Say! I love u พูดว่ารักกับผมสิ
เฟี๊ยว
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความC H A P T E R :: 2
“อ้าว เอี๊ยยุกับห่าลมเป็นเกย์เหรอ?”
ประโยคคำถามที่แสนจะธรรมดาแต่ชื่อที่อยู่ในประโยคนั้นมันไม่ธรรมดาแน่นอน!!
ผมมองผู้ที่มาเจอผมกับลมในสภาพนี้ (ถ้าจำไม่ได้กลับไปอ่านตอนที่ 1 ใหม่นะ) แถมยังถูกมองว่าเป็นเกย์อีก โฮก!! O{}O ชีวิตผมจะบัดซบไปถึงไหน ผมลุกขึ้นวิ่งเอาหัวไปโขกกับกำแพงหลังโรงยิม!!
“สัสยุ ทำเอี๊ยอะไร - -“”
“กูสมเพช เวทนา น่าสงสารตัวเองว่ะ กูถูกคนมองว่าเป็นเกย์ ก็เพราะมึง! ย๊ากก!” ผมพล่ามจบก็ลงมือเอาหัวโขกกำแพงต่อ = =;;
“ตามใจ กูไม่ห้ามนะ”
อะไรฟะ เพื่อนประชดมันตัดเยื่อใยกันเลยเหรอ O{}O กลับมาก๊อนน ไอ้ห่าลม!! แล้วมันก็เดินจากผมไปโดยไม่หันกลับมามองผม ผมถูกทิ้งอีกครั้งแล้ว ไอ้เพื่อนสนิทใจร้าย T_T
“ท่าจะเพี้ยน”
ฮะ? อ้าว ยังเหลือตรงนี้อีกคน ผมมองคนที่พูดพึมพำเมื่อกี้ อ๋อ คนที่เห็นผมกับไอ้ลมนั้นเอง อะเฮ้ย!
หมับ
ผมคว้าแขนผู้ชายคนนั้นไว้เขาหันกลับมามอง โอ้! หน้าสวยเป๊ะสุด ๆ ผู้ชายจริง ๆ เหรอเนี่ย? งามแต๊ ๆ แน่ หน้านวล ๆ ขาว ๆ ปากนิด จมูกหน่อย ผมซอยรากไซ โฮะ โฮะ โฮะ งามไส้ สวยไม่บันยะบันยัง
“ชื่ออะไร”
“ห๊ะ?”
“ชื่อนะ มีชื่อมั้ย?”
“ชื่อ? อ้อ ชื่อ...”
“ไอ้ยุ! กลับบ้านได้แล้ว”
โว้ย! กำลังจะรู้เลยว่าชื่ออะไรเป็นใครอยู่ห้องไหนมีแฟนรึยัง? (<< ไม่เกี่ยว) ไอ้ลมดันเดินกลับมาขัดจังหวะ ตะลิดติ๊ดชึ่ง? อีกแหน่ะ -*- ไอ้ลม? ไอ้ลม!! ผมวิ่งไปหามันพร้อมกับแหกปากลั่น
“แงแง มึงกลับมา ~” TOT
“ปัญญาอ่อนจริง ๆ เพื่อนกู - -“”
แล้วผมก็ลืมผู้ชายคนนั้นไปเลย ...
วันต่อมา....
บรรยากาศแปลก ๆ ทุกคนในโรงเรียนต่างจ้องมองมาทางผมแล้วก็พากันซุบซิบนินทาผมใหญ่เลย = =? เรื่องอะไรอีกล่ะ ถ้าเรื่องที่ผมเลิกกับน้องนุ่มนิ่ม มันคงไม่พากันมองผมด้วยสายตาทึ่ง ๆ อย่างนี้หรอก >>> O[]O อ๊ะ ที่บอร์ดข่าวสาร ทำไมมีผู้คนเยอะแยะมากมายกายกองบานตะไทยืนอยู่เต็มไปหมดเลยละ ผมเดินเข้าไป ทุกคนที่ยืนมุงอยู่ก็แตกฮือออก ชักแหม่ง ๆ แล้วสิ = =;;
‘ข่าวใหญ่ ข่าวเด็ด 2 หนุ่มเพลย์บอยยอดชายชาตรี แท้จริงเป็นคู่เกย์’
แล้วก็ ‘ช็อค! 2 คู่หู เป็นเกย์กินกันเอง!’ แล้วก็มีภาพของผมกับไอ้ลมที่ล้มทับกันอยู่ หน้าตางี้ได้อารมณ์จริง ๆ เอ...แต่ผมว่าภาพที่ถ่ายออกมามันยังสวยใช้ไม่ได้นะ...
นี่ผมลืมอะไรไปรึเปล่า? ผมอ่านที่บอร์ดอีกครั้งก็แหกปากลั่น
“เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!”
O{}O! ทำไมรูปผมถึงได้โชว์หราอย่างนี้!! เดี๋ยวนะ ใครมันเอามาแปะละเนี่ย? ผมคิดทบทวนเรื่องเมื่อวาน...
ผมอยู่กับไอ้ลม 2 คนแล้วทำไม..อ๊า!
“อ๊า!!” ผมร้องออกมาตามที่ผมคิด แล้วเกาะบอร์ดไว้ = =;;
ต้องเป็นไอ้หนุ่มหน้าสวยนั่นแน่ ๆ เลย!! ฮึ่ม! มันชื่ออะไร เป็นใคร ทำไมต้องเอารูปผมกับไอ้ลม (ที่ไม่ได้มีลับลมคมในกันเล้ย) มาประจานด้วย ฟะ -*-
ป๊าบ!
“อ๊ากกกก!”
“เอี๊ยยุ ร้องหมือนหมาถูกเชือดเลยว่ะ” ไอ้สายลม....มันตีหลังผมแล้วกอดคอผมไว้ ทำให้คนที่ยืนอยู่รอบ ๆ พากันซุบซิบหนักกว่าเก่าอีก = =;;;
“มึงมานี่เลย!” ผมลากมันออกมาจากไทยมุง
หลังโรงยิมเป็นที่ที่ปลอดคนที่สุด เพราะมันเปลี่ยวแล้วก็น่ากลัว แต่เมื่อวานก็ดันมีคนทะเล่อทะล่าเข้ามาเห็นจนได้
“อะไรของมึงเนี่ยยุ ลากกูมาที่นี่ทำไม”
“ลม มึงสังเกตรอบ ๆ ตัวมึงบ้างรึเปล่า”
“มันมีอะไรล่ะ”
เสียงเรียกเข้าสุดคลาสสิคของไอ้ลมก็ดังขึ้น
“แป๊บนะ”
ปิ๊บ
“ครับ น้องจูน~”
น้องจูนเด็กไอ้ลมครับ - -;;
“ครับ พี่อยู่ที่โรงเรียนแล้ว น้องจูนอยู่ไหนล่ะ”
หมั่นไส้คนมีความรัก -*-
“ไอ้ลมคุยเสร็จรึยัง”
“เฮ้ย เดี๋ยวดิยุ กูยังหยอดไม่เสร็จเลย จ้า จ้า...”
“ -*- ” เริ่มมีน้ำโห (อิจฉาด้วย) ผมเลยดึงหูมันมาตะโกนใส่เสียงดัง
“ไอ้ลม! มึงสนใจน้องจูนมากกว่ากูเหรอ!!”
แล้วผมก็เพิ่งจะเก็ท ว่าไม่ควรตะโกนประโยคแปลก ๆ นั่นออกไป เพราะว่า
“กลายเป็นรักสามเศร้าแล้วเหรอ?”
โอ้! เจ้าอาวาสช่วยผมด้วย! เจ้าเก่าครับ มันมาเจอตอนจังหวะเด็ด ๆ ทุกทีเลย T_T
ช่วยกันวิจารณ์หน่อยน้า สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน
เพราะเรื่องนี้มีลงอีกเว็บหนึ่งคะ ถ้าเคยอ่านแล้วอ่านอีกก็ได้ค่ะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
