ยัยสวยเซ็กซี่ กับ นายขี้เก๊ก
7.8
1) นี่ใครกัน -__-'
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ก๊อก ก๊อก " เสียงเคาะประตูจาก ยูกิ
ฉันจึงรีบเดินไปเปิดประตู
"อ้าว กลับมาแล้วหรอ ยูกิ (^_^)" ฉันกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดีใจสุดๆ
"จ้า ฉันกลัวเธอหิวอ่ะ ก็เลยรีบมา"
"แล้ววันนี้จะทำอะไรกินหรอ ซื้อผักมาเยอะแยะเลย" สีหน้าไม่ค่อยพอใจ
"ว่าจะทำผัดผัก เธอมาทำช่วยหน่อยก็ดีน่ะ จะได้เสร็จเร็วๆ พรุ่งนี้จะได้ไปมหา'ลัยแต่เช้า"
"โอเคๆ" จากนั้นก็เดินเข้าไปในครัวด้วยสีหน้าเร่งรีบ
............................
*รุ่งเช้า*
"ถึงแล้ว ! นั่งรถนี่เหนื่อยไม่เบาเลยเนอะ โอเกะ" ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงโล่งๆ *O*
"ฉันก็ว่างั้นแหละ ! ตอนนี้เมื่อยทั้งตัวเลยอ่ะ"
พอพูดเสร็จทั้งสองคนก็รีีบลงจากรถ
"อ่ะแฮ่ม" เสียงกระแอมเบาๆของผู้ชายคนหนึ่ง
"(-_- ) ( -_- ) ( -_-) นั่นเสียงใคร !! " ฉันและยูกิพูดพร้อมกัน
แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินตามฉันกับยูกิมาไม่หยุด!
"ยูกิ ฉันชักจะโมโหแล้วน่ะ () มันเดินตามเรามาไม่หยุดเลย" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธมาก
"ใจเย็นสิ โอเกะ" ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
ฉันจึงรีบจูงแขนยูกิแล้ววิ่งไปหน้าห้อง
"นี่เธอ..ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใครกัน เดินตามพวกฉันไม่หยุดเลย " ฉันถามด้วยความสงสัย
"ใคร...อย่าบอกน่ะว่าเป็นคนนั้น" เพื่อนคนหนึ่งถาม
"ใช่...ไอ้บ้านั่นแหละ" ฉันตอบด้วยความโมโห
"เฮ้ย ! นั่นหวานใจของฉันน่ะ ผู้หญิงทุกคนในมหา'ลัยนี้รู้จัก แล้วนี่เธอไปอยู่ไหนมา ไม่รู้จักเขาได้ไง"เพื่อนคนหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงหลงใหล
"ก็ฉันพึ่งเข้ามาน่ะย่ะ" ฉันตอบด้วยเสียงไม่พอใจ
"อ๋อ ! ฉันลืม แฮะๆ " เพื่อนคนนั้นตอบ
ฉันจึงรีบเดินไปเปิดประตู
"อ้าว กลับมาแล้วหรอ ยูกิ (^_^)" ฉันกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดีใจสุดๆ
"จ้า ฉันกลัวเธอหิวอ่ะ ก็เลยรีบมา"
"แล้ววันนี้จะทำอะไรกินหรอ ซื้อผักมาเยอะแยะเลย" สีหน้าไม่ค่อยพอใจ
"ว่าจะทำผัดผัก เธอมาทำช่วยหน่อยก็ดีน่ะ จะได้เสร็จเร็วๆ พรุ่งนี้จะได้ไปมหา'ลัยแต่เช้า"
"โอเคๆ" จากนั้นก็เดินเข้าไปในครัวด้วยสีหน้าเร่งรีบ
............................
*รุ่งเช้า*
"ถึงแล้ว ! นั่งรถนี่เหนื่อยไม่เบาเลยเนอะ โอเกะ" ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงโล่งๆ *O*
"ฉันก็ว่างั้นแหละ ! ตอนนี้เมื่อยทั้งตัวเลยอ่ะ"
พอพูดเสร็จทั้งสองคนก็รีีบลงจากรถ
"อ่ะแฮ่ม" เสียงกระแอมเบาๆของผู้ชายคนหนึ่ง
"(-_- ) ( -_- ) ( -_-) นั่นเสียงใคร !! " ฉันและยูกิพูดพร้อมกัน
แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินตามฉันกับยูกิมาไม่หยุด!
"ยูกิ ฉันชักจะโมโหแล้วน่ะ () มันเดินตามเรามาไม่หยุดเลย" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธมาก
"ใจเย็นสิ โอเกะ" ยูกิพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
ฉันจึงรีบจูงแขนยูกิแล้ววิ่งไปหน้าห้อง
"นี่เธอ..ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใครกัน เดินตามพวกฉันไม่หยุดเลย " ฉันถามด้วยความสงสัย
"ใคร...อย่าบอกน่ะว่าเป็นคนนั้น" เพื่อนคนหนึ่งถาม
"ใช่...ไอ้บ้านั่นแหละ" ฉันตอบด้วยความโมโห
"เฮ้ย ! นั่นหวานใจของฉันน่ะ ผู้หญิงทุกคนในมหา'ลัยนี้รู้จัก แล้วนี่เธอไปอยู่ไหนมา ไม่รู้จักเขาได้ไง"เพื่อนคนหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงหลงใหล
"ก็ฉันพึ่งเข้ามาน่ะย่ะ" ฉันตอบด้วยเสียงไม่พอใจ
"อ๋อ ! ฉันลืม แฮะๆ " เพื่อนคนนั้นตอบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ