เรื่อง เเผนการรักพิชิตใจเธอ

1.0

เขียนโดย moo_noiy

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.54 น.

  17 ตอน
  0 วิจารณ์
  23.39K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

           ปาร์ค ชางมิ:

                             ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด

                 “ฮัลโหลมีอะไรว่ะไอ้มาร์ค 

                 (เฮ่ยทำไมไม่โผ่หัวมาให้เจอบ้างว่ะหายหัวไปเลยน่ะ)

                             เออๆ แล้วนายอยู่ไหนว่ะ 

                 (อยู่ผับของแองจี้คู่ขาของแกงัย)

                             เออเดี๋ยวฉันไป

                 (แกมีของเล่นใหม่หรอว่ะไม่เห็นมาเจ๊อแจ๊ะยัยแองจี้ของแกเลย)

                 “เฮ้ยคนนี้ของจริงโว้ย รักจริงหวังแต่ง

                 (นายเนี่ยน่ะ ฉันไม่เชื่อคาสโนว่าอย่างนายไม่มีทางจริงจังกับใครแน่ๆ)

                             เออๆเดี๋ยวไว้ไปคุยกันที่ผับแล้วกัน เปลืองค่าโทนศัพท์ ติ๊ด

       หลังจากที่ผมเดินออกจากห้องของต้นหอมแล้วไอ้มารืคเพื่อนซี้ของผมก็โทรมาพอดี ผมบอกกับมันว่า ผมกำลังจริงจังกับผู้หญิงเท่านั้นแหละ มันเชื่อผมที่ไหนล่ะแถมยังเอานิสัยเดิมผมมาพูดอีก จริงอยู่ที่ผ่านมาผมอาจจะควงผู้หญิงแต่ละวันไม่ซ้ำหน้ากันเลย แต่พอผมมาเจอกับต้นหอมเขา จิตใจผมก็เขว แค่ว่าจะเล่นๆกับเธอเหมือนที่เคยทำกับผู้หญิงทั่วๆไปที่ผมเคยเล่นด้วย พอเอาเข้าจริงๆผมกับถอนตัวไม่ออกซะแล้ว อาจเป็นเพราะว่าเธอพยายามที่จะออกห่างผมมากกว่า พูดถึงต้นหอมผมก็อดขำไม่ได้ ที่คิดว่าผมกับพี่แยจินเป็นแฟนกันตลกสิ้นดีจะเป็นกันได้งัยก็ผมกับพี่แยจินเป็นพี่น้องท้อเดียวกันที่รักกันมาก ต้นหอมคิดไปเองชัดๆ  ปล่อยให้เข้าใจผิดไปก่อนพรุ่งนี้เธอต้องอึ้งแน่ว่าผมกับพี่แยจินเป็นอะไรกัน แต่ตอนนี้ไปหาไอ้มาร์คก่อนดีกว่า เดี๋ยวมันจะรอนาน

  Angel clup

พี่ชางมินค่ะสองสามวันนี้หายไปไหนค่ะ ยูริ มาหาก็ไม่เจอ คิดถึงน่ะรู้มั้ย

พี่ติดธุระนิดหน่อยน่ะครับแต่พี่ก็มาหาแล้วไงครับ ผมพูดกับยูริที่เป็นรุ่นน้องที่มหาลัยผมปีหนึ่ง ที่ตอนนี้เธอกำลังเอาหน้าสวยๆมาคลอเคลียใกล้ๆหน้าหล่อๆของผม ผมบอกแล้วงัยว่าผมเสน่ห์แรง ดึงดูดผู้หญิงได้ทุกรุ่นทุกวัย และผมก็พร้อมที่จะสนองกลับไปด้วย (คาสโนว่าตัวพ่อจริงๆเดี๋ยวฉันจะไปฟ้องนางเอก) -_-

แหมชางมินมาถึงก็มาอี้อ๋อกับสาวๆเลยน่ะ

แองจี้ ไม่เจอตั้งสามวันสวยขึ้นหือเปล่าเนี่ย ผมผละจากสาวที่ผมกำลังคลอเคลียอยู่แล้วหันมาสนทนากับเจ้าของ แองจี้ คลับ  ที่แสนจะสวยที่สุดในคลับแห่งนี้เลย 

 ก็คงไม่สวยเท่าคนข้างๆหรอกมั้ง แองจี้ทีสวมชุดเดรสเกอะอกสีแดงความยาวเหนือเข่า ตอนนี้กำลังงอนผมอยู่ที่บังอาจไปอี้อ๋อกับสาวก่อนแทนที่ผมจะต้องเดินไปกาเธอก่อน

 แหมใครจะไปสวยเท่าแองจี้ เจ้าของคลับได้ล่ะครับ ผมเดินไปง้อแองจี้พร้อมกับเอาแขนของผมกอดรอบเอวเธอเอาไว้ และหันหน้าไปทางยูริเพื่อเป็นสัญญานว่าให้ไปที่อื่นก่อน ยูริเดินออกไปตามคำบอกของผม

  มาหาแองจี้ทำไม ไม่ไปหาแม่นั่นล่ะ

ง้อแล้วน่ะยังไม่หายอีกหรอ ผมกอดคนขี้งอนจากทางด้านหลังพรางทำสียงออดอ้อนไปด้วย ไม่หายงอนก็ให้รู้ไป

  หอมแก้มแองี้ก่นซิ

คร้าบ~” ^-^ ผมโน้มคอไปใก้ๆแก้มใสๆของเธอที่โบ๊ะเครื่องสำอางไว้หนาๆหอมไปคงได้กลิ่แต่เครื่องสำอางนั่นแหละ ไม่เหมือนแก้มต้นหอมเลยหอมสมชื่อจริงๆ และแองจี้ก็หันหน้ามาทางผมพร้อมกับคล้องแขนของเธอไว้ที่ตนคอของผมให้ลงไปใกล้หน้าของเธอ และเราก็จูบกันอย่างดูดดื่มเหมือนกับคนอดอยาก ต้นหอม อยู่ๆภาพที่เธอยิ้มให้ผมก็ปรากฏขึ้นในหัวสมองของผม ผมจึงผละออกจากริมฝีปากของจี้ทันที ทำให้เธองงไปเลยทีเดียว เพราะทุกทีผมไม่เคยปฎิเสธจูบของเธอเลย แต่คราวนี้ผมรู้สึกผิดต่อต้นหอมมาก เอ่อ...ขอโทษน่ะแองจี้ ก่อนที่เธอจะโวยวายผมรีบพูดขอโทษเธอก่อน

                     เป็นอะไรหรอชางมิน

             “ เปล่าหรอกผมนึกขึ้นได้น่ะว่านัดไอ้มาร์คเอาไว้

             “ มาร์คหรอเห็นนั่งดี่มอยู่ตรงนู้นแนะเดี๋ยวแองจี้พาไป

             “ไม่ต้องหรอกแองจี้ผมไปเองได้แองจี้ไปดูแลแขกเถอะนี่ผมเป็นเอามากน่ะเนี่ยนี่คือการปฏิเสธผู้หญิงครั้งแรกของผมเลยน่ะ เพราะผมรักเธองัยผู้หญิงที่ชื่อว่า ต้นหอม

                     เฮ้ย  ทางนี้ ผมเดินไปไม่นานก็ถึงโต๊ะที่ไอ้มาร์คนั่งอยู่

             “ เออมานานแล้วหรอว่ะ

             “ก็นานพอที่จะเห็นเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ฉันอึ้งกับพฤติกรรมของแกงัย

             “เออว่ะ ฉันก็อึ้งเหมือนกัน พอนึกถึงยัยนั่นขึ้นมา

             “นี่ถ้าไม่เห็นกับตาไม่เชื่อน่ะเนี่ย งัยตัวจริงของนายอ่ะเอามาป่ะ

             “เอามาไม่ได้หรอก เดี๋ยวจะโดนหมาแถวนี้แทะเอา

             “ หวงขนาดนั้นเลยหรอว่ะ

             “ไม่รู้สิพอนึกถึงภาพที่ยัยนั่กำลังสนิทสนมกลับผู้ชายอื่นฉันก็ทนไม่ได้แล้ว แค่ยัยนั่นบอกว่ามีแฟนแล้วผมแทบครั่งเลย แต่ดีน่ะที่เธอโกหกผมไม่งั้นล่ะก็ผมได้ซื้อตั๋วบินไปฆ่าไอ้ผู้ชายคนนั้นแน่

สงสัยคงจะรักจริงอย่างที่แกว่า งั้นฉลองกันหน่อยเพื่อน ผมดื่มกับไอ้มาร์คอยู่สักพักผมก็ขอตัวกับคอนโดก่อน เดี๋ยวจะขับรถกลับคอนฯโดไม่ไหวน่ะ  พอเช้าตื่นขึ้นมาผมก็คิดแผนเด็ดๆขึ้นมาได้แผนหนึ่ง (แหมตื่นปุ๊บก็มีแผนเลยน่ะ) ก็อีกสามวันต้นหอมก็จะกลับเมืองไทยแล้ว ผมอยากใช้เวลาที่มีอยู่น้อยนิด อยู่กับเธอแค่สองคน ผมจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาถ้าสำเร็จแล้วผมจะบอกน่ะครับ แต่ตอนนี้ผมต้องรีบไปซื้อฃองเตรียมสำหรับแผนการนี้ก่อนแล้วก็จะบึ่งรถไปรับต้นหอมทันที แต่ต้องโทรไปขอพี่แยจินก่อน

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา