เรื่อง เเผนการรักพิชิตใจเธอ

                             “แอ๊ด~”ผมเปิดประตูเข้าห้องของต้นหอมอย่างง่ายดาย ก็นิวเพื่อนของต้นหอมให้ผมไว้นิ ง่ายมั้ยล่ะ (ง่ายซิจ๊ะพ่อนักแผนการ)  ผมเดินไปยังเตียงนอนของต้นหอมที่นอนป่วยอยู่ นี่ขนาดป่วยน่ะเนี่ยยังน่ารักเลยถึงหน้าจะซีดเพราะพิษไข้ไปบ้างแต่ก็ยังน่ารักอยู่ดี ใบหน้าที่ไม่มีเครื่องสำอางเลยทำไมช่างน่ารักสอาดสอ้านอย่างนี้น่ะ ผิดกับผู้หญิงที่เคยคั่มาด้วยซิขนาดนอนยังแต่งหน้าเลย กลิ่นตัวก็มีแต่กลิ่นเครื่องสำอางกับกลิ่นน้ำหอม ผมได้กลิ่นแล้วแทบจะเวียนหัวผมโน้มไบหน้าของผมไปหอมแก้มขาวๆของต้นหอม ผมได้กลินแป้งเด็กออกมาจากตัวเธอด้วยหอมชื่นใจจริงๆ 

                       “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” สงสัยพนักงานคงจะเอาข้าวต้มขึ้นมาให้ล่ะมั้ง

                                             ผมเดินไปรับถ้วยข้าวต้มจากพนังงานแถมติ๊บให้อีกห้าพันวอน ผมเดินเอาข้าวต้มมาวางไว้ที่โต๊ะไกล้กับเตียงนอน ว่าจะปลุกต้นหอมให้มากินข้าวต้มซักหน่อยแต่เห็นกำลังนอนหลับสบายอยู่ ไม่ปลุกดีกว่าตื่นมาแล้วเดี๋ยวค่อยกินแล้วกัน  ฮาว~ผมเองก้ง่วงเหมือนกันผมเอนตัวไปบนเตียงเดียวของต้นหอมขอนอนกอดหน่อยแล้วกันน่ะ อื่มตัวเธอนุ่มจังเลย ไอความร้อนของเธอทำให้ผมอุ่นไปเลยล่ะ ของีบหน่อยน่ะ

                               ฉันลืมตาขึ้นมาด้วยอาการที่เมื่อยล้าหัวที่ปวดนี่ก็ทุเลาลงบ้างแล้วเพราะได้ยาของนิวที่เตรียมเอาเพื่อว่าตัวเองจะป่วยแต่กับเป็นฉันที่ป่วยซะเอง หิวน้ำจังเลย  ฉันกำลังจะขยับตัวลุกขึ้น มันก็ดันลุกไม่ได้ซะนิ เหมือนมีอะไรหนักมาทับตัวฉันอยู่แอ๊ะหรือว่าผีจะหรอก ฮือ ไม่น่ะอย่ามาหรอกฉันเลย ฉันยกมือไหว้ พร้อมกับสวดมนต์ไปด้วย ฮือ พุทธโท ธัมโม สังโฆ อย่ามาหลอกมาหลอนฉันเลย                                แล้วผีมันจะเข้าใจภาษาไทยมั้ยเนี่ย ครูแยจินก็ไม่ได้สอนคาถาไล่ผีภาษาเกาหลีซะด้วย ฮือซวยอะไรอย่างนี้เนี่ย

                                 “นินั่งไหว้ทำไมน่ะ” หวา...>*<ผีพูดได้ฮือๆฉันรีบพนมมือทันทีฉันหลับตาปี้ไม่กล้าลืมตากลัวเห็นภาพที่ไม่น่ามอง  อ๊ะ ..ผีพูดภาษาไทยด้วย

                             “ ท่านเจ้าค่ะอยากได้อะไรเดี๋ยวดิฉันจะทำบุญไปให้อย่ามาหรอกมาหรอนกันเลย”  เอ่ทำไมน้ำเสียงมันคุ้นๆหว่า

                                 “ลืมตาได้แล้วยัยงั่งถ้าฉันเป็นผีก็คงเป็นผีหล่อที่หล่อที่สุดน่ะสิ” อะไรผีหล่อหรอ เดี๋ยวปั๊ดจับเปล้ำซะเลย ฉันพยายามตั้งสติค่อยลืมตาขึ้นมาดูผีหล่อ เพราะหล่อน่ะเนี่ยถึงลืมตา ถ้าไม่หล่ล่ะก็โดน

                                 “o_o”

                                 “^_^”ผีหล่อจริงๆด้วยแต่ทำไมหน้าตาคุ้นๆหว่าฉันนั่งปรับโหมดภาพอยู่นานทีเดียว

                                 “()-() กรี๊ด...ไอ้ผีทะเลออกไปเข้ามาทำไมมม”

                    “ ตึบ...โอ้ย” เสียงนี้เป็นเสียงของนายชางมิค่ะเพราะดิฉันได้ถีบไอ้ผีทะเลตกเตียงไปแล้วนี่แนะผีหล่อหรอ กายเป็นผีตกเตียงแล้วค่าท่านผู้อ่าน

                                 “โอ๊ยยัยต๊องถีบมาได้ หลังฉันหักหรือเปล่าก็ไม่รู้”นายชางมินโวยวายใส่ฉันใหญ่ เอามือจับหลังตัวเอง ร้องโอดครวญชักดิ้นชักงออยู่ข้างล่าง

                                 “แล้วนายเข้ามาในห้องนี้ทำไม”

                    “ก็ฉันอุตส่าเป็นห่วง เอาข้าวต้ม เอายามาให้ ขอบใจซักคำไม่มี”นายชางมินพูดหลังจากที่ลุกจากพื้นขึ้นมานั่งบนเตียงแทน แถมยังขยับเข้ามาใกล้ฉันอีก

                                 “ เอามาให้แล้วก็ออกไปซิ มานอนกับฉันทำไมล่ะ”ฉันพูดไปพรางเขยิบก้นออกห่างไปทีละนิด

                                 “ ก็เห็นเตียงมันนุ่มดีก็เลยนอนซะเลย”

                           “โซฟาก้มีทำไมไม่ไปนอน”

                            “ก็โซฟามันไม่นุ่มหมือนตัวเธอนิ”นายชางมินพูดไปพรางทำหน้าหื่นใส่ฉัน

                          “หืม นายท่าทางไม่ไว้ใจรีบออกไปจากห้องฉันเลยไป”ฉันพูดไปผลักตัวเขาไปด้วย แถมยังเอาหมอนที่อยู่ใกล้ตัวฉันเขวี้ยงใส่เขาไปด้วย

                            “ หยุดได้แล้วน่ารำคาญมือเล็กแค่เนี่ยจะทำอะไรฉันด้”ว้ายนายจะเอาหน้ามาใกล้ฉันทำไมเล่า

                                 “ นิถ้านายทำอะไรฉันล่ะก็ ฉันจะร้องให้คนมาช่วยเลยคอยดู” ฉันกำลังจะแหกปากร้อง แต่นายชางมินก็ขู้ออกมาว่า “ก็ลองเสียงดังดูสิลับลองเลยว่าเสียงเธอไม่มีวันเล็ดลอดออกไปแน่ๆ” ท้าฉันหรอย่ะไม่รู้ซะแล้วว่าเสียงฉันดังแค่ไหน

                                  “ช่วย ด้วยค่า ชะ อุ๊บ OoO อื้อ อื้อ”ฉันยังร้องไม่จบเลยนายนั่นก็ดันกระโดดมาจูบฉันเฉยเลย ฉันพยายามเม้มปากแน่เพื่อไม่ให้นายชางมินลุกล้ำเข้ามาภายในปากฉันแน่  “โอ๊ย” แต่นายชางมินก็ดันดักปากฉันซะนี่เลยทำให้ฉันต้องเปิดปากจึงทำให้นายชางมินสอดลิ้นเข้ามาได้ลุกล้ำภายในปากของฉัน  เขาจูบฉันอย่างดุเดือดขึ้นไม่เหมือนกับครั้งแรกที่เราจูบกันเลย ครั้งนั้นเขานุ่มนวลและทะนุทะหนอมฉันมากผิดกับตอนนี้ เขาไม่สนใจเลยว่าฉัน พยายามขัดขืนเขามากแค่ไหน ยในปากของฉัน  เขาจูบฉันอย่างดุเดือดขึ้นไม่เหมือนกับครั้งแรกที่เราจูบกันเลย ครั้งนั้นเขานุ่มนวลและทะนุทะหนอมฉันมากผิดกับตอนนี้ เขาไม่สนใจเลยว่าฉัน พยายามขัดขืนเขามากแค่ไหน