I love you since the first encounter.

แก้ว หืม อือ กรี๊ดดด เสียงแก้วร้องตกใจ เมื่อเห็นโทโมะนอนอยุด้วยชุดคลุมสีขาว
โทโมะ อะไรของเทอเนี่ยย
แก้ว คะคุนทำอะไรฉัน แก้วถามด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
โทโมะ แล้วเทอคิดว่าฉันจะทำอะไรเทอล่ะ ที่รัก  โทโมะพูดและลูบไร้ตัวแก้ว
แก้ว ยะอย่าน่ะค่ะ
โทโมะไม่ฟังที่แก้วพูดแต่ปิดปากแก้วด้วยการจูบแทน
แก้ว อือ อือ โทโมะ อย่าน่ะ  แก้วพูดขัดขืนโทโมะเมื่อโทโมะละริมฝีปากออกและเลื่อนมาที่คอขาวของแก้วและดูดเม้มจนเกิดรอย
แก้ว อย่าน่ะค่ะ 
โทโมะ อยุ่นิ่งๆซิ  โทโมะทำอย่างนี้อยู่นานจน  ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง
โทโมะ ใครว่ะมาเวลานี้ โทโมะอารมเสียเมื่อมีคนมาขัดจังหวะ แต่ก้อเดินไปเปิดประตู
ลูกน้องโทโมะ ลูกพี่! มาเยี่ยมคับ :)) ลูกน้องโทโมะ ทุกคนพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
โทโมะ มาไมว่ะ -- ขัดจังหวะ โทโมะกระสิบลูกน้อง
ลูกน้อง โอ้วว ขอโทดคับแต่ไหนๆก้อมาแล้วให้เด็กพี่กลับไปก่อนแล้วกัน
โทโมะ เออๆ แก้วเทอกลับไปก่อน โทโมะพูดและแก้วกำลังจะวิ่งไปเปิดประตูแต่โทโมะคว้าไว้ก่อนและพูดว่า
"จำไว้นี้ตัวจิงไม่ใช้ของเล่นเว้ยย จิงมะที่รัก" ฟอดด~ โทโมะพูดเสดก้อหอมแก้วฟอดใหญ่เลยทำให้ร่างเล็กตกใจและอายมาก และก้อลุกจากตักโทโมะวิ่งออกนอกห้องไป
ลูกน้อง ฮิ้วว ลูกพี่เราสุดยอด