Broken Heart Of Me ยัยหน้าใสขโมยหัวใจนายชุบเปอร์สตา

10.0

เขียนโดย evan

วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.45 น.

  4 chapter
  44 วิจารณ์
  10.15K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

นายต่างหากที่ต้องเป็นคนสูญเสีย...”  

 

ฉันว่า ด้วยใบหน้าที่จริงจัง พลางยิ้มหยันให้อีตาหน้าหล่อเจ็บใจเล่น ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าน้ำหน้าอย่างอีตานี่ จะทำให้ฉันไปร้องไห้ในคุกได้จริงๆ งั้นหรือ :) คิดผิดคิดใหม่ได้นะ ไอ้ผีหญีปุ่นเอ๊ย !! 

 

 

 เธอว่ายังไงนะ ?” 


ไม่ได้ยินหรือไง อ้อ...นายหูตึงสินะ -_-” 


ยัยนี่ -_-^^” 


( -_-) + + (-_- )
 เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ 


         ฉันกับอีตาหน้าหล่อมองตากันอย่างเชือดเฉือนอย่างไม่มีใครยอมใคร ให้มันรู้ไปสิ ถึงฉันจะเป็นผู้หญิง แต่ฉันก็ไม่มีวันยอมแพ้คนอย่างนายที่เป็นผู้ชายหรอกนะ!!!
 

 

เดี๋ยวก็ท้องหรอก -_-!!!” 

 

ไอ้เคนตะพูดขัดขึ้นด้วยน้ำเสียงแบบไม่สบอารมณ์ 


ไม่ใช่ปลากัด/ไม่ใช่ปลากัด!!!” 

 

ฉันกับอีตาหน้าหล่อพูดขึ้นมาพร้อมกัน 


นายจะพูดตามฉันทำไมวะ 


เธอนั่นแหละที่พูดตามฉัน 


ไม่ใช่ปลากัดแล้ว แต่หมากัดกัน ชิมิ -O-” 


เงียบไปซะไอ้เคนตะ

 

ฉันจัดการใช้เท้ายันเข้าที่ขาไอ้เคนตะเต็มแรง


มันเจ็บนะยัยลูกแกะ !!! -_-^” 

 

ไอ้เคนตะว่าก่อนจะพูดฉายาที่น่าอับอายนั่นออกมา


หือ? ลูกแกะ นั่นชื่อเธอหรอ น่าขำชะมัด หึ

 

อีตาหน้าหล่อพูดก่อนจะอมยิ้มนิดๆ อะ...ไอ้เคนตะ ฉันเกลียดแกที่สุดเลย!หาไรมายัดปากมันก็คงดี


คุณโทโมะครับ เมื่อไรจะให้พวกกระผมเลิกจับไอ้พวกโง่นี่สักที


พวกโง่เหรอ หา -_-!!!” 

ฉันตะคอก ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่ไอ้คนที่พูด

 

แล้วนายชื่อโทโมะงั้นเหรอ ชื่อเหมือนของใช่เด็กเลยอ่ะ อืมมม อะไรนะ โคโดโมะ โดเมะ งี้ใช่ป่ะ?” 

 

ฉันว่าด้วยใบ้หน้ากวนตีนนิดๆ พร้อมกับยักคิ้วไปให้อีตาหน้าหล่อนี่หนึ่งที


หน็อย...ยัย...”


อะไร ?”


ฉันไม่มีเวลาจะมาต่อล้อต่อเถียงกับเธอหรอกนะยัยลูกแกะ


ฉันชื่อลูกแก้ว -_-^”


ทำไม ชื่อลูกแกะ ก็น่ารักดีออก ชื่อจะได้เข้ากับหน้าตาอย่างเธอไง -_-”

 

กวนแหละ อีตานี  !! เดี๋ยวเจอฟรีคิกแน่ ค่อยดูนะ !!

รอให้ฉันหลุดออกไปก่อนเถอะไอ้ลูกแหง่!!!”


ฉันไม่มีวันให้เป็นแบบนั้นหรอกน่าาาา :)”


ตุบตับ ตุบตับ ตุบตับ


ขณะที่ฉันกำลังเถียงกับอีตาหน้าหล่ออยู่นั้น จู่ๆ เสียงฝีเท้าราวๆ ประมาณร้อยๆคนได้ก็ใกล้เข้ามา พร้อมกับเสียงกรี๊ดที่เรียกว่าสนั่นหวั่นไหวไปทั่วโลกาได้


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”

 

อะ อร๊ายยย หะ หูฉัน !! T0T

พี่โทโมะขาาาาาาาาาาาาาาา!!!!”


มาให้พวกหนูกอดเดี๋ยวนี้น้าาาาาาาาาา >O<!!!”


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่โทโมะยืนอยู่ตรงนั้น ห้ามหนีไปไหนนะ!!!!” 

 

เสียงแฟนคลับคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างรู้ทัน เป็นดาลาเนี่ย ทำไมมันลำบากอย่างนี้ฟ่ะ


ฉันจะตายมั้ย -_-” 

 

ฉันมองหน้าอีตาหน้าหล่อ ก่อนจะถามคำถามที่ไม่น่าถามนั่นออกมา


ตาย

 

หมอนี่ ตอบคำถามด้วยอารมณ์สบายๆ ก่อนจะจับตัวของฉันขึ้นพาดไหล่แข็งแรงของเขาแล้วเดินฉับๆ ไปที่รถ


นายจะทำอะไรฉันวะ อ๊ากกกก!!!”

 

ฉันร้องออกมาเสียงหลง พรางดิ้นไปมา เหมือนปากับลังจะขาดน้ำตาย= =


จับไปปล้ำมั้ง ฉันพิศวาสเธอตายอ่ะ -_-

 

ไอ้ผีหณี่ปุ่น บอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนจะจับฉันยัดเข้าไปในรถ BMV สีดำเงา แล้วสั่งให้คนขับรถออกสตาร์ทขับออกไปโดยความเร็วเกินแปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง ประโยคเหยียดๆ เมื่อกี้มันอะไรกัน !!?


รอดตัวไปนะยัยโจร -_-”


ฉันเป็นนักโจรกรรม


ไม่เห็นมันจะแตกต่างกันตรงไหนเลย


ก็เรียกให้มันดูดีหน่อยไม่ได้รึไง


โจรก็คือโจรวันยันค่ำ -_-” 

 

อีตาบ้านี่ บอกอย่างนิ่งๆ เห็นแล้วอยากจะเอากำปั้นประทับแรงๆ ลงไปที่หน้าเนียนๆ ของอีตานี่จริงๆ ถ้าไม่ติดอยู่ที่ว่ามือฉันกำลังโดนมัดอยู่!!!


อืม...ฉันลืมอะไรบางอย่างไปหรือเปล่านะ
 -_-?


 


สองชั่วโมงผ่านไป


ฉันเข้าเรียนสาย ไม่อยากเชื่อเลย ให้ตายสิ...สายในรอบประวัติศาสตร์
 -_-!!!


ไม่ยักกะรู้ว่าเธอเรียนที่นี่ด้วย


แล้วมีปัญหามากหรือไง ถ้าฉันจะเรียนที่นี่ -_-”


เปล่า...แค่คิดว่า น้ำหน้าอย่างเธอไม่น่าเรียนมหาลัยหรูๆ แบบนี้เลย


นี่นาย!!!”


 “หึ...” 

 

อีตาโทโมะ โรศจิตนั่น หัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าอีตานี่จะเรียนมหาลัยเดียวกับฉัน แถมยังเป็นรุ่นพี่คณะที่ฉันกำลังเรียนอยู่อีกด้วย พระเจ้าทำให้โลกมันแบนๆ หน่อยก็ได้นะ ฉันล่ะเบื่อที่โลกมันกลมจนเกินไป -_-


ไอ้ลูกแหง่ ไอ้บ้า ไอ้...โอ้ย! เกลียดแก -_-” 

 

ฉันสบถกับตัวเองก่อนจะก้มลงมองข้อมือที่แดงเถือกเป็นรอยเชือก เจ็บชะมัดเลย... ไอ้บ้า แต่ช่างมันเถอะ เขาปล่อยฉันมันก็บุญหัวแล้ว  แค่ข้อมือถลอกเอง  รีบเข้าเรียนดีกว่า เดี๋ยวฉันจะสายมากกว่านี้ :(




ตกเย็น


หลังเลิกเรียน ฉันเดินไปที่ร้านไอศกรีมหน้ามหาลัย กะจะกินไอศกรีมเย็นๆ ให้สดชื่นสักหน่อย ติดอยู่ที่ว่าถ้าไม่มี...


เธออีกแล้วเหรอ -_-”

 

 อืม...โทโมะ เขาอีกแล้ว พ่อคนดัง -*- ฉันมองหน้าอีตานี่ก่อนจะไล่สายตาไปยังร่างบางที่ยืนขนาบข้าง ใบหน้าเนียนใสอมชมพู ตากลมโต จมูกเล็กๆ ริมฝีปากบางๆ ที่กำลังยิ้มกว้างให้ฉันอย่างเป็นมิตร ฉันเคยเห็นหน้ายัยนี่ที่ไหนนะ ?


สวัสดีค่ะ คุณลูกแกะ ^O^”

 

อะไรนะ !! ลูกแกะงั้นเหรอ !!

เอ่อ...หวัดดี

 

ยัยหน้าหวานนี่เป็นใคร แล้วบังอาดมาเรียกฉันแบบนี้ได้ยังไง เดี๋ยวสวยซะหรอก  -*- ( ปกะติเธอเองก็สวยอยู่แล้วนะ - -)


เธอทักทาย 'แฟน' ฉันให้มันดีๆ หน่อยไม่ได้หรือไง -_-^”

 

 อีตาโทโมะพูดก่อนจะเน้นคำว่า 'แฟน' ดังๆ เน้นทำไม ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย -*-


ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะโมะ >_< ฉันชื่อพิมมี่เป็นเพื่อนของของน้องชายคุณด้วยนะค่ะ^O^” 

 

ยัยหน้าหวานนี่พูดขึ้น ก่อนจะหันกลับมายิ้มให้ฉันอีกครั้ง ไอ้พิชชี่มันเอาฉันไปเมาท์กับใครที่โรงเรียนงั้นเหรอ -_-!!!


ฉันเพ่งมองหน้าของยัยนี่อีกครั้ง คุ้นจริงๆ คุ้นมากกกกกกก

อ้อนึกออกแล้ว...ยัยนี่ที่เคยเห็นในทีวีตอนเปิดไปที่ช่องข่าวบันเทิงนั่นเอง -*-


ลูกแกะมานั่งกินไอศกรีมกับฉันก็ได้นะ


พิมมี่...”

 

 อีตานั่น หันไปมองหน้าพิมมี่ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย


ได้สิ...” 

 

ฉันตอบตกลงทันที ก่อนจะหันไปยักคิ้วกวนๆ ให้อีตานี่สองสามครั้ง


ยัยโจร -_-^” 

 

เขาพูดขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ทำไมถึงรู้สึกสะใจแบบนี้นะ หึหึ -_-


ฉันเดินเนิบๆ มาที่โต๊ะของยัยพิมมี่และอีตาหน้าหล่อนั่น


ถามจริง...มากินกันเนี่ย ใครจ่าย -_-” 

 

ฉันพูดก่อนจะมองหน้าทั้งสองคน


 “ก็ผลัดกันจ่ายค่ะ วันไหนฉันไม่ค่อยมีเงินก็ให้ที่รักจ่าย -O-;” 

 

ยัยพิมพูด ส่วนอีตาโทโมะกลับไม่พูดไม่จาอะไร แต่ก้มมองเมนูไอศกรีมอย่างเคร่งเครียดสลับกับส่งสายตาอาฆาตมาให้ฉันเป็นพักๆ

 

และวันนี้ฉันไม่ค่อยมีเงิน ที่รักก็ต้องจ่าย ^O^” 

 

ยัยพิมมี่ว่า ก่อนจะจิ้มไปที่แก้มของอีตาโทโมะไปสองสามครั้ง อีตานี่หน้าแดงนิดหน่อย ทำไมฉันต้องรู้สึกใจเต้นตามด้วย แถมยังเรียกกันว่า ที่รักอีก ฟังแล้วไม่เข้าหูเล๊ย -*-///


ว่าแต่...วันนี้อีตานี่จ่ายเหรอ งั้นเจอนี่หน่อยเป็นไง
 ?


ฉันจัดการดึงเมนูออกมาจากมือของอีตาบ้านั่น เขาชักสีหน้าไม่พอใจใส่ฉัน คิดว่าฉันจะกลัวนายรึไง ไอ้ลูกแหง่เอ้ย-*-
 ทันทีที่พนักงานสาวมาถึง ฉันจัดการสั่งเมนูที่คิดว่าแพงที่สุดในเมนูมาหลายๆ ถ้วย ถึงมันจะไม่ถึงพันก็เถอะ ...นี่คิดว่าฉันจะกินไหวหรือยังไง -_-


สั่งเยอะชะมัด อดอยากมาจากที่ไหนกันฮะ -_-*”


ฉันอยากแกล้งนาย

 

 ตรงๆ จบมั้ย ?


นี่เธอคิดว่าฉันไม่มีปัญจ่ายหรือไง -*-”


ก็ใช่ไง บอกตรงๆ ฉันว่าทรัพย์สินที่บ้านฉันมีค่ามากกว่านายเยอะ

 

ฉันพูดพร้อมยิ้มเหยียดๆ ให้อีตานี่เจ็บใจเล่น


ยัย... -_-^” 

 

ก็ได้ผลทุกครั้งไป :)


อย่าเพิ่งทะเลาะกันนะคะ >_<” 

 

ยัยพิมมี่พูดก่อนจะเอามือมาบังหน้าฉันและไอ้หน้าหล่อไว้


ก็ได้ครับพิม ผมจะไม่ทำอีก

 

อีตาโทโมะพูดเสียงนิ่ง แม้รักยัยหน้าจึดนี่มากจริงๆเลยนะ  โธ่เอ๊ย !! แล้วทำไมฉันต้องไม่พอใจด้วยเนี่ย !!


ก็ดีค่ะ...นี่คุณลูกแกะคะ


อะไร แต่ความจริงฉันชื่อ ลูกแก้ว เชีณเรียกให้มันดีๆหน่อย -_-”

 

พอพูดจบ ยัยนั่นถึงกับทำตาโตอย่างสงสัย พรางหันหน้าไปทางอีตานั่นด้วย

 

ไหนโมะ บอกพิมว่า เธอชื่อลูกแกะ ไม่ใช่หรอคะ

 

ก็แค่อยากเรียกนะ เห็นว่าหน้าตายัยนี่เหมือนแกะดี หึ

 

เขาบอกอย่างไม่สนใจ นอกจากสนใจของหวานแสนอร่อย ที่อยู่ตรงหน้า เชอะ !! ถ้าฉันเหมือนแกะ นายก็คงเหมือนด้วยนะสิ เพราะหน้าฉันกับอีตาโรศจิตนี่ แอบคล้ายๆกันอยู่นะ เหมือนกันอย่างกะแกะเลย-*- (?)

เอาเถอะ พิม เธอเรียกฉันมีไร!! -_-

 

อย่าเย็นชากับแฟนฉัน -_-^^”

 

 แฟนหรือแม่วะ...?


นี่โมะคะ!”


หึ...” 

 

อีตาบ้านั่นสบถในลำคอ ก่อนจะทำเป็นเสมองไปทางอื่น


 “มีไรมากป่ะ ?”

 

 ฉันพูด ก่อนจะหยุดความสนใจที่อีตาโทโมะ หือ ? เดี๋ยวนะ...ฉันไปให้ความสนใจกับอีตานี่เมื่อไรกัน

-_-;


ฉันอยากให้เธอมาอยู่บ้านของโทโมะค่ะ!!!” 

 

ยัยหน้าหวานพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง


อือได้สิ...หะ !!เดี๋ยว ว่าอะไรนะ -_-!!!”


ไม่เอาน่ะพิมมี่ ที่รักกำลังคิดไรอยู่เนี่ย -_-;;” 

 

หมอนี่พูดแทรกขึ้น ก่อนจะไล่สายตามองฉันเหมือนเห็นฉันไม่ใช่คน ทำไมต้องทำสายตาเหยียดๆ แบบนั้นด้วยวะ -_-^^


ฉันอยากให้เธอมาอยู่บ้านของโทโมะค่ะ คือฉันกลัวเขาจะนอกใจ!!!” 

 

แต่ยัยพิมมี่กลับไม่ฟังที่อีตาโทโมะพูด เอาไงดี?


ฮ่ะๆ คงไม่ได้หรอก บ้านฉันก็มีอะไรที่ต้องดูแล โดยเฉพาะไอ้น้องชายติ๊งต๊องนั่น -_-^” 

 

ฉันหัวเราะแห้งๆ ไปให้ ก่อนจะอ้างเหตุผล ดูลงดูแลอะไรกัน ความจริงถ้าไอ้พิชชี่ไม่มีฉันมันก็อยู่ได้


โฮ่ยยย! นี่ลูกแกะ เฮ้ย ลูกแก้ว คือ พิมกับพิชชี่เราต้องไปเข้าค่ายน่ะค่ะ


เข้าค่าย?” 

 

ไม่เห็นไอ้พิชชี่จะพูดเรื่องนี้ให้ฉันฟังเลย -*-


สามเดือนแนะ


สามเดือน!!! นี่เข้าค่ายหรือย้ายบ้านหา!!!”


มันเป็นค่ายอาสานิ 

 

ยัยพิมตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหวาดๆ


เธอจะตะโกนใส่แฟนฉันทำไมฮะ!!!” 

 

แม้ อีตาบ้าจะตะคอกใส่ฉันเสียงดัง ทำไมฮะ บ้า !! ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจก่อนจะพูดตอกกลับบ้าง


หวงเหลือเกินนะ ไม่เก็บใส่ไว้ในโลงแก้วเลยล่ะ -*-”


อย่ามาพูดจากับแฟนฉันแบบนั้นนะ


ไม่ได้พูดกับแฟนนาย พูดกับนายนั่นแหละ ไอ้ลูกแหง่!!!”


เธอ!!!”


ปึง!!!


ฉันตบโต๊ะเสียงดังแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะเดินออกจากร้านไปด้วยความหงุดหงิด กะจะมากินไอศกรีมให้อารมณ์เย็นสักหน่อย แต่ทำไมต้องมาเจอไอ้โรศจิตนั่นด้วย เซ็งชะมัดเลย!!!


ยัยบ้า กลับมาหอบไอศกรีมเธอกลับเลยนะ


เอาไปกินกับหมาที่บ้านเองเถอะ!!!” 

 

ฉันตะโกนกลับไป ก่อนจะเดินไปโบกรถแท็กซี่กลับบ้าน หมดอารมณ์ฌโว้ย !!


หมับ!!!


มือหนาๆ คว้าเข้าที่แขนเล็กๆ ของฉัน พร้อมกับเกิดแรงกระตุกเบาๆ ฉันเซไปตามแรงนั้นอย่างง่าย ก่อนจะศีรษะจะไปซบลงที่แผ่นอกของอีตาหน้าหล่อนั่น


ตึกตัก ตึกตัก


ฉันใจเต้นแบบแปลกๆ ก่อนจะรีบผลักอีตานี่ออกห่างจากตัว อย่างรวดเร็ว


ไม่ต้องรังเกียจฉันขนาดนั้นก็ได้มั่ง - -

 

ปัดโถ่ !! ฉันไม่ได้รังเกียจซะหน่อย แต่แต่ เฮ้ย ต้องเข้าใจอะนะ -0-

 

อะไรนายอีกล่ะ!!!”


เธอหน้าแดง?”


เรื่องฉันของฉันน่า! แล้วมีอะไร


ฉันเองก็ไม่อยากให้เธอมาคลุกคลีกับบ้านฉันหรอกนะ แต่พิมมี่ขอร้องไว้ เธอก็ควรทำไม่ใช่รึไง


ไม่ -_-” 

 

ยัยพิมนั่นไม่ได้เป็นอะไรกับฉักสักหน่อย ทำไมต้องทำตาม?  ถ้าเป็นแม่ก็ว่าไปอย่าง 


งั้นเหรอ...”


เออ


ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอไม่พอใจอะไรแต่สามเดือนต่อจากนี้ฉันต้องไปมาหาสู่เธอบ่อยๆ แน่


จะมาทำไม ฉันไม่อยากได้เสนียด


พูดจาหัดระวังหน่อยนะยัยโจร...ฉันทำเพราะพิมมี่สั่งไว้ต่างหาก ใครจะอยากไปหาโจร แล้วใครจะเต็มใจเอาโจร อย่างเธอเข้าบ้าน หะ !!”

 

ปริ๊ดเลย มันจิ๊ดเลย !! ไอ้บ้า คำก็โจร สองคำก็โจร !!-[]- แต่ก็จริงนะแหละ =_= ( นางเอกเริ่มเพี้ยน - -)

เออๆ!!!” 

 

ฉันพูดทิ้งท้ายก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งในแท็กซี่ ไม่รู้ทำไม...ทำไมฉันต้องหงุดหงิดขนาดนี้ด้วยนะ แค่อีตานั่นตะคอกใส่เอง...


แท็กซี่มาส่งฉันถึงบ้าน ฉันจัดการควักเงินทั้งหมดให้ไป โดยไม่ให้ขาดหรือเกินแม้แต่บาทเดียว


ทิปไม่มีเหรออิหนู


ปึง!!!


ไม่มี -_-” 

 

ฉันบอกและรีบปิดประตูรถแท็กซี่เสียงดัง อย่างไม่สนใจ


ลูกเต้าเหล่าใคร ทำไมไม่สั่งสอนบ้างเลย มารยาทมีบ้างมั้ย


จ่ายเงินให้ก็ดีแล้วน่ะ -_-^” 

 

ฉันพูดก่อนจะชักสีหน้าใส่อีตาลุงคนขับแท็กซี่ ลูกเต้าเหล่าใครไม่สั่งสอน บลาๆๆ -_-

ทำไมวันนี้ มีแต่เรื่องแย่ๆกันนะ


 ฉันเดินเข้าบ้าน และทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวโปรดทันที แล้วเปิดดูโทรทัศน์เหมือนที่เคยทำทุกวัน ว่าแต่วันนี้บ้านเงียบจังเลย ไอ้พิชชี่มันไปไหนของมันนะ หรือว่าจะไปเข้าค่ายอาสาอะไรนั่นจริงๆ ?


 ฉันเดินตามหาไอ้น้องชายทุกซอกทุกมุมบ้าน ก่อนจะไปเจอกระดาษโน้ตสีเหลืองแปะอยู่ที่ตู้เย็น พร้อมกับลายมือขยุกขยิกที่เขียนด้วยปากกาสีน้ำเงิน
 


จาก น้องชายสุดหล่อ ถึง อาเจ๊ขี้เหร่


  เจ๊ครับผมจะไปหาสาวสามเดือนนะ -O-' ล้อเล่นน่า... ผมจะไปเข้าค่ายอาสาสามเดือนครับ ระหว่างนั้นเจ๊ก็คอยดูแลบ้านด้วยล่ะ อย่าให้สกปรกเด็ดขาดกับข้าวก็ทำกินเองได้เลยนะ แต่อย่าทำเลอะล่ะ! แล้วไม่ต้องห่วงผมนะครับเจ๊ วันพรุ่งนี้ของสามเดือนหน้าผมจะกลับไปครับ อย่าทำบ้านเลอะล่ะ!


..
 อย่าทำบ้านเลอะล่ะ! รักนะครับเจ๊




น้องเลว น่าตบยิ่งนัก
 -_-


 น้องชายสุดหล่อ อาเจ๊ขี้เหร่ ถุย! แกหล่อฉันก็โคตรสวยล่ะวะ (?) แล้วก็ไปไม่ลากันเลย แถมยังสั่งไม่ให้บ้านเลอะตั้งสามสี่รอบ สั่งอะไรนักหนาครั้งเดียวฉันก็รีเมมเบอร์ใส่ในสมองแล้วโว้ยย -_-^ ทำตัวอย่างกับเป็นแม่ (?) หมั่นไส้ชะมัด!


'เธอหน้าแดง?'


'ฉันเองก็ไม่อยากให้เธอมาคลุกคลีกับบ้านฉันหรอกนะ แต่พิมมี่ขอร้องไว้ เธอก็ควรทำไม่ใช่รึไง'


'งั้นเหรอ...'


'ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอไม่พอใจอะไรแต่สามเดือนต่อจากนี้ฉันต้องไปมาหาสู่เธอบ่อยๆ แน่'




โอ๊ย !! ฉันนึกไปถึงประโยคที่อีตาโทโมะพูดไว้ ทำไมฉันรู้สึกว่าต่อจากนี้สามเดือนมันจะรู้สึกเหมือนสามชาติกันนะ
 -_-
แล้วฉันจะไปนึกถึงอีตานั่นให้รกสมองทำไมเนี่ย พอๆ เลิกคิดได้แล้วยัยแก้ว!


Rrrrrr Rrrrrr


โทรศัพท์ในกระเป๋ากระโปรงฉันสั่น ใครโทรมาอีกล่ะเนี่ย


{- kanta -}


ฉันมองชื่อที่ปรากฎอยู่หน้าโทรศัพท์อย่างงงงวย ไอ้เคนตะ?
ฉันกดรับสาย ก่อนเสียงปลายสายจะดังขึ้น ฟังก็รู้ว่ากำลังไม่พอใจ
ฉันลืม...อะ...ไร...ไป...รึเปล่า...นะ
ไอ้เคนตะ ฉันขอโทษ
 -_-


[ยัยเพื่อนเลว ทิ้งฉันได้ลงคอ ฉันเกลียดเธอ ยัยลูกแกะ
 TTOTT!!!]

 

 

 

 

http://www.keedkean.com

 

 

มาอัพยาวๆทีเดียวเลย อิ อิ >< นานๆอัพนะค่ะ เพราะไม่ค่อยหว่าง หวังว่าทุกคนคงไม่ลืมนิยายเรื่องนี้ไปซะก่อนละ ^^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา