เรื่อง เเผนการรักพิชิตใจเธอ

 
           ปาร์ค ชางมิ:
                             “ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด”
                 “ฮัลโหลมีอะไรว่ะไอ้มาร์ค” 
                 (เฮ่ยทำไมไม่โผ่หัวมาให้เจอบ้างว่ะหายหัวไปเลยน่ะ)
                             “เออๆ แล้วนายอยู่ไหนว่ะ” 
                 (อยู่ผับของแองจี้คู่ขาของแกงัย)
                             “ เออเดี๋ยวฉันไป”
                 (แกมีของเล่นใหม่หรอว่ะไม่เห็นมาเจ๊อแจ๊ะยัยแองจี้ของแกเลย)
                 “เฮ้ยคนนี้ของจริงโว้ย รักจริงหวังแต่ง”
                 (นายเนี่ยน่ะ ฉันไม่เชื่อคาสโนว่าอย่างนายไม่มีทางจริงจังกับใครแน่ๆ)
                             “เออๆเดี๋ยวไว้ไปคุยกันที่ผับแล้วกัน เปลืองค่าโทนศัพท์ ติ๊ด”
       หลังจากที่ผมเดินออกจากห้องของต้นหอมแล้วไอ้มารืคเพื่อนซี้ของผมก็โทรมาพอดี ผมบอกกับมันว่า ผมกำลังจริงจังกับผู้หญิงเท่านั้นแหละ มันเชื่อผมที่ไหนล่ะแถมยังเอานิสัยเดิมผมมาพูดอีก จริงอยู่ที่ผ่านมาผมอาจจะควงผู้หญิงแต่ละวันไม่ซ้ำหน้ากันเลย แต่พอผมมาเจอกับต้นหอมเขา จิตใจผมก็เขว แค่ว่าจะเล่นๆกับเธอเหมือนที่เคยทำกับผู้หญิงทั่วๆไปที่ผมเคยเล่นด้วย พอเอาเข้าจริงๆผมกับถอนตัวไม่ออกซะแล้ว อาจเป็นเพราะว่าเธอพยายามที่จะออกห่างผมมากกว่า พูดถึงต้นหอมผมก็อดขำไม่ได้ ที่คิดว่าผมกับพี่แยจินเป็นแฟนกันตลกสิ้นดีจะเป็นกันได้งัยก็ผมกับพี่แยจินเป็นพี่น้องท้อเดียวกันที่รักกันมาก ต้นหอมคิดไปเองชัดๆ  ปล่อยให้เข้าใจผิดไปก่อนพรุ่งนี้เธอต้องอึ้งแน่ว่าผมกับพี่แยจินเป็นอะไรกัน แต่ตอนนี้ไปหาไอ้มาร์คก่อนดีกว่า เดี๋ยวมันจะรอนาน
  Angel clup
“พี่ชางมินค่ะสองสามวันนี้หายไปไหนค่ะ ยูริ มาหาก็ไม่เจอ คิดถึงน่ะรู้มั้ย”
“ พี่ติดธุระนิดหน่อยน่ะครับแต่พี่ก็มาหาแล้วไงครับ” ผมพูดกับยูริที่เป็นรุ่นน้องที่มหาลัยผมปีหนึ่ง ที่ตอนนี้เธอกำลังเอาหน้าสวยๆมาคลอเคลียใกล้ๆหน้าหล่อๆของผม ผมบอกแล้วงัยว่าผมเสน่ห์แรง ดึงดูดผู้หญิงได้ทุกรุ่นทุกวัย และผมก็พร้อมที่จะสนองกลับไปด้วย (คาสโนว่าตัวพ่อจริงๆเดี๋ยวฉันจะไปฟ้องนางเอก) -_-
“ แหมชางมินมาถึงก็มาอี้อ๋อกับสาวๆเลยน่ะ”
“แองจี้ ไม่เจอตั้งสามวันสวยขึ้นหือเปล่าเนี่ย” ผมผละจากสาวที่ผมกำลังคลอเคลียอยู่แล้วหันมาสนทนากับเจ้าของ แองจี้ คลับ  ที่แสนจะสวยที่สุดในคลับแห่งนี้เลย 
 “ก็คงไม่สวยเท่าคนข้างๆหรอกมั้ง” แองจี้ทีสวมชุดเดรสเกอะอกสีแดงความยาวเหนือเข่า ตอนนี้กำลังงอนผมอยู่ที่บังอาจไปอี้อ๋อกับสาวก่อนแทนที่ผมจะต้องเดินไปกาเธอก่อน
 “แหมใครจะไปสวยเท่าแองจี้ เจ้าของคลับได้ล่ะครับ” ผมเดินไปง้อแองจี้พร้อมกับเอาแขนของผมกอดรอบเอวเธอเอาไว้ และหันหน้าไปทางยูริเพื่อเป็นสัญญานว่าให้ไปที่อื่นก่อน ยูริเดินออกไปตามคำบอกของผม
 “ มาหาแองจี้ทำไม ไม่ไปหาแม่นั่นล่ะ”
“ ง้อแล้วน่ะยังไม่หายอีกหรอ” ผมกอดคนขี้งอนจากทางด้านหลังพรางทำสียงออดอ้อนไปด้วย ไม่หายงอนก็ให้รู้ไป
 “ หอมแก้มแองี้ก่นซิ”
“คร้าบ~” ^-^ ผมโน้มคอไปใก้ๆแก้มใสๆของเธอที่โบ๊ะเครื่องสำอางไว้หนาๆหอมไปคงได้กลิ่แต่เครื่องสำอางนั่นแหละ ไม่เหมือนแก้มต้นหอมเลยหอมสมชื่อจริงๆ และแองจี้ก็หันหน้ามาทางผมพร้อมกับคล้องแขนของเธอไว้ที่ตนคอของผมให้ลงไปใกล้หน้าของเธอ และเราก็จูบกันอย่างดูดดื่มเหมือนกับคนอดอยาก ‘ ต้นหอม’ อยู่ๆภาพที่เธอยิ้มให้ผมก็ปรากฏขึ้นในหัวสมองของผม ผมจึงผละออกจากริมฝีปากของจี้ทันที ทำให้เธองงไปเลยทีเดียว เพราะทุกทีผมไม่เคยปฎิเสธจูบของเธอเลย แต่คราวนี้ผมรู้สึกผิดต่อต้นหอมมาก “ เอ่อ...ขอโทษน่ะแองจี้” ก่อนที่เธอจะโวยวายผมรีบพูดขอโทษเธอก่อน
                     “เป็นอะไรหรอชางมิน”
             “ เปล่าหรอกผมนึกขึ้นได้น่ะว่านัดไอ้มาร์คเอาไว้”
             “ มาร์คหรอเห็นนั่งดี่มอยู่ตรงนู้นแนะเดี๋ยวแองจี้พาไป”
             “ไม่ต้องหรอกแองจี้ผมไปเองได้แองจี้ไปดูแลแขกเถอะ”นี่ผมเป็นเอามากน่ะเนี่ยนี่คือการปฏิเสธผู้หญิงครั้งแรกของผมเลยน่ะ เพราะผมรักเธองัยผู้หญิงที่ชื่อว่า ‘ต้นหอม’
                     “ เฮ้ย  ทางนี้” ผมเดินไปไม่นานก็ถึงโต๊ะที่ไอ้มาร์คนั่งอยู่
             “ เออมานานแล้วหรอว่ะ”
             “ก็นานพอที่จะเห็นเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ฉันอึ้งกับพฤติกรรมของแกงัย”
             “เออว่ะ ฉันก็อึ้งเหมือนกัน พอนึกถึงยัยนั่นขึ้นมา”
             “นี่ถ้าไม่เห็นกับตาไม่เชื่อน่ะเนี่ย งัยตัวจริงของนายอ่ะเอามาป่ะ”
             “เอามาไม่ได้หรอก เดี๋ยวจะโดนหมาแถวนี้แทะเอา”
             “ หวงขนาดนั้นเลยหรอว่ะ”
             “ไม่รู้สิพอนึกถึงภาพที่ยัยนั่กำลังสนิทสนมกลับผู้ชายอื่นฉันก็ทนไม่ได้แล้ว” แค่ยัยนั่นบอกว่ามีแฟนแล้วผมแทบครั่งเลย แต่ดีน่ะที่เธอโกหกผมไม่งั้นล่ะก็ผมได้ซื้อตั๋วบินไปฆ่าไอ้ผู้ชายคนนั้นแน่

“สงสัยคงจะรักจริงอย่างที่แกว่า งั้นฉลองกันหน่อยเพื่อน” ผมดื่มกับไอ้มาร์คอยู่สักพักผมก็ขอตัวกับคอนโดก่อน เดี๋ยวจะขับรถกลับคอนฯโดไม่ไหวน่ะ  พอเช้าตื่นขึ้นมาผมก็คิดแผนเด็ดๆขึ้นมาได้แผนหนึ่ง (แหมตื่นปุ๊บก็มีแผนเลยน่ะ) ก็อีกสามวันต้นหอมก็จะกลับเมืองไทยแล้ว ผมอยากใช้เวลาที่มีอยู่น้อยนิด อยู่กับเธอแค่สองคน ผมจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาถ้าสำเร็จแล้วผมจะบอกน่ะครับ แต่ตอนนี้ผมต้องรีบไปซื้อฃองเตรียมสำหรับแผนการนี้ก่อนแล้วก็จะบึ่งรถไปรับต้นหอมทันที แต่ต้องโทรไปขอพี่แยจินก่อน