รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

4.00 น.
 
โทโมะ//ยัยยักกินคน ยัยยักกินคน
แก้ว//อะไรเล่านาย ยังไม่เช้าเลย จะปลุกทำไม (งัวเงียสุดๆ)
โทโมะ//เธอจะไปมั้ยห๊ะ เค้ารอเธออยู่คนเดียวเนี่ย 
(แก้วมองโทโมะ ยันหัวจรดปลายเท้าแต่งซะหล่อเว่อร์จนแก้ว ค้างไปเลย)
โทโมะ//จ้องอะไร
แก้ว//นายจะหล่อไปไหน ไปเที่ยวนะ ไม่ได้ไปเดินแบบ
โทโมะ//นั่นมันก้อเรื่องของชั้น เธอ ตื่นได้แล้ว เธอไปปมั้ย
แก้ว//ห๊ะ ตี4 เนี่ยนะ
โทโมะ//นี่เธอชั้นไม่อยากจะบรรยายกะหัวสมองของเธอจิงๆเลยนะ ถ้าไม่ไปแต่มืด รถก้อติดสิ ไม่อย่างงั้นก้อจะถึงที่นั่น จนเย็น เธอนี่ สุดๆ
แก้ว//เออใช่ เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อน
โทโมะ//งั้นก้อเร็วๆเข้าเถอะ 
 
30นาทีผ่านไป
 
ธามไท//แก้วลงมาแล้ว
ลุงจำเริญ//อ้าวหนูแก้ว หนูสวยจังนะ
ธามไท//ใช่ครับสวยมาก
แก้ว//ไม่หรอกค่ะ ขอบคุณค่ะ
ธามไท//พี่ พี่ พี่
โทโมะ//ห๊ะ อะไร
ธามไท//เหม่ออะไรอ่ะพี่ แก้วสวยใช่ป่าว
โทโมะ//อืมสวย.......เฮ้ย! ไม่เห็นจะสวยตรงไหนเลย แค่ชุดเดรสลายลูกไม้สีขาวอมชมพูธรรมดาๆ อย่างที่ผู้หญิงคนอื่นๆเค้าใส่กันนั่นแหละ
แก้ว//หนอย...นาย ชั้นไม่สวย นายก้อไม่ต้องสาธยายมากหรอกน่ะ มันหนักส่วนประสาทของนายรึไง
โทโมะ//ใช่หนัก
แก้ว//ก้อไปเอาออกเซ่~~
ลุงจำเริญ//พอเหอะน่าทั้งสองคน หนูแก้วเก็บกระเป๋า ใส่ครบทุกอย่างแล้วนะ
แก้ว//ค่ะ ครบทุกอย่าง
ลุงจำเริญ//งั้นไปกัน ตี5พอดีเลย
 
ขับรถกันประมาณ5ชั่วโมงกว่าจะถึง ทั้งสี่คนแวะกินข้าวกันสักพักแล้วมุ่งสู่ทะเลอันสวยงาม
ธามไท//เดี๋ยวแวะกินข้าวกันนะครับ
ระหว่างกิน
อั้ม อั้ม กรอบแกรบ  บลาๆๆๆ
โทโมะ//นี่เธอ (หันไปเห็นหน้าแก้ว)
แก้ว//อะไร (โทโมะ เอาทิชชู่เช็ดปากแก้ว โดยที่มีสายตาอำมหิตคู่หนึ่งมองอยู่)
โทโมะ//เวลากินอ่ะ กินดีๆสิ กรนก้อดัง กินก้อมูมมาม ไม่สมกะเปนผู้หญิงจริงๆ
แก้ว//ห๊ะ นี่ชั้นไม่เคยนอนกรน นายเอาอะไรมาพูด
โทโมะ//เหอะๆ เธอจะไปรู้อะไร ในเมื่อเธอหลับ ตอนตื่นมาไม่รู้สึกหรอ ว่าน้ำลายไหล
แก้ว//ไม่!
โทโมะ//หืม เธอมันซกมกจิงๆ
แก้ว//นี่ กล่าวหากันแบบนี้ เอามาสิ
โทโมะ//อะไร
แก้ว//หลักฐานไง หลักฐาน
โทโมะ//หึ ตอนนี้ยังไม่มี
แก้ว//โด่เอ้ย! ไม่แน่จิงนี่หว่า
ธามไท//5555+
แก้ว//ขำอะไรธาม
ธามไท//แก้วนอนกรนจิงหรอ
แก้ว//อย่าไปเชื่ออีตานั่นนะธาม
โทโมะ//เชื่อพี่เถอะธาม พี่จะโกหกเพื่ออะไร
แก้ว//ก้อเอาหลักฐานมาเซ่่~~
ลุงจำเริญ//พอๆๆๆ อิ่มกันรึยัง เราไปกันได้รึยัง
ธามไท/แก้ว/โทโมะ//คราบ/คร้า/.....
โทโมะ//ชั้นจะหาหลักฐานมาให้ดู