Say! I love u พูดว่ารักกับผมสิ

C             H             A             P             T             E             R             ::             2

“อ้าว เอี๊ยยุกับห่าลมเป็นเกย์เหรอ?”

ประโยคคำถามที่แสนจะธรรมดาแต่ชื่อที่อยู่ในประโยคนั้นมันไม่ธรรมดาแน่นอน!!

ผมมองผู้ที่มาเจอผมกับลมในสภาพนี้ (ถ้าจำไม่ได้กลับไปอ่านตอนที่ 1 ใหม่นะ) แถมยังถูกมองว่าเป็นเกย์อีก โฮก!! O{}O ชีวิตผมจะบัดซบไปถึงไหน ผมลุกขึ้นวิ่งเอาหัวไปโขกกับกำแพงหลังโรงยิม!!

“สัสยุ ทำเอี๊ยอะไร - -“”

“กูสมเพช เวทนา น่าสงสารตัวเองว่ะ กูถูกคนมองว่าเป็นเกย์ ก็เพราะมึง! ย๊ากก!” ผมพล่ามจบก็ลงมือเอาหัวโขกกำแพงต่อ = =;;

“ตามใจ กูไม่ห้ามนะ”

อะไรฟะ เพื่อนประชดมันตัดเยื่อใยกันเลยเหรอ O{}O กลับมาก๊อนน ไอ้ห่าลม!! แล้วมันก็เดินจากผมไปโดยไม่หันกลับมามองผม ผมถูกทิ้งอีกครั้งแล้ว ไอ้เพื่อนสนิทใจร้าย T_T

“ท่าจะเพี้ยน”

ฮะ? อ้าว ยังเหลือตรงนี้อีกคน ผมมองคนที่พูดพึมพำเมื่อกี้ อ๋อ คนที่เห็นผมกับไอ้ลมนั้นเอง อะเฮ้ย!

หมับ

ผมคว้าแขนผู้ชายคนนั้นไว้เขาหันกลับมามอง โอ้! หน้าสวยเป๊ะสุด ๆ ผู้ชายจริง ๆ เหรอเนี่ย? งามแต๊ ๆ แน่ หน้านวล ๆ ขาว ๆ ปากนิด จมูกหน่อย ผมซอยรากไซ โฮะ โฮะ โฮะ งามไส้ สวยไม่บันยะบันยัง

“ชื่ออะไร”

“ห๊ะ?”

“ชื่อนะ มีชื่อมั้ย?”

“ชื่อ? อ้อ ชื่อ...”

“ไอ้ยุ! กลับบ้านได้แล้ว”

โว้ย! กำลังจะรู้เลยว่าชื่ออะไรเป็นใครอยู่ห้องไหนมีแฟนรึยัง? (<< ไม่เกี่ยว) ไอ้ลมดันเดินกลับมาขัดจังหวะ ตะลิดติ๊ดชึ่ง? อีกแหน่ะ -*- ไอ้ลม? ไอ้ลม!! ผมวิ่งไปหามันพร้อมกับแหกปากลั่น

“แงแง มึงกลับมา ~” TOT

“ปัญญาอ่อนจริง ๆ เพื่อนกู - -“”

แล้วผมก็ลืมผู้ชายคนนั้นไปเลย ...

วันต่อมา....

บรรยากาศแปลก ๆ ทุกคนในโรงเรียนต่างจ้องมองมาทางผมแล้วก็พากันซุบซิบนินทาผมใหญ่เลย = =? เรื่องอะไรอีกล่ะ ถ้าเรื่องที่ผมเลิกกับน้องนุ่มนิ่ม มันคงไม่พากันมองผมด้วยสายตาทึ่ง ๆ อย่างนี้หรอก >>> O[]O อ๊ะ ที่บอร์ดข่าวสาร ทำไมมีผู้คนเยอะแยะมากมายกายกองบานตะไทยืนอยู่เต็มไปหมดเลยละ  ผมเดินเข้าไป ทุกคนที่ยืนมุงอยู่ก็แตกฮือออก ชักแหม่ง ๆ แล้วสิ  = =;;

‘ข่าวใหญ่ ข่าวเด็ด 2 หนุ่มเพลย์บอยยอดชายชาตรี แท้จริงเป็นคู่เกย์’

แล้วก็ ‘ช็อค! 2 คู่หู เป็นเกย์กินกันเอง!’ แล้วก็มีภาพของผมกับไอ้ลมที่ล้มทับกันอยู่ หน้าตางี้ได้อารมณ์จริง ๆ เอ...แต่ผมว่าภาพที่ถ่ายออกมามันยังสวยใช้ไม่ได้นะ...

นี่ผมลืมอะไรไปรึเปล่า? ผมอ่านที่บอร์ดอีกครั้งก็แหกปากลั่น

“เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!”

O{}O! ทำไมรูปผมถึงได้โชว์หราอย่างนี้!! เดี๋ยวนะ ใครมันเอามาแปะละเนี่ย? ผมคิดทบทวนเรื่องเมื่อวาน...

ผมอยู่กับไอ้ลม 2 คนแล้วทำไม..อ๊า!

“อ๊า!!” ผมร้องออกมาตามที่ผมคิด แล้วเกาะบอร์ดไว้ = =;;

ต้องเป็นไอ้หนุ่มหน้าสวยนั่นแน่ ๆ เลย!! ฮึ่ม! มันชื่ออะไร เป็นใคร ทำไมต้องเอารูปผมกับไอ้ลม (ที่ไม่ได้มีลับลมคมในกันเล้ย) มาประจานด้วย ฟะ -*-

ป๊าบ!

“อ๊ากกกก!”

“เอี๊ยยุ ร้องหมือนหมาถูกเชือดเลยว่ะ” ไอ้สายลม....มันตีหลังผมแล้วกอดคอผมไว้ ทำให้คนที่ยืนอยู่รอบ ๆ พากันซุบซิบหนักกว่าเก่าอีก = =;;;

“มึงมานี่เลย!” ผมลากมันออกมาจากไทยมุง

หลังโรงยิมเป็นที่ที่ปลอดคนที่สุด เพราะมันเปลี่ยวแล้วก็น่ากลัว แต่เมื่อวานก็ดันมีคนทะเล่อทะล่าเข้ามาเห็นจนได้

“อะไรของมึงเนี่ยยุ ลากกูมาที่นี่ทำไม”

“ลม มึงสังเกตรอบ ๆ ตัวมึงบ้างรึเปล่า”

“มันมีอะไรล่ะ”

เสียงเรียกเข้าสุดคลาสสิคของไอ้ลมก็ดังขึ้น

“แป๊บนะ”

ปิ๊บ

“ครับ น้องจูน~”

น้องจูนเด็กไอ้ลมครับ - -;;

“ครับ พี่อยู่ที่โรงเรียนแล้ว น้องจูนอยู่ไหนล่ะ”

หมั่นไส้คนมีความรัก -*-

“ไอ้ลมคุยเสร็จรึยัง”

“เฮ้ย เดี๋ยวดิยุ กูยังหยอดไม่เสร็จเลย จ้า จ้า...”

“ -*- ” เริ่มมีน้ำโห (อิจฉาด้วย) ผมเลยดึงหูมันมาตะโกนใส่เสียงดัง

“ไอ้ลม! มึงสนใจน้องจูนมากกว่ากูเหรอ!!”

แล้วผมก็เพิ่งจะเก็ท ว่าไม่ควรตะโกนประโยคแปลก ๆ นั่นออกไป เพราะว่า

“กลายเป็นรักสามเศร้าแล้วเหรอ?”

โอ้! เจ้าอาวาสช่วยผมด้วย! เจ้าเก่าครับ มันมาเจอตอนจังหวะเด็ด ๆ ทุกทีเลย T_T

ช่วยกันวิจารณ์หน่อยน้า สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน

เพราะเรื่องนี้มีลงอีกเว็บหนึ่งคะ ถ้าเคยอ่านแล้วอ่านอีกก็ได้ค่ะ