university(มหาลัยโลกปิศาจ)

8.0

เขียนโดย nitty

วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.07 น.

  2 บท
  2 วิจารณ์
  5,964 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ..ปริศนาก้อนหินสีม่วง..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ผมละเบื่อจริงๆ..จากสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เปิดเทมใหม่นี้มีแต่เรื่องซวยๆ..ทั้งต้องมาชดใช้หนี้บ้าบออะไรก็ไม่รู้อีก..แถมยังต้องมาเจอกับสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้..
ทั้งเรื่องปิศาจที่ผมไม่เคยเชื่อ..แต่วันนี้ไป ชีวิตผมกำลังพลิกผลัน..
               จากสิ่งที่ผมไม่เคยเชื่อก็ต้องเชื่อ
                ..เป็นไปไม่ได้ก็ต้องเป็นไปได้..     
มาถึงตอนนี้..ผมเชื่อแล้วล่ะ..ว่าปิศาจฯมีอยู่จริง
               ผมหยิบแผนที่ๆยัยเคลให้มาแล้วมาอ่าน..
           "อ่านไม่ออกเฟ้ย!!ยัยนี่เขียนภาษาอะไรไม่รู้เรื่องเลย"ผมตวาดใส่ตัวเอง(เลยโดนไปที่ยัยเคลด้วย)..ดวงซวยจริงๆเลยที่ต้องมาติดหนี้ไร้สาระ...วันนี้ทั้งวันผมเลยต้องตามหาบ้านยัยเคล..นี่ถ้าไม่มาติดเรื่องตัวหนังสือป่านนี้ผมคงไปถึงตั้งนานแล้ว..แต่แล้วก็ตามหาจนเจอ..
          "กริ๊ง กริ๊ง"ผมกดกริ่งหน้าบ้านเธอ(นึกว่าเสียงนาฬิกาปลุกล่ะสิท่า)แต่มันบ้านก็ไม่เชิงอ่ะนะ ที่นี่ค่อนข้างเปลี่ยว..ไม่มีคนเดินผ่าน เพราะอยู่ในซอกมืดๆ(ไม่รู้อยู่ไปได้ไง)แต่ก็ค่อนข้างสะอาด..(เล็กน้อย)ทันใดนั้นประตูก็เปิดมา พร้อมกับชายชาตรี รูปร่างสูงพอๆกับ'คอส'(นิสัยน่าจะดีกว่า)..เค้ามีผมสีขาวเทาที่มัดรวบเอาไว้..
          "สวัสดีคระ.."เค้าพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงมาแทรกอีก ผมกะว่าคงไม่ใช่ยัยเคงนะ แต่แล้ว..
          "อ้าว!!มาแล้วหรอ รออยู่ตั้งนาน"ผิดคาด..ยัยเคล..อีกเช่นเคย..
          "เข้ามาในบ้านก่อนสิ"เธอเชิญผมเข้าบ้าน..ไม่คิดเลย..ว่าคนอย่างเธอจะใจดีอะไรขนาดนั้น ผมนึกว่าจะไม่ให้เข้า..และยังเอาเจ้าแวมไพร์บ้านั่นมาฆ่าผมซะอีก...
          "หา!!นี่มันไม่ใช่บ้านแล้วนะเฟ้ย!!!แถมยังเหม็นยิ่งกว่ารังหนูซะอีก"ชมไม่ทันขาดคำ แทนที่จะดูดีเหมือนภายนอก..แต่กลับ..ไม่อยากจะพูดเลย..เน่าสุดๆ!!
          "...." ไม่มีใครพูดอะไร(แม้แต่คนเดียว)แต่กลับมีเสียงใสๆดังมา(อีกแล้ว)
          "นี่นาย!..แนะนำตัวหน่อยสิ"เคลพูด..ผมจึงทำตามที่คุณเธอขอ ตามฉบับของผม
          "สวัสดีครับ..ผมชื่อ'แซส เนรเซสเต้'ยินดีที่ได้รู้จักครับ"ทันทีที่ผมเอ่ยปาก จาก 2 คน โผล่มาเป็น 3 คนจนผมตัวแข็ง
          "ไม่ต้องตกใจไป.."เธอพูด
          "นี่!'เอิลว คาร์ล๊อด'เป็นองค์รักษ์ประจำตัวของชั้น..เป็นแวมไพร์เหมือนคอส.."
          "ส่วนคนนี้ 'บิล' "เธอชี้ไปยังผู้ชายผมสีฟ้า ดวงตาสีเหลือง..และ..
          "ไม่มีขา!!!!"ผมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจเกินขีดจำกัด 
          "อ๋อ!ลืมบอกไป เขาเป็นยมทูต"และสุดท้าย
          "เธอคงรู้จักแล้วสินะ.."
          "หา!!คระ..ครู"คนนี้เขาเป็นครูสอน'วิทยาศาสตร์'ผมเอง เขาชื่อ'ฮิตเลอร์ ดราวิซ'...มีผมสีเขียว ดวงตาสีมรกต..ละ..แล้ว เขามาที่นี่ได้ไงเนี่ย!!!...
          "ก็เขาไม่ใช่มนุษย์ยังไงล่ะ.."เคลตอบเหมือนจะรู้ความคิดผม(อีกแล้ว)คงเห็นผมหน้าตาดูสงสัยมาก??(ล่ะมั้ง)...เมื่อเธอเห็นผมดูอยากรู้เข้าไปอีก..ก็เล่าต่อว่า..
          "เดิม..เขาก็เรียนอยู่ที่'university'เป็นเผ่าพันธุ์'หมาป่า'แต่ทำผิดกฏบางอย่างของมหาลัย..เลยถูกเนรเทศมาอยู่โลกมนุษย์ ที่ห้ามเข้าไปในโลก'ปิศาจ'ชั่วนิรันดิ์...."เธอหยุด แล้วจึงพูดต่อ
          "..ถ้าเข้าไปก็จะถูกกำจัด โดยไม่มีข้ออ้างอื่นๆ....เลยต้องมาแฝงตัวอยู่ที่โลกมนุษย์ โดยเป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ ของเธอยังไงล่ะ"พอเคลพูดจบ ผมถึงกับน้ำตาคลอเบ้าเลย(ก็มันซึ้งถึงขนาดนี้ จะไม่ให้ร้องได้ไงล่ะ..)
          "ส่วน คอสน่ะ อยู่ชั้นใต้ดิน"เคลพูด..เรื่องนั้นน่ะไม่ต้องบอกก็ได้อ่ะนะ..
          "อะ..เอ่อ แล้ว university คืออะไร???"ผมถามเพราะความอยากรู้มานาน..
          "ชั้นจะบอกให้เอาบุญนะ.."ดูคุณเธอพูดเข้า(จนผมไม่อยากจะฟัง= =) 
          "university น่ะ คือ สถานที่ๆอยู่ในอีกมิติหนึ่ง คือมิติที่มนุษย์ทั่วไปเข้าไปไม่ได้ หรือที่เรียกอีกอย่างนึงว่า โลกปิศาจ(university)ในนั้นจะมีแต่ปิศาจเท่านั้นที่เข้าไปได้..แต่ถ้ามนุษย์เข้าไป ก็จะต้องมีใบเปิดเกทจากโลกปิศาจโดยเฉพาะ"เคลพูดยาวเหยียดจนผมแทบจะฟังไม่ทัน..
          "เริ่มเข้าเรื่องกันได้แล้วทุกคน"เคลปรบมือ 1 ครั้ง แทนการเรียกให้ทุกคนหันมาฟังเธอเป็นจุดเดียว...
          "แซส!!ก้อนหินสีม่วงนั่น นายไปเอามันมาจากไหน.."ตอนนี้เคลสีหน้าเปลี่ยนไป..จากสดใสกลายเป็นคนดูจริงจัง..เธอไม่เหมือนเคลคนเดิมที่ผมเคยเจอมาเลย..
          "ก้อนหินนั่น..ชั้นก็เอามาจากที่โรงเรียนน่ะ..ถามทำไมหรอ"ผมสีหน้าดูงุนงงขึ้นมาทันตา เพราะผมอยากรู้ว่าเธอรู้ได้ไงว่าผมมีก้อนหินนั่น..แล้วเธอจะถามทำไมกัน..กะอีแค่ก้อนหินก้อนเล็กๆก้อนนึงเท่านั้น...
          "นายคงไม่รู้สินะ.."เคลพูด แล้วจึงหันหน้ามาทางผม

 "กริ๊ง กริ๊ง"ผมกดกริ่งหน้าบ้านเธอ(นึกว่าเสียงนาฬิกาปลุกล่ะสิท่า)แต่มันบ้านก็ไม่เชิงอ่ะนะ ที่นี่ค่อนข้างเปลี่ยว..ไม่มีคนเดินผ่าน เพราะอยู่ในซอกมืดๆ(ไม่รู้อยู่ไปได้ไง)แต่ก็ค่อนข้างสะอาด..(เล็กน้อย)ทันใดนั้นประตูก็เปิดมา พร้อมกับชายชาตรี รูปร่างสูงพอๆกับ'คอส'(นิสัยน่าจะดีกว่า)..เค้ามีผมสีขาวเทาที่มัดรวบเอาไว้..

          "สวัสดีคระ.."เค้าพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงมาแทรกอีก ผมกะว่าคงไม่ใช่ยัยเคงนะ แต่แล้ว..

          "อ้าว!!มาแล้วหรอ รออยู่ตั้งนาน"ผิดคาด..ยัยเคล..อีกเช่นเคย..

          "เข้ามาในบ้านก่อนสิ"เธอเชิญผมเข้าบ้าน..ไม่คิดเลย..ว่าคนอย่างเธอจะใจดีอะไรขนาดนั้น ผมนึกว่าจะไม่ให้เข้า..และยังเอาเจ้าแวมไพร์บ้านั่นมาฆ่าผมซะอีก...

          "หา!!นี่มันไม่ใช่บ้านแล้วนะเฟ้ย!!!แถมยังเหม็นยิ่งกว่ารังหนูซะอีก"ชมไม่ทันขาดคำ แทนที่จะดูดีเหมือนภายนอก..แต่กลับ..ไม่อยากจะพูดเลย..เน่าสุดๆ!!

          "...." ไม่มีใครพูดอะไร(แม้แต่คนเดียว)แต่กลับมีเสียงใสๆดังมา(อีกแล้ว)

          "นี่นาย!..แนะนำตัวหน่อยสิ"เคลพูด..ผมจึงทำตามที่คุณเธอขอ ตามฉบับของผม

          "สวัสดีครับ..ผมชื่อ'แซส เนรเซสเต้'ยินดีที่ได้รู้จักครับ"ทันทีที่ผมเอ่ยปาก จาก 2 คน โผล่มาเป็น 3 คนจนผมตัวแข็ง

          "ไม่ต้องตกใจไป.."เธอพูด

          "นี่!'เอิลว คาร์ล๊อด'เป็นองค์รักษ์ประจำตัวของชั้น..เป็นแวมไพร์เหมือนคอส.."

          "ส่วนคนนี้ 'บิล' "เธอชี้ไปยังผู้ชายผมสีฟ้า ดวงตาสีเหลือง..และ..

          "ไม่มีขา!!!!"ผมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจเกินขีดจำกัด 

          "อ๋อ!ลืมบอกไป เขาเป็นยมทูต"และสุดท้าย

          "เธอคงรู้จักแล้วสินะ.."

          "หา!!คระ..ครู"คนนี้เขาเป็นครูสอน'วิทยาศาสตร์'ผมเอง เขาชื่อ'ฮิตเลอร์ ดราวิซ'...มีผมสีเขียว ดวงตาสีมรกต..ละ..แล้ว เขามาที่นี่ได้ไงเนี่ย!!!...

          "ก็เขาไม่ใช่มนุษย์ยังไงล่ะ.."เคลตอบเหมือนจะรู้ความคิดผม(อีกแล้ว)คงเห็นผมหน้าตาดูสงสัยมาก??(ล่ะมั้ง)...เมื่อเธอเห็นผมดูอยากรู้เข้าไปอีก..ก็เล่าต่อว่า..

          "เดิม..เขาก็เรียนอยู่ที่'university'เป็นเผ่าพันธุ์'หมาป่า'แต่ทำผิดกฏบางอย่างของมหาลัย..เลยถูกเนรเทศมาอยู่โลกมนุษย์ ที่ห้ามเข้าไปในโลก'ปิศาจ'ชั่วนิรันดิ์...."เธอหยุด แล้วจึงพูดต่อ

          "..ถ้าเข้าไปก็จะถูกกำจัด โดยไม่มีข้ออ้างอื่นๆ....เลยต้องมาแฝงตัวอยู่ที่โลกมนุษย์ โดยเป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ ของเธอยังไงล่ะ"พอเคลพูดจบ ผมถึงกับน้ำตาคลอเบ้าเลย(ก็มันซึ้งถึงขนาดนี้ จะไม่ให้ร้องได้ไงล่ะ..)

          "ส่วน คอสน่ะ อยู่ชั้นใต้ดิน"เคลพูด..เรื่องนั้นน่ะไม่ต้องบอกก็ได้อ่ะนะ..

          "อะ..เอ่อ แล้ว university คืออะไร???"ผมถามเพราะความอยากรู้มานาน..

          "ชั้นจะบอกให้เอาบุญนะ.."ดูคุณเธอพูดเข้า(จนผมไม่อยากจะฟัง= =) 

          "university น่ะ คือ สถานที่ๆอยู่ในอีกมิติหนึ่ง คือมิติที่มนุษย์ทั่วไปเข้าไปไม่ได้ หรือที่เรียกอีกอย่างนึงว่า โลกปิศาจ(university)ในนั้นจะมีแต่ปิศาจเท่านั้นที่เข้าไปได้..แต่ถ้ามนุษย์เข้าไป ก็จะต้องมีใบเปิดเกทจากโลกปิศาจโดยเฉพาะ"เคลพูดยาวเหยียดจนผมแทบจะฟังไม่ทัน..

 

          "เริ่มเข้าเรื่องกันได้แล้วทุกคน"เคลปรบมือ 1 ครั้ง แทนการเรียกให้ทุกคนหันมาฟังเธอเป็นจุดเดียว...

          "แซส!!ก้อนหินสีม่วงนั่น นายไปเอามันมาจากไหน.."ตอนนี้เคลสีหน้าเปลี่ยนไป..จากสดใสกลายเป็นคนดูจริงจัง..เธอไม่เหมือนเคลคนเดิมที่ผมเคยเจอมาเลย..

          "ก้อนหินนั่น..ชั้นก็เอามาจากที่โรงเรียนน่ะ..ถามทำไมหรอ"ผมสีหน้าดูงุนงงขึ้นมาทันตา เพราะผมอยากรู้ว่าเธอรู้ได้ไงว่าผมมีก้อนหินนั่น..แล้วเธอจะถามทำไมกัน..กะอีแค่ก้อนหินก้อนเล็กๆก้อนนึงเท่านั้น...

          "นายคงไม่รู้สินะ.."เคลพูด แล้วจึงหันหน้ามาทางผม

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา