รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน
8.3
23) มาได้ไงอ๊าาาาา~~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตกเย็น
แก้ว//เฮ้ออ~~~ ขอบคุณมากนะคะคุณกวิน
กวิน//ไม่เปนไรครับ เรียกผมกวินเฉยก้อได้ครับ
แก้่ว//ไม่ได้หรอกค่ะ
ธามไท//เรียกคุณน่ะถูกแล้วอะไรนักหนา
แก้ว//ธาม...
โทโมะ//พูดกันซะขนาดนี้ไม่ตกลงปรงใจกันไปเลยล่ะ
กวิน//ก้อคงอาจจะนะครับ ถ้า....(กวินโอบไหล่แก้ว จนแก้วตัวสั่นไปทั้งตัว) คุณทั้งสองไม่ว่าอะไร
แก้ว//เออกวินปล่อยเถอะ(แก้วเอาตัวออกจากแขนของกวิน)
ธามไท//ใช่ปล่อยซะ เค้ารังเกียจ
แก้ว//นี่ธาม นายเอาอะไรมาพูด แล้วพวกนายสองคนเป็นอะไรกันเนี่ย บ้าไปกันใหญ่แล้ว
โทโมะ//เธอมานี่(โทโมะจูงมือแก้วไปยังชายหาดอย่างเร่งรีบ โดยระทิ้งสองคนไว้)
แก้ว//ปล่อย... นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย
โทโมะ//นึกยังไงให้มันกอดอ่ะห๊ะ
แก้ว//นี่นาย พิชชี่ไปแล้วนะ นี่จะกวินอีกหรอ ที่เรียกมัน นายจะพูดจาดีๆอย่างที่คนอื่นๆเค้าทำกันบ้างมั้ยห๊ะ
โทโมะ//แต่ยังไงเธออย่าเข้าใกล้มันอีก
แก้ว//นายมีสิทธิ์อะไรอีก ที่โรงพยาบาลก้อทีแล้ว จะใช้สิทธิ๋อะไรอีก สิทธิ๋ที่นายหรอ
โทโมะ//เธอลืมไปแล้วหรอ
แก้ว//อะไรลืมอะไร (จำไม่ได้ย้อนไปตอนที่19)
โทโมะ//ก้อที่เธอบอก ว่าจะ ทำทุกอย่างที่ชั้นบอกไง
แก้ว//ตอนไหนมิทราบ
โทโมะ//ก้อตอนที่เธอ วิ่งหนีผีมาไงเล่า
แก้ว//....................................(แก้วจำได้เลยเงียบเถียงไม่ออก)
โทโมะ//งั้นชั้นขอสั่งให้เธอ ห้ามเข้าใกล้ ไอ้ขี้เก๊กนั่นอีก
แก้ว//นายก้อขี้เก๊กเหมือนกันแหละ
โทโมะ//หยุดพูดซะ
แก้ว//ไม่โว้ย!
โทโมะ//หรือจะให้ชั้นปิดปากเธอโดยการ......(โทโมะเดินเข้ามาแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ๆแก้วเข้ามาเรื่อยๆ)
แก้ว//นะนะนะ นาย จะจะทำอะไรอ่ะ(แก้วตีตัวออกห่างเรื่อยๆ)
โทโมะ//โดยการ โดยการ จะ......
...?//แก้ว! (เสียงลึกลับใครคนหนึ่งตะโกนเรียกแก้ว)
แก้ว//ห๊ะมาได้ไงอ่ะ
...?//มาเพราะพี่แต๋นบอก
แก้ว//พิชชี่
พิชชี่//ใช่เราเอง
โทโมะ//มาทำไมวะ อากาศเป็นพิษ
พิชชี่//หุบปากอันบอบบางของนายไปเลย
แก้ว//ว่าแต่ มาซะจะมืดแล้วนะ
พิชชี่//ไม่เปนไรหรอกเพื่อแก้ว เราทำได้ทุกอย่าง
โทโมะ//แล้วใครต้อนรับหนา อยากจะรู้จัง
พิชชี่//ถึงจะไม่มีใครต้อนรับ แต่นี่มันทะเลของคุณรึไง
โทโมะ//นายนี่มันกวนประสาทชะมัดเลย กลับไปขายเหล้าดองไป๊
พิชชี่//เหล้ามันก้อดองทุกขวดแหละ
โทโมะ//นี่อยากหาเรื่องกันหรอ
พิิชชี่//ก้อเข้ามาเซ่~
...?//พี่ แก้ว!
แก้ว//ใครอีกเนี่ย อ้าวธามนี่เอง
ธามไท//แล้วนี่ ไอ้หล่อนั่นนิ มาได้ไงเนี่ย
พิชชี่//พี่แต๋นบอก เมื่อคืนนั้นเมาปริ้นเลยนะครับ
ธามไท//เรื่องของชั้น คนอกหักจะให้ทำไงล่ะ
โทโมะ//เมื่อกี้เรียกมันว่าอะไรนะธาม ไอ้หล่อหรอ อยากอ้วกลงทะเล
พิชชี่//เชิญครับ ล้างทะเลด้วยครับ มลภาวะเปนพิษต่อสังคน
แก้ว//สามคนนี่จะไม่เงียบใช่มั้ยห๊ะ
พิชชี่//แก้ว วันนี้ขอนอนด้วยนะ
ธามไท//ขนาดชั้นขอก่อนยังไม่ได้เลย อย่างนายไม่ต้องคิดก้อได้แล้ว
โทโมะ//ยัยยักกินคนถ้าให้มันนอนด้วยเธอเจอดีแน่
แก้ว//อะไรของนายเล่า
โทโมะ//อยากโดนดีหรอ
พิชชี่//ไม่ต้องกลัวครับแก้ว มีผมอยู่ด้วยไม่ต้องกลัว
ธามไท//นายไม่ต้องหรอก ชั้นจะช่วยเอง
(ทั้งสามคนมองสายตากันด้วยความเหยียดหยามกันมาก)
แก้ว//โอ้ยชั้นปวดหัวววววววว
แก้ว//เฮ้ออ~~~ ขอบคุณมากนะคะคุณกวิน
กวิน//ไม่เปนไรครับ เรียกผมกวินเฉยก้อได้ครับ
แก้่ว//ไม่ได้หรอกค่ะ
ธามไท//เรียกคุณน่ะถูกแล้วอะไรนักหนา
แก้ว//ธาม...
โทโมะ//พูดกันซะขนาดนี้ไม่ตกลงปรงใจกันไปเลยล่ะ
กวิน//ก้อคงอาจจะนะครับ ถ้า....(กวินโอบไหล่แก้ว จนแก้วตัวสั่นไปทั้งตัว) คุณทั้งสองไม่ว่าอะไร
แก้ว//เออกวินปล่อยเถอะ(แก้วเอาตัวออกจากแขนของกวิน)
ธามไท//ใช่ปล่อยซะ เค้ารังเกียจ
แก้ว//นี่ธาม นายเอาอะไรมาพูด แล้วพวกนายสองคนเป็นอะไรกันเนี่ย บ้าไปกันใหญ่แล้ว
โทโมะ//เธอมานี่(โทโมะจูงมือแก้วไปยังชายหาดอย่างเร่งรีบ โดยระทิ้งสองคนไว้)
แก้ว//ปล่อย... นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย
โทโมะ//นึกยังไงให้มันกอดอ่ะห๊ะ
แก้ว//นี่นาย พิชชี่ไปแล้วนะ นี่จะกวินอีกหรอ ที่เรียกมัน นายจะพูดจาดีๆอย่างที่คนอื่นๆเค้าทำกันบ้างมั้ยห๊ะ
โทโมะ//แต่ยังไงเธออย่าเข้าใกล้มันอีก
แก้ว//นายมีสิทธิ์อะไรอีก ที่โรงพยาบาลก้อทีแล้ว จะใช้สิทธิ๋อะไรอีก สิทธิ๋ที่นายหรอ
โทโมะ//เธอลืมไปแล้วหรอ
แก้ว//อะไรลืมอะไร (จำไม่ได้ย้อนไปตอนที่19)
โทโมะ//ก้อที่เธอบอก ว่าจะ ทำทุกอย่างที่ชั้นบอกไง
แก้ว//ตอนไหนมิทราบ
โทโมะ//ก้อตอนที่เธอ วิ่งหนีผีมาไงเล่า
แก้ว//....................................(แก้วจำได้เลยเงียบเถียงไม่ออก)
โทโมะ//งั้นชั้นขอสั่งให้เธอ ห้ามเข้าใกล้ ไอ้ขี้เก๊กนั่นอีก
แก้ว//นายก้อขี้เก๊กเหมือนกันแหละ
โทโมะ//หยุดพูดซะ
แก้ว//ไม่โว้ย!
โทโมะ//หรือจะให้ชั้นปิดปากเธอโดยการ......(โทโมะเดินเข้ามาแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ๆแก้วเข้ามาเรื่อยๆ)
แก้ว//นะนะนะ นาย จะจะทำอะไรอ่ะ(แก้วตีตัวออกห่างเรื่อยๆ)
โทโมะ//โดยการ โดยการ จะ......
...?//แก้ว! (เสียงลึกลับใครคนหนึ่งตะโกนเรียกแก้ว)
แก้ว//ห๊ะมาได้ไงอ่ะ
...?//มาเพราะพี่แต๋นบอก
แก้ว//พิชชี่
พิชชี่//ใช่เราเอง
โทโมะ//มาทำไมวะ อากาศเป็นพิษ
พิชชี่//หุบปากอันบอบบางของนายไปเลย
แก้ว//ว่าแต่ มาซะจะมืดแล้วนะ
พิชชี่//ไม่เปนไรหรอกเพื่อแก้ว เราทำได้ทุกอย่าง
โทโมะ//แล้วใครต้อนรับหนา อยากจะรู้จัง
พิชชี่//ถึงจะไม่มีใครต้อนรับ แต่นี่มันทะเลของคุณรึไง
โทโมะ//นายนี่มันกวนประสาทชะมัดเลย กลับไปขายเหล้าดองไป๊
พิชชี่//เหล้ามันก้อดองทุกขวดแหละ
โทโมะ//นี่อยากหาเรื่องกันหรอ
พิิชชี่//ก้อเข้ามาเซ่~
...?//พี่ แก้ว!
แก้ว//ใครอีกเนี่ย อ้าวธามนี่เอง
ธามไท//แล้วนี่ ไอ้หล่อนั่นนิ มาได้ไงเนี่ย
พิชชี่//พี่แต๋นบอก เมื่อคืนนั้นเมาปริ้นเลยนะครับ
ธามไท//เรื่องของชั้น คนอกหักจะให้ทำไงล่ะ
โทโมะ//เมื่อกี้เรียกมันว่าอะไรนะธาม ไอ้หล่อหรอ อยากอ้วกลงทะเล
พิชชี่//เชิญครับ ล้างทะเลด้วยครับ มลภาวะเปนพิษต่อสังคน
แก้ว//สามคนนี่จะไม่เงียบใช่มั้ยห๊ะ
พิชชี่//แก้ว วันนี้ขอนอนด้วยนะ
ธามไท//ขนาดชั้นขอก่อนยังไม่ได้เลย อย่างนายไม่ต้องคิดก้อได้แล้ว
โทโมะ//ยัยยักกินคนถ้าให้มันนอนด้วยเธอเจอดีแน่
แก้ว//อะไรของนายเล่า
โทโมะ//อยากโดนดีหรอ
พิชชี่//ไม่ต้องกลัวครับแก้ว มีผมอยู่ด้วยไม่ต้องกลัว
ธามไท//นายไม่ต้องหรอก ชั้นจะช่วยเอง
(ทั้งสามคนมองสายตากันด้วยความเหยียดหยามกันมาก)
แก้ว//โอ้ยชั้นปวดหัวววววววว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ