สวย เก่ง ฉลาด มีปัญหามั้ยคะ สุดหล่อ?

       ฉันต้องรีบออกจากที่นี่!!!

       ฉันต้องรีบไปดูใจพ่อ!!!

       "อ๊ะ!"ฉันร้องอ๊ะทันทีที่ไปสบตากับ

       ช่องระบายอากาศ(พอดีตัว)!!

       โชคดีจริงๆเลยฉัน ที่ฉันเลือกใช้ทางนี้ก็เพราะว่า ฉันเคยแอบแม่ออกไปเล่น ตอนนั้นแม่หวงฉันมาก แบบว่า

ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมทีเดียว

       ควับ~

       ฉันต้องรีบหา'อะไรบางอย่าง'ที่สามารถนำตัวฉันไปยันช่องระบายอากาศนั่น เย้ๆเจอแล้ว โชคดีจริงๆที่หมอ

นั่นวางบันไดไว้ที่ห้อง โอ๊ย! ไม่สนอะไรแล้ว กรี๊ดด~ >_<!

       "แฮกๆ -O-;;"กว่าจะปีนได้ก็หมดเวลาไป5นาทีแล้ว เดี๋ยวอีตาแดเนียลก็มาหรอก ฉันต้องรีบ!!

       ฉันคลานตามช่องระบายอากาศไปเรื่อยๆก่อนที่จะเจอแสงสว่าง!เย้~!แต่เอ๊ะ เดี๋ยว

       ต้องเช็คลาดเลาก่อนดีไม่ดี หมอนั่นอาจรอฉันอยู่ตรงนี้เพราะเขารู้ว่าฉันต้องออกทางนี้แน่นอน ฉันค่อยๆโผล่

หน้าออกไป

      มองซ้าย (" )

      มองขวา ( ")

      ไม่มีจริงๆด้วย ^^;;  ฉันรีบผลุบออกจากที่ซ่อนทันที

      ตึกๆๆๆๆ ตึกๆๆ

      ฉันรีบวิ่งอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช ก่อนที่จะเจอแท็กซี่คันหนึ่ง ฉันรีบโบกทันที ฉันอยู่นี้ >_<

      "ไปโรงพยาบาล K-hospital" ฉันออกปากสั่งทันที

      "โห!ไม่ไกลไปหรอ"

      "ค่าจ้าง500บาทจะไปมั้ย?"ฉันเอาเงินฟาดหัวแท็กซี่ หวังว่าจะได้ผลนะ

      "น้อยไป"

      "1000บาทล่ะ"

      "ไป" แท็กซี่นี่มีจรรยาบรรณต่ออาชีพตัวเองอย่างร้ายกาจจริงๆ -_-* หยิบไวอย่างจะปอบหยิบ

ณ K-hospital

      "พ่ออออ!!" ฉันรีบวิ่งเพราะกลัวว่าจะไปดูใจพ่อให้ทัน

      "ลูก!!!"แม่ตะโกนอย่างดัง เวรี่ๆ ไม่กลัวหูหนูจะแตกหรอคะ T^T๐

      "แม่ พ่อ พ่ออยู่ไหนคะ!!"ฉันรีบถามแม่ด้วยท่าทีร้อนรน ทำไมล่ะ ทำไมแม่ร้องไห้ หรือว่าฉันมาไม่ทัน ไม่นะ

ไม่ พ่อต้องอยู่กับฉันตลอดไป ไม่น่าด่วนจากกันตั้งแต่พ่อยังไม่อายุ75ฉันยังไม่อายุ30

      "พ่อเค้า...."แม่ตอบท่าทีกระอักกระอ่วน เหมือนว่าไม่อยากบอก

      "พ่อเค้า?พ่อเป็นอะไรคะ เป็นอะไร!!!"ฉันถามด้วยน้ำตา ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าน้ำตามันมาตั้งแต่เมื่อไหร่

      "พ่อเค้าไปดีแล้วลูก"ห๊า!! พ่อ!! หนูรักพ่อนะ! ทำไมหนูมาไม่ทันดูใจพ่อล่ะ!

      "..."ฉันไม่ตอบ มีแต่น้ำใสๆออกจากตาฉัน

      "หมอบอกว่าพ่อไม่แข็งแรงเกิดติดเชื้อโรคตอนผ่าตัดน่ะ หมอเค้าก็ทำดีที่สุดแล้วล่ะลูก"แม้ยิ้มทั้งน้ำตา พ่อ

พ่อทิ้งเราแล้ว หนูจะอยู่ยังไง หนูจะอยู่กับใคร

~~เลิกกันเถอะ เลิกเป็นเพื่อนกัน เป็นแฟนกันได้มั้ย~~ โทรศัพท์มาอีกและ - - มาตอนดราม่าพอดีเลยนะแกนะ

      "คะผู้จัดการ"

      (รีบมาที่ IQ Challengerได้มั้ย?)

      "ได้ค่ะ หนูอยู่แถวนั้นพอดี"

      (ว่าแต่เธอเล่นดนตรีเป็นมั้ย)

      "เป็นค่ะ เปียโน"

      (โอ้โห!ลงตัว!)

      "คะ?"

      (เอาเป็นว่ารีบมาแล้วกัน เดี๋ยวค่าตัวฉันจ่ายเหมารวมตอนเดินแคทวอล์กด้วยละกัน อย่าสายนะ)

     "ค่ะ"

     ฉันพูดจบแล้วรีบตัดสายไปเลย แล้วหันหน้าไปถามแม่เป็นเชิงขอร้อง แม่ก็พยักหน้าบอกว่าโอเค

     แต่ฉันสงสัยอยู่อย่างนึง

     ทำไมผู้จัดการอุทานมาว่าลงตัวเป๊ะ!นี่ฉันต้องเล่นดนตรีกับใคร??