//ไม่ใช่นะคะลุง
โทโมะ//นี่แฟนเธอหรอ!!
แก้ว//พิชชี่ เอาอะไรมาพูด แก้วเปนแฟนกะพิชชี่หรอ ตอนไหน เมื่อไหร่ ที่ไหน กลับคำพูดเดี๋ยวนี้นะ
พิชชี่//โอ้ย!! ขอโทดครับผมพูดผิดคร้าบบบ เพื่อนครับเพื่อน
ธามไท//นั่น สิ ฝันลมๆแล้งๆ
พิชชี่//คุณธามไท
ธามไท//ไม่เคยเรียกชื่อผมหรอ
ลุงจำเริญ//อ้าวหยุดๆ พอได้แล้ว
แก้ว//แล้วกวิน หายไปไหนอ่ะคะ
ลุงสหรัฐ//นั่นสิ หายไป2ชั่วโมงแล้วนะ
โทโมะ//ตายแล้วมั้ง
ลุงจำเริญ//ไอ้โมะ อย่าปากเสียได้มั้ย เงียบสัก3นาทีได้มั้ย
โทโมะ//ครับ (ยอมโดยง่าย)
แก้ว//แล้วนายไปว่า ไปทำร้ายอะไรมั้ยห๊ะ (แก้วถามโทโมะ)
โทโมะ//......................
แก้ว//ธามล่ะ รู้มั้ย
ธามไท//โห อย่ามองแบบนั้นดิ
แก้ว//พิชชี่ล่ะ
พิชชี่//ถ้ารู้คงบอกไปแล้วล่ะแก้ว
แก้ว//อืมๆ แล้วไปไหนอ่ะ
20.00น.
แก้วเดินออกไปยังชายหาด เเล้วเห็นใครคนนึงนั่งเงียบอยู่
แก้ว//กวิน กวินรึป่าว
ชายคนนั้นเงียบไม่ตอบอะไร
แก้ว//ใครน่ะ (จะทักทำไมล่ะเจ๊)
แก้วเดินไปเรื่อยๆ มุ่งไปหาชายคนนั้น
แก้ว//ใครน่ะ
...?//แฮ่~~
แก้ว//เฮ้ย! ไอ้บ้าเล่นอะไรเนี่ย นาย
โทโมะ//555+ ตกใจล่ะสิ
แก้ว//ไม่ตกใจก้อหัวใจวายไปแล้วสิไอ้บ้า
โทโมะ///5555 ขอโทดๆ
แก้ว//ห๊ะ นายพูดว่าไรนะ
โทโมะ//ขอโทดไง
แก้ว//อีกครั้งสิ๊
โทโมะ//นี่ แค่คำว่าขอโทดอะไรนักหนา
แก้ว//ครั้งแรกเลยนะ ที่นายพูดว่าขอโทดกะชั้น
โทโมะ//ชั้นไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกน่ะ
แก้ว//ไหนลองเรียกชื่อชั้นสิ๊
โทโมะ//ชั้นไม่ใช่เด็กแรกเกิดนะ ที่จะหัดเรียกชื่อคนโน่นคนนี้
แก้ว//เหอะน่าลองเรียกสิ๊
โทโมะ//ไม่ ถ้าชั้นเรียกชื่อเธอเมื่อไหร่ แสดงว่าชั้นรักเธอ
แก้ว//โห ขนาดนั้นเลย คงจะชาติหน้าล่ะมั้ง
โทโมะ//คงไม่มั้ง หัวใจคนเรา ใครจะรู้
แก้ว//อืม โอ้โห LIKE เลย
โทโมะ//เกินและๆ
แก้ว//ดูดาวนั่นสิ
โทโมะ//ทำไมอ่ะ
แก้ว//มันสวยใช่มั้ยล่ะ
โทโมะ//อืมใช่สวย (โทโมะหันมามองแก้วโดยที่ไม่สนใจดาวเลย แต่แก้วยังจดจ่อกะดาวอยู่)
แก้ว//นั่นนายเห็น ดาวที่ใหญ่ที่สุดมั้ย
โทโมะ//ใช่ เห็นอยู่
แก้ว//ที่นั่นอ่ะ ถ้าชั้นตายไป ชั้นจะได้ขึ้นไปอยู่บนนั้น
โทโมะ//แล้วเธอ รู้ได้ยังไง
แก้ว//แม่ชั้นบอกไว้น่ะ
โทโมะ//หรอ ชั้นว่าเธอคงล่วงมาตาย
แก้ว//แหม ชิ๊ ตอนเด็กอ่ะนะ ชั้นเคยฝันว่าอยากจะเป็นนางฟ้า
โทโมะ//เพราะอะไรอ่ะ
แก้ว//ก้อจะได้ไปอยู่บนดาวดวงนั้นไง
โทโมะ//หรอ
แก้ว//แล้วนายล่ะ เคยฝันอะไรมั้ยตอนเด็กๆ
โทโมะ//ฝันว่าจะเป็นกะเทย
แก้ว//เฮ้ย! จิงป่าวเนี่ย
โทโมะ//อืมจิงไม่ได้มุข
แก้ว//แล้วนึกยังไงถึงได้ฝันแบบนั้นอ่ะ
โทโมะ//ไม่รู้สิ เพราความคิดของเด็กๆมั้ง
แก้ว//แล้วตอนนี้ก้อยังฝันอยู่
โทโมะ//อืม..เฮ้ย! บ้าหรอ ใครจะฝันแบบนั้นกัน
แก้ว//ก้อนายไง 5555+
โทโมะ//เงียบน่า
...?//ช่วยด้วยยย~ ใครก้อได้ ช่วยด้วย~
ติดตาม ใครกันนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ