ยังอยู่ที่ของเรานะ

อากาศตอนนี้ช่างหนาวเหลือเกิน หนาว...จนผมทนไม่ไหวแล้วครับ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยอยู่คนเดียวเงียบๆเพียงลำพัง ปกติทุกๆวันผมจะมีเธออยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้เธอได้จากผมไปแล้วครับ เมื่อ 2 ปีก่อน ผมจำไม่ได้ว่าวันที่ 22 มิถุนาเป็นวันเกิดของเธอ ผมไม่ได้แม้แต่ไปงาน ไม่ได้ออกไปพบหน้าเธอในวันนั้นเลย เธอคงเหงามากๆที่ในวันเกิด เธอไม่ได้เจอใบหน้าของคนที่เธอรัก และวันที่ 23 (หลังวันเกิดเมื่อวาน) เธอก็พูดกับผมว่า...
--------------------------------------------
แก้ว : โทโมะ เมื่อวานทำไมไม่มางานวันเกิดของเรา - -+
โทโมะ : คือ...ฉันลืมน่ะ งานที่คณะยุ่งมากๆ กลับดึกเลย ^^”
แก้ว : อย่ามามั่ว ฉันถามป๊อปปี้ เค้าบอกว่าคณะเธอทำงานเสร็จตั้งแต่ 4 โมงแล้ว งานของฉันก็เริ่มตั้งทุ่มนึง แล้วทำไมเธอไม่มา เธอมัวไปอยู่ไหน - -
โทโมะ : คือเรา..เราเอ่อ ><”
แก้ว : ลืม...ใช่มั้ย ?? - -^
โทโมะ : อะ..อืม เราขอโทษเราไม่กล้าบอกแก้วตรงๆ เรากลัวแก้วโกรธ แต่เราก็รักแก้วนะ ^_^~
แก้ว : โทโมะ = =
โทโมะ : แก้วจะยกโทษให้เราใช่มั้ย
แก้ว : เราเลิกกันเหอะ...
ฉึก...วินาทีนั้นเหมือนอะไรบางอย่างพุ่งลงมากรีดแทงหัวใจอย่างรุนแรง ไม่จริงใช่มั้ย คนที่ผมรักมากที่สุดจะจากไปเหรอ ผมอยากเอ่ยปากบอกอะไรแก้วอย่างหนึ่งก่อนที่เค้าจะไปจากผม แต่ไม่ทันเสียแล้ว แก้วเดินกลับไปพร้อมกับ...น้ำตา
---------------------------------------------
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ เศร้าเนอะชีวิตผม ใครๆก็ไม่มารักไม่มาสนใจ หึ...น่าสมเพชจริงๆ
/ หืม...เมื่อความเหงาได้จับหัวใจ ทำให้ฉันเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้ ว่าได้ทำบางสิ่งบางอย่างหายไป

วันต่อมา....(วันที่ 22 มิถุนา ผมยังจำมันได้ดีว่าวันนี้เป็นวันอะไร และมันก็สำคัญมากสำหรับผม)
ผมไม่ลืมที่จะโทรไปหาเธอเหมือนที่ผ่านมา
♫~ผิดก็ตรงที่เผลอใจ...ไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เค้ารัก....~♫
[แก้ว] : หวัดดี โทรมาทำไม
โทโมะ : เปล่า...ก็วันนี้วันสำคัญสำหรับเราหนิ
[แก้ว] : เหรอ แน่ใจนะ ว่าสำคัญ
โทโมะ : ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ
[แก้ว] : ไม่ต้องมาพูดมาก รำคาญ มีอะไรก็ว่ามา
โทโมะ : ก็ HBD แค่นี้แหละ ^^
[แก้ว] : ไม่ต้องมาทำเหมือนสนิท อย่าลืมว่าเราฐานะอะไรกัน
โทโมะ : ก็ไม่ได้อะไรซะหน่อย คนเคยรักกันจะเป็นไรไป
[แก้ว] : หวังอะไรอยู่
โทโมะ : เปล่า แค่นี้นะ {แล้วแก้วก็ตัดสายไป}
/ หืม...ไม่ได้หวังอะไรมากมาย แค่จะย้อนเวลาไปยืนใกล้ๆ ที่ที่ฉันเคยได้ฝากลมหายใจ

4 ปีต่อมา ที่มหาลัยของทั้งสอง
แก้ว : โทโมะ ^^”
โทโมะ : อะไร เมื่อก่อนไม่เคยเรียก วันนี้นึกยังไงมาเรียก - -+
แก้ว : คือว่า...เรื่อง 6 ปีที่แล้วเธอยังโกรธฉันอยู่มั้ย T^T
โทโมะ : โกรธ ?? โกรธอะไร
แก้ว : ก็ที่ฉันบอกเลิกเธอก่อนไง จำได้มั้ย
โทโมะ : ได้สิ แต่เราก็รักแก้วเหมือนเดิม ^^
แก้ว : เราก็เหมือนกัน TT
โทโมะ : หือ...หมายความว่าไง - -
แก้ว : หลังจากวันนั้น เราก็ไปมีแฟนใหม่ คนเนี้ยนะมันไม่ดีเลย แย่มากๆ หลายใจที่สุด ไม่รู้ว่าฉันเผลอคบไปได้ยังไงตั้ง 3 ปี -3-* โง่จังเนอะที่บอกเลิกโทโมะอะ
โทโมะ : ตกลงจะเราจะรู้มั้ยว่าแก้วจะพูดอะไร
แก้ว : เอ่อ...คือ
โทโมะ : ??????
แก้ว : คือแบบว่า -///////-
โทโมะ : บอกมาเลยน่า
แก้ว : เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย ^__^
โทโมะ : จริงเหรอ !!!! O_o\\
แก้ว : จริงสิ เรารักโทโมะน้า >//////////////<
โทโมะ : นี่เราฝันไปรึเปล่า
แก้ว : เปล่าย่ะ แต่...ถ้าจำวันเกิดเราไม่ได้อีกล่ะก็...เหอะๆ เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยนะ ^^*
โทโมะ : ทำไมเหรอ TT
แก้ว : ฉันจะต่อยนายให้พ่อแม่จำหน้าลูกตัวเองไม่ได้เลยล่ะ แล้วก็....เจื๋อนนายทิ้งซะ แง่งงง
–[+++]-
โทโมะ : ครับๆ รับรองว่าครั้งนี้เราจะไม่ยอมทำร้ายแก้วให้เสียใจอย่างแน่นอน ^^
แก้ว : สัญญา
โทโมะ : สัญญา
แก้ว / โทโมะ : เราจะรักกัน...ตลอดไป ♥
/ ไม่อยากเชื่อเลย จะได้เดินกลับมาตรงนี้ ยังรักเธอยังรักเธอ ยิ่งรู้ตัวก็ยิ่งรักเธอ ไม่อยากเชื่อเลย จะได้ยืนข้างเธออีกครั้ง จะสัญญาจะสัญญา จากนี้ไปจะไม่ทิ้งเธอ I swear.

เป็นไง โคตรเน่าในเลย เพราะว่าเพลงนี้ยอมรับว่ายากมากกกกกก

555+ อยากได้เพลงไรสั่งมาและบอกคู่ที่จิ้นมาด้วยนะ (3 คนแรกได้อ่านแน่นอน)

ปล.ขอร้อง...เลิกทำตัวเป็นนักอ่านเงาซะที เบื่อ !!!!!!