ยังอยู่ที่ของเรานะ

อากาศตอนนี้ช่างหนาวเหลือเกิน หนาว...จนผมทนไม่ไหวแล้วครับ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยอยู่คนเดียวเงียบๆเพียงลำพัง ปกติทุกๆวันผมจะมีเธออยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้เธอได้จากผมไปแล้วครับ เมื่อ 2 ปีก่อน ผมจำไม่ได้ว่าวันที่ 22 มิถุนาเป็นวันเกิดของเธอ ผมไม่ได้แม้แต่ไปงาน ไม่ได้ออกไปพบหน้าเธอในวันนั้นเลย เธอคงเหงามากๆที่ในวันเกิด เธอไม่ได้เจอใบหน้าของคนที่เธอรัก และวันที่ 23 (หลังวันเกิดเมื่อวาน) เธอก็พูดกับผมว่า... -------------------------------------------- แก้ว : โทโมะ เมื่อวานทำไมไม่มางานวันเกิดของเรา - -+ โทโมะ : คือ...ฉันลืมน่ะ งานที่คณะยุ่งมากๆ กลับดึกเลย ^^” แก้ว : อย่ามามั่ว ฉันถามป๊อปปี้ เค้าบอกว่าคณะเธอทำงานเสร็จตั้งแต่ 4 โมงแล้ว งานของฉันก็เริ่มตั้งทุ่มนึง แล้วทำไมเธอไม่มา เธอมัวไปอยู่ไหน - - โทโมะ : คือเรา..เราเอ่อ ><” แก้ว : ลืม...ใช่มั้ย ?? - -^ โทโมะ : อะ..อืม เราขอโทษเราไม่กล้าบอกแก้วตรงๆ เรากลัวแก้วโกรธ แต่เราก็รักแก้วนะ ^_^~ แก้ว : โทโมะ = = โทโมะ : แก้วจะยกโทษให้เราใช่มั้ย แก้ว : เราเลิกกันเหอะ... ฉึก...วินาทีนั้นเหมือนอะไรบางอย่างพุ่งลงมากรีดแทงหัวใจอย่างรุนแรง ไม่จริงใช่มั้ย คนที่ผมรักมากที่สุดจะจากไปเหรอ ผมอยากเอ่ยปากบอกอะไรแก้วอย่างหนึ่งก่อนที่เค้าจะไปจากผม แต่ไม่ทันเสียแล้ว แก้วเดินกลับไปพร้อมกับ...น้ำตา --------------------------------------------- เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ เศร้าเนอะชีวิตผม ใครๆก็ไม่มารักไม่มาสนใจ หึ...น่าสมเพชจริงๆ / หืม...เมื่อความเหงาได้จับหัวใจ ทำให้ฉันเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้ ว่าได้ทำบางสิ่งบางอย่างหายไป วันต่อมา....(วันที่ 22 มิถุนา ผมยังจำมันได้ดีว่าวันนี้เป็นวันอะไร และมันก็สำคัญมากสำหรับผม) ผมไม่ลืมที่จะโทรไปหาเธอเหมือนที่ผ่านมา ♫~ผิดก็ตรงที่เผลอใจ...ไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เค้ารัก....~♫ [แก้ว] : หวัดดี โทรมาทำไม โทโมะ : เปล่า...ก็วันนี้วันสำคัญสำหรับเราหนิ [แก้ว] : เหรอ แน่ใจนะ ว่าสำคัญ โทโมะ : ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ [แก้ว] : ไม่ต้องมาพูดมาก รำคาญ มีอะไรก็ว่ามา โทโมะ : ก็ HBD แค่นี้แหละ ^^ [แก้ว] : ไม่ต้องมาทำเหมือนสนิท อย่าลืมว่าเราฐานะอะไรกัน โทโมะ : ก็ไม่ได้อะไรซะหน่อย คนเคยรักกันจะเป็นไรไป [แก้ว] : หวังอะไรอยู่ โทโมะ : เปล่า แค่นี้นะ {แล้วแก้วก็ตัดสายไป} / หืม...ไม่ได้หวังอะไรมากมาย แค่จะย้อนเวลาไปยืนใกล้ๆ ที่ที่ฉันเคยได้ฝากลมหายใจ 4 ปีต่อมา ที่มหาลัยของทั้งสอง แก้ว : โทโมะ ^^” โทโมะ : อะไร เมื่อก่อนไม่เคยเรียก วันนี้นึกยังไงมาเรียก - -+ แก้ว : คือว่า...เรื่อง 6 ปีที่แล้วเธอยังโกรธฉันอยู่มั้ย T^T โทโมะ : โกรธ ?? โกรธอะไร แก้ว : ก็ที่ฉันบอกเลิกเธอก่อนไง จำได้มั้ย โทโมะ : ได้สิ แต่เราก็รักแก้วเหมือนเดิม ^^ แก้ว : เราก็เหมือนกัน TT โทโมะ : หือ...หมายความว่าไง - - แก้ว : หลังจากวันนั้น เราก็ไปมีแฟนใหม่ คนเนี้ยนะมันไม่ดีเลย แย่มากๆ หลายใจที่สุด ไม่รู้ว่าฉันเผลอคบไปได้ยังไงตั้ง 3 ปี -3-* โง่จังเนอะที่บอกเลิกโทโมะอะ โทโมะ : ตกลงจะเราจะรู้มั้ยว่าแก้วจะพูดอะไร แก้ว : เอ่อ...คือ โทโมะ : ?????? แก้ว : คือแบบว่า -///////- โทโมะ : บอกมาเลยน่า แก้ว : เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย ^__^ โทโมะ : จริงเหรอ !!!! O_o\\ แก้ว : จริงสิ เรารักโทโมะน้า >//////////////< โทโมะ : นี่เราฝันไปรึเปล่า แก้ว : เปล่าย่ะ แต่...ถ้าจำวันเกิดเราไม่ได้อีกล่ะก็...เหอะๆ เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยนะ ^^* โทโมะ : ทำไมเหรอ TT แก้ว : ฉันจะต่อยนายให้พ่อแม่จำหน้าลูกตัวเองไม่ได้เลยล่ะ แล้วก็....เจื๋อนนายทิ้งซะ แง่งงง –[+++]- โทโมะ : ครับๆ รับรองว่าครั้งนี้เราจะไม่ยอมทำร้ายแก้วให้เสียใจอย่างแน่นอน ^^ แก้ว : สัญญา โทโมะ : สัญญา แก้ว / โทโมะ : เราจะรักกัน...ตลอดไป ♥ / ไม่อยากเชื่อเลย จะได้เดินกลับมาตรงนี้ ยังรักเธอยังรักเธอ ยิ่งรู้ตัวก็ยิ่งรักเธอ ไม่อยากเชื่อเลย จะได้ยืนข้างเธออีกครั้ง จะสัญญาจะสัญญา จากนี้ไปจะไม่ทิ้งเธอ I swear. เป็นไง โคตรเน่าในเลย เพราะว่าเพลงนี้ยอมรับว่ายากมากกกกกก 555+ อยากได้เพลงไรสั่งมาและบอกคู่ที่จิ้นมาด้วยนะ (3 คนแรกได้อ่านแน่นอน) ปล.ขอร้อง...เลิกทำตัวเป็นนักอ่านเงาซะที เบื่อ !!!!!!