แฟนเขา...แฟนเรา

9.1

เขียนโดย weenmeenjjy

วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.52 น.

  6 ตอน
  59 วิจารณ์
  12.48K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) บทที่5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ไม่ต้องหรอกค่ะ  เดี๋ยวแก้วไปเองได้"
 
 
แก้วหันหน้ามา มือขาวก็พยามแกะมือหนาของโทโมะออก
 
 
"เราเป็นแฟนกันน่ะ  แก้ว"
 
 
'หน้าไม่อาย'  แก้วคิดอยู่ในใจอยู่ๆตาก็ร้อนผ่าว  น้ำตาเริ่มคลอเบ้า  "แปะุ" น้ำใสๆไหล่ลงกระทบใบหน้า
 
 
สวยก่อนจะไหลลงสู่บนแขนหนา
 
 
"แก้ว  ร้องไห้ทำไม"
 
 
โทโมะเอื้อมมือทำท่าจะปัดน้ำตาออกจากใบหน้าสวยแต่ถูก มือขาวของแก้วปัดออกอย่างรังเกียจ
 
 
"อย่าเอามือของพี่มาแตะต้องแก้ว  แก้วรังเกียจค่ะ"
 
 
'เปรี๊ยะ' เส้นฟางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้นลง  มือหนาคว้ามือขาวมือจับไว้ก่อนจะกระชากมือขาวไปที่รถปอร์ต
 
 
สีดำขาว  โทโมะเปิดกระตูรถปอร์ตก่อนจะยัดแก้วเข้าไป แ้ล้วโทโมะก็รีบขึ้นมาทางด้านคนขับ แล้วปิดล็อค
 
 
ที่ประตูรถเพราะเห็นว่าแก้วกำลังเปิดประตูออกไป
 
 
"เปิดน่ะค่ะ  พี่ค่ะแก้วบอกให้เปิด"
 
 
โทโมะไม่พูดอะไรก่อนจะหมุนพวงมาลัยออกจากมหาลัยไป  โทโมะเร่งความเร็วจนแก้วกลัว โทโมะขับรถจน
 
 
มาถึงที่คอนโดของโทโมะ  โทโมะเปิดประตูของรถออก  แล้วอุ้มแก้วขึ้นพาดบ่าเอาไว้แต่เหมือนมันจะไม่
 
 
ง่ายเพราะแก้วดิ้นตลอดทั้งทาง จนมาถึงที่หมายของโทโมะแล้ว  โทโมะเสียงคีการ์ดเข้าไป'ติ๊ด'เสียงดังมา
 
 
ที่ล็อคประตูดังขึ้น  จากนั้นโทโมะก็เปิดประตูเข้า  โทโมะเดินเข้าไปในห้องนอนของตนก่อนจะทิ้งตัวแก้ว
 
 
ลงที่เตียงนอนก่อนตัวเองจะขึ้นคร่อมตาม   ตอนนี้ใจของแก้วเริ่มจะรู้สึกกลัวคนตรงหน้าแล้ว
 
 
"รังเกียจพี่มากเลยใช่มั้ย(?)"
 
 
แก้วไม่ตอบอะไำรกลับหลับตาปี๋อย่าหวาดกลัว   โทโมะยิ่งหน้าตึงเข้าใหย่เมื่อคนข้างใต้ไม่ตอบอะไรเลย
 
 
โทโมะบันดาลโทสะ  ใช้ริมฝีปากหนานั่นครอบครองริมฝีปากเล็ก ดูดริมฝีปากอย่างกล้าแกร่งจนคนตัวเล็ก
 
 
รู้สึกเจ็บ    โทโมะเลื่อนมือหนาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาทีละเม็ดๆ  ก่อนจะเผยสองเต้าที่ถูกบรานั่นครอบนำ
 
 
ไว้อยู่   โทโมะเลื่อมือไปด้านหลังของแก้วก่อนจะปลดตะขอของบราออก โทโมะโยนบราออกไปจากมือ
 
 
ก่อนสองเต้าจะถูกปลดปล่อยสู่อิสสระ   โทโมะเลื่อบใบหน้ามาที่คอขาวดูดเม้น คอขาวจนเป็นจ้ำแดงๆ
 
 
มือหนานั้นก็เริ่มทำงาน ถอดกระโปรงเข็มขัดของแก้วจนเสร็จก่อนจะเลื่อนมือหนาช้อนสองเต้าบีบเค้นแรง
 
 
เกิน แก้วนิ้วหน้าสติเริ่มกลับคืนมา
 
 
"ฮึก  ปล่อยแก้วน่ะ  โอ้ย"
 
 
แก้วร้องเมื่อถูกโทโมะใช้นิ้วตนส่งเข้าไปในที่สงวนของตน
 
 
"ไม่!"
 
 
คำๆเดียวของโทโมะ จากนั้นแก้วก็เหมือนเจ็บเจียนตาย เพราะโทโมะใส่แก่นกลางของตัวเอง กระหน่ำ
 
 
จังหวะจนแก้วร้องไห้อย่างหนัก  เลือดแห่งความบริสุทธิ์ไหล่ระหว่างขาของแก้วเป็นจำนวนมาก
 
 
แต่มันไม่ได้ทำให้โทโมะหยุด
 
 
 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
NC* เน่าๆ  พึ่งหัดเขียนแบบนี้อ่ะ ค่ะเป็นยังไงก็เม้นกันหน่อยน่ะ
 
ขอบคุณทุกเม้นทุกโหวตด้วยน่ะค่ะ  
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา