ทำไงดี รักเธอเข้าแล้ว

แสงแรกของวันส่องผ่านผ้าม่านที่ปิดไม่สนิทสาดเข้ามาในห้องพัก 324 ที่ใช้การตกแต่งแบบเรียบแต่เก๋เพราะเจ้าของห้องไม่ชอบของตกแต่งที่เยอะๆ
เธอขยับกายบนเตียงช้าๆก่อนจะลืมตาตื่น เพราะแสงแดดแยงตา เธอปิดปากหาวก่อนที่เสียงโทรศัพท์ที่ตกรุ่นไปนานแล้วจะดังขึ้น
ฮัลโหล สวัสดีค่ะ ณาลักษณ์พูดค่ะ เธอเอือมกายข้ามฝั่งเตียงมารับสายโทรศัพท์
สวัสดีคร้าน้องณา พี่ฟิชชี่เองนะ พี่มีเรื่องให้ช่วยหน่อยนะ พอมีเวลามาพบพี่ได้ไหมอ่ะ หญิงเทียมนามว่าฟิชชี่ เป็นเหมือนพี่สาวที่รู้จักกันมานานจากการร่วมงานกันในโอกาสที่เอื้ออำนวย เปล่งเสียงเจื้อแจวผ่านโทรศัพท์มา
เอ่อ พี่ฟิชชี่หรอ ค่ะ พอดีณาเพิ่งกลับมาจากเหนือพอดี ตอนนี้เลยว่าง ว่าแต่พี่ฟิชชี่มีอะไรให้ณาช่วยหรอคะ เธอส่งเสียงงัวเงียตอบกลับไป พลางเดินไปหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อสำรวจสภาพตัวเองตอนตื่นนอน
โอ้ ว่างหรอ อืมพี่รบกวนไม่มากหรอกนะ เอางี้ 9โมงมาเจอกันที่ร้านกาแฟพี่นะ มาคุยกันแบบเจอหน้าดีกว่าจะได้สะดวก เออ แล้วณาสะดวกหรือเปล่าหล่ะ หญิงเทียมถึงแม้ว่าจะถามความเห็นอย่างเห็นอกเห็นใจ แต่ก็ไม่วายส่งเสียงแกมบังคับมาตามสายด้วย
แหมพี่ฟิชชี่ พูดซะขนาดนั้น ณาก็ต้องว่างสิคะ แต่หวังว่างานนี้จะไม่ยากรำบากและไม่ต้องเปรืองตัวนะพี่ หญิงสาวยังไม่วายหายหวั่นกับงานล่าสุดของหญิงเทียมที่ต้องถ่ายชุดว่ายน้ำสุดหวาบหวิว แถมแต่ละท่า แถบจะติดเรทมะร่อมมะร่ออยู่แล้ว แต่ผลปรากฎว่าได้การตอบรับอย่างท่วมท้นทีเดียว ทำเอาหญิงเทียมหน้าบานเป็นจามดาวเทียมได้เป็นเดือนๆ
ไม่หรอกจ๊ะ พี่ฟิชชี่คนนี้เอาหัวเป็นประกันได้ แต่เอาเถอะ เดี๋ยวค่อยมาคุยกันอีกที งั้นแค่นี้ก่อนนะ บายจ๊ะ เมื่อพูดจบหญิงเทียมก็วางสายไป
เธอวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะ ยื่นแขนขึ้นไปบนอากาศ บิดกายเล็กน้อย ทำให้ชายเสื้อชุดนอนเลื่อนขึ้น เผยให้เห็นเอวคอดที่กลมกลึงเรียบเนียนของเธอ ก่อนจะอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อเตรียมตัวไปพบกับฟิชชี่ ในตอน 9โมง