พลิ๊คล็อคที่หัวใจยังไงก็ใช่เธอ

 
"พี่ฟางตื่นได้แล้วน่ะ" หยิงสาวในชุดหวานสีชมพูปลุกคนเป็นพี่ให้ตื่นจากห้วงนิทรา
 
"อือ พี่ขอนอนต่อได้ไหม" คนที่นอนยังงัวเงียไม่ยอมลุกออกจากที่นอน
 
"ไม่ได้ค่ะ เร็วๆ หรือว่า...จะให้จินนี่ฟ้องป๊าค่ะ"น้องสาวขู่ฟ้อจนทำให้คนที่หลับสนิทนั่นลืมตาขึ้นมาทันที
 
"จ้าๆ " ฟางก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที  จินนี่ส่ายหน้าก่อนจะเดินมาที่ตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนักศึกษาออกมา
 
"พี่ฟาง จินนี่เตียมชุดไว้ให้แล้วน่ะค่ะ"จินนี่ตะโกนไปทางห้องน้ำ
 
"จ้า เดี๋ยวพี่ลงไปน่ะ"
 
"ค่ะ"พูดตอบรับก่อนจะเดินออกจากห้องไป
 
ทางด้านฟางเมื่อเธอฝันร้ายแบบนั่นร้ายครั้งแล้ว เธอลืมเขาไม่ได้จริงๆมันผ่านมาหลายปีแล้ว เธอเลิกกับผู้ชายที่ชื่อ
ป็อปปี้แต่ก็ยังรักเขาอยู่ แต่เธอมีคนใหม่แล้วเธอพยามลืมได้แล้ว แต่มันกลับรื้อฟื้นอีกเธอเกลียดจริงๆความฝันแบบ
นั่น หยิงสาวออกมาจากห้องน้ำก่อนจะหยิบชุดนักมาใส่ แล้วเดินออกจากห้อง
 
"อาบน้ำเสร็จแล้วหรอจ๊ะลูกสาว"
 
"ค่ะ  แล้วมีอะไรกินมั้งเอ่ย"หญิงเดินไปหอมแก้มผู้เป็นมารดาและบิดา
 
"ข้าวต้มของโปรดของลูกไงจ๊ะ"
 
"งั้น....มากินดีกว่าค่ะ"แล้วทั้งครอบครัวก็รับประทานอาหารกัน