Music Like Music Love บทรักในเสียงเพลง

10
  หลังจากที่จองซูมองเรียวอุคที่ยืนคุยซอ ฮยอนแล้วเขามานั่งกับเพื่อนๆของเขา
“อ้าว จองซูนายไม่กินข้าวเหรอ” ฮัน คยองถามพรางกิน*ชาจังมยอน(ขณะอยู่ในปากนะ)
“ฉันไม่หิว”จองซูบอกแบบนั้น แต่ที่จริงแล้วเข้าก็หิวเหมือนกันแต่พอเห็นภาพนั้นขอก็กินอะไรไม่ลง
“อ้าวเรียวไปไหนมา นี้พวกฉันกินกันจนจะเสร็จแล้วนะเนี่ย”ฮีเชลทักเรียวอุคที่ถือจานคิมบับมาแล้วมานั่งฝังตรงข้ามจองซู
“อ๋อ พอดีคิวยาวน่ะ อ้าวแล้วนี้นายไม่กินข้าวเหรอจองซู” เรียวอุคตอบฮีเชลก่อนจะหันมาพูดกับจองซู
“ฉันไม่หิวน่ะ ขอตัวนะ” แล้วจองซูก็ลุกขึ้นและเดินออกไปจากโรงอาหาร ไอ้เรียวมันคงกินตามซอ ฮยอนแน่เลย<<<จองซูคิด แล้วมันก็ถูกเรียวอุคตั้งใจจะกินตามซอ ฮยอน
  ระหว่างเดินออกจากโรงอาหารจองซูก็เดินผ่านโต๊ะที่ซอ ฮยอนนั่ง ซอ ฮยอนเองก็เห็นจองซูเดินออกไปแต่ในใจก็คิดว่า...นายจองซูจะไปไหนของเขา แล้วนี้ฉันไปสนใจอะไรด้วยละ<<<ซอ ฮยอนพูดในใจ
  พอสาวๆกินข้าวเสร็จก็เดินออกมาจากโรงอาหาร แล้วเดินไปที่สวนย่อมๆข้างโรงเรียนพวกเธอกะจะไปเม้าตามประสาผู้หญิงนั้นแหละ และที่พวกเธอไปเม้ากันได้ก็เพราะวันนี้ครูพิเศษของพวกเธอนั้นมีธุระเลยงดซ้อมไป 1 วัน แต่ระหว่างนั้นซอ ฮยอนเห็นเรียวอุคนั่งอยู่คนเดียวที่ใต้ร่มไม้และเอะใจว่าพวกเพื่อนของเขาไปไหน
“เออนี้ พวกเธอ”ซอ ฮยอนเรียกเพื่อนๆก็หันมา
“มีอะไรเหรอซอ ฮยอน”ยูนอาที่เดินข้างซอ ฮยอนถามขึ้นมา
“ฉันรู้สึกหิวน้ำน่ะ เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำหน่อยนะ” ที่จริงแล้วเธอโกหก
“ฉันไปด้วยนะ”ยูนอาพูดออกมาทันที
“เออ...ไม่เป็นไรฉันไปแป๊บเดี๋ยว”ซอ ฮยอนหาข้ออ้าง
“นั้นมาเร็วนะ” ซันนี่พูด
“อืมจ้ะ”
“มาเร็วนะ”ยูนอากระชับอีก
“จ้า~”ซอ ฮยอนลากเสียงยาว แล้วยูนอากับเพื่อนก็เดินไป
  ซอ ฮยอนเห็นว่าเพื่อนๆไปกันแล้วเธอเลยรีบวิ่งไปซื้อน้ำและขนมปังที่ร้านสหกรณ์ของโรงเรียน และเดินไปหาจองซูและไปยืนข้างๆจองซูแต่จองซูไม่รู้ตัว ซอ ฮยอนเลยยื่นถุงที่มีขนมปังและน้ำขวดอยู่ไปหน้าจองซู จองซูเห็นถุงนั้นเลยมองขึ้นไปตามแขนเล็กๆนั้นก็พบว่านั้นมันซอ ฮยอน
“อะไร”จองซูถาม
“ก็ฉันเห็นนายไม่กินข้าวเลยนิ เลยซื้อมาให้” ซอ ฮยอนบอกไป แต่เธอรู้ไหมว่าคำพูดนั้นเรียกรอยยิ้มของจองซูออกมาได้ทันที แต่เธอคงไม่รู้เพราะเธอมองไปด้านหน้านี้แต่ไม่ได้มองจองซู
“เห็นด้วยเหรอ” จองซูยืนขึ้นและถามซอ ฮยอน
“อือ”ซอ ฮยอนพยักหน้า
“อ่ะ เอาไปสิฉันเมื่อแขนนะ” ซอ ฮยอนบอกและยกถุงขึ้น
“ขอบใจ(หยิบถุงมาจากซอ ฮยอน) เอ๋...ฉันไม่ยักรู้แหะว่าเธอน่ะแคร์ฉันด้วย”จองซูทำหน้าทะเล้นและยื่นหน้ามาใกล้ซอ ฮยอน ซอ ฮยอนได้ยินแบบนั้นเธอรีบหันหน้าไปทันทีแต่โชคดีที่หน้าของจองซูและหน้าของซอ ฮยอนห่างกันได้ประมาณ 2 คืบ
“คะ...ใครแคร์นายไม่ทราบ”
“ก็เธอไง”จองซูพูดพร้อมยิ้มให้และชี้นิ้วไปที่ซอ ฮยอน
“ฉันเหรอ ไม่มีทาง”ซอ ฮยอนรีบแก้ตัว แล้วทำไมหัวใจฉันต้องเต้นแรงแบบนี้เนี่ย<<< ซอ ฮยอนคิด
“ไม่มีทาง แล้วเธอซื้อของพวกนี้มาทำไม”จองซูเอาหน้าออกไปก่อนจะยกถุงขึ้น
“ก็...ฉันเห็นแค่นายเป็นเพื่อนคนหนึ่งในห้องแค่นั้นแหละ” แล้วซอ ฮยอนก็รีบเดินหนีจองซูทันที
  จองซูมองดูถุงที่ซอ ฮยอนเอามาให้และยิ้มออกมาแต่เขาก็ต้องหยุดยิ้มทันทีที่รู้ตัว ทำไมเรายิ้มง่ายแค่ถุงไปเดียวละ และซอ ฮยอนด้วย เราเป็นอะไรไปเนี่ย <<< จองซูคิด และเขาก็นั่งลงและหยิบขนมปังออกมาและเปิดกินพร้อมกับสงสัยตัวเอง
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
*รูปชาจังมยอน เป็นบะหมี่ดำนะ(น่ากินมั๊ยเอ๋ย???) อุ๊ย!!! น้ำลายส่อ
เม้น+โหวตกันเยอะนะค่ะ ไม่เยอะไม่อัพน๊า(<<<เหงแกตัวจังน๊ะ)