Say! I love u พูดว่ารักกับผมสิ

3.3

เขียนโดย เฟี๊ยว

วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 09.43 น.

  2 chapter
  3 วิจารณ์
  6,327 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

C             H             A             P             T             E             R             ::             1

 

 

 

 

ชีวิตผู้ชายที่ชื่อ ‘พายุ’ จะบัดซบไปถึงไหนเนี่ย คบกับใครก็ไม่เคยรอดสักราย กระซิกกระซิก ความหล่อเหลาขั้นเทพของผมมันน้อยไปกระนั้นหรือ ผู้หญิงทั้งหลายแหล่ถึงชอบเพื่อนของกระผมกันหมด แงแงแงแงแงแงแง T_T ผมยอมรับว่าผมเจ้าชู้เป็นเพลย์บอกแต่ผมก็คบที่ละคนนะครับ ไม่เคยมีรถไฟให้สับรางเลยสักคน แล้วทำไม๊ทำไมเบื้องบนถึงได้กลั่นแกล้งผมนัก! ย๊ากกก! โปรดส่งใครมาร๊ากกกกกฉันที~ อยู่อย่างนี้มันหงาววเกินไป~ ตามเพลงเลย สงสารผมด้วยอยากมีรักแท้!

 

“เอี๊ยยุ! ทำไมมึงอยู่คนเดียวล่ะ”

เสียงเพื่อนของผมหรือก็คือผู้ชายที่น้องนุ่มนิ่ม(ไปทั้งตัว)ชอบTwT..

“ลม...กูอกหัก ...”

“อีกแล้วเหรอ”

 

‘อีกแล้วเหรอ’ ใช่อีกแล้ว บอกแล้วไงผมไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องของความรักเลย! แง่ง!

 

“เพราะอะไรอีกล่ะ”

“มึง”

“ห๊ะ?”

“เพราะมึง! น้องนุ่มนิ่มเขาชอบมึง  ทั้ง ๆ ที่กูเจาะน้องเขาไปแล้วด้วยอ่ะ แงแง”

“ขอบอกตามตรง มึงร้องไห้ได้สมกับเป็นลูกผู้ชายมาก สัสยุ! เลิกแหกปากร้องได้แล้ว มึงไม่อายคนอื่นเขารึไง!”

มันลากคอผมหลบสายตาเหล่านักเรียนที่อยากรู้อยากเห็นเรื่องของชาวบ้าน กูหายใจไม่อ๊อก!!

 

มันลากผมมาที่หลังโรงยิมที่ค่อนข้างปลอดคน มันจะทำอะไรโผมมอ่ะ!

 

“สัสยุ เล่าเลย ไม่เคลียร์ว่ะ”

“ฮึก ฮึก น้องนุ่มนิ่มเขา ฮึก ฮึก ชอบ ฮึก ชอบมึง แงแงแงแง”

“เอี๊ยยุ ถ้ามึงไม่หยุดร้องกูจับมึงแก้ผ้าแล้วพาวิ่งรอบสนามแน่!”

“ฮึบ! นุ่มนิ่มชอบมึง!!”

 

ผมกลั้นสะอื้นไว้ มันเป็นพวกคนจริง พูดแล้วก็ทำเลย ผมกลัว+อายนะครับ = =;;

 

“หยุดเคร้าโศกเสียใจได้แล้ว ถ้าน้องเขาไม่เห็นคุณค่าของมึง มึงก็อย่าอาลัยอาวรณ์นักเลยกูรำคาญว่ะ แล้วกูก็ไม่เคยชอบผู้หญิงแอ๊บแบ๊วด้วย”

 

หือO_o ฮือ ๆ ไอ้ลมมันไม่ได้ชอบน้องนุ่มนิ่มอ่ะ ฮือ ๆ (ร้องทำไม = =;;) เสียใจที่มันตาถั่ว

(เอิ่ม ผู้นี้คือพระเอกนะค่ะ = =;;;)

 

“ไอ้เพื่อนไม่มีตา!”

“อ้าวเวร -*- ว่ากูอีก งั้นมึงร้องไห้ให้ตาบวมไปเลยแล้วกัน กูไปล่ะ”

 

มันลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไปจริง ๆ ผมเลยคว้าตัวมันไว้ อย่าทิ้งกูนะเพื่อนรัก!!

 

“ห่าลม! อย่าเพิ่งปาย ปลอบกูก่อน!

“เอี๊ยยุ! ปล่อยกู กูจะกลับบ้านแล้ว!”

 

ไม่ยอมหรอก ผมฉุด ดึง รั้งมันไว้ จนมันลมลงมาทับผม O_+  ด้วยท่าทีมันชวนคิดอะไรอะไร ที่แล้วแต่คนเห็นจะจินตนาการ...

 

อูยยย ตัวมันหนักชิบ!

 

“อ้าว เอี๊ยยุกับห่าลมเป็นเกย์เหรอ?”

 

O.O/O_O มีคนเห็นผมกับไอ้ลมอยู่ในท่านั้น......แสรดดดดดดดดดดดดดด!!

 

 

---

อาจมีคำที่ไม่สุภาพ ขอิภัยด้วยค่ะ

แนะนำติชมกันได้ค่ะ :)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา