my girl มายเกิลของฉันได้โปรด...เชื่อใจ

ร่างบางที่ร้องไห้สะอึกอยู่หน้าชายร่างสูงด้วยแววตาที่เศร้าหมอง
"พี่...ฮึก..พี่ทำอย่างงี้ได้ไง พี่ไม่รักแก้วแล้วหรอ"(ลุกขึ้นเดินมาประจันหน้ากับชายหนุ่มโดยไม่มีแววความกลัวเลยแม้แต่น้อย)
"ใช่ฉันไม่รักเธอแล้ว ฉันขี้เกียจที่ตามง้อเธอเพราะมันน่ารำคาญมากเลยล่ะ"(เอ่ยโดยไม่มีท่าทีว่าจะเดือดร้อนอะไร ก่อนจะเดินไปข้างกายสาวอีกคนแล้วเดินไปจากห้อง โดยไม่เหลียวมองสักนิด)
"ฮึก ฮือๆ ถ้าแก้วอยู่แล้วมันไร้ประโยชน์แก้วก็จะไม่อยู่"(แล้วเดินเข้าไปในห้องแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาใครสักคนที่เธออาจพึ่งพิ่งได้)
{ฮัลโหลแก้ว มีอะไรรึเปล่า}(น้ำเสียงปลายสายทักมาโดยน้ำเสียงร่าเริงผิดจากผู้ที่โทรไป)
"ฟางจ๊ะ พรุ่งนี้ฟางมารับแก้วที่สนามบินได้ไหม ฮึก"(แก้วพยามที่จะระงับเสียงสะอื้นเอาไปไว้ที่มันก็ไม่ทันเสียแล้ว)
{แก้ว แกเป็นอะไรรึเปล่า ร้องไห้ทำไม}(ปลายสายถามมาโดยน้ำเสียงกังวล)
"ไม่มีอะไรจ๊ะ ก็ยังไงพรุ่งนี้มารับแก้วด้วยน่ะ"(แล้วตัดสายไปโดยไม่รอปลายสายเลยสักนิด)
"อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้วฉันจะอยู่ไปเพื่ออะไร"(ก่อนจะเดินออกไปจากห้องที่"เคย"เป็นความทรงจำระหว่ายเธอกับ...เขา)
TK





หยิงสาวหน้าตาน่ารักกำลังรอแฟนหนุ่มโดยที่ไม่รู้เลยว่าเขาจะไม่กลับมาหาเธออีกเลย
"นี่ยัยเฟย์แกจะรอเขาทำไมห๊ะ"(เพื่อนของเฟย์ตะโกนออกมาด้วยความไม่รู้เท่าทันของเพื่อน)
"ทำไมล่ะ ฉันจะรอพี่เค้า จะทำไม"(เฟย์ทำหน้าทะเล้นอย่างไม่ยอมเชื่อฟังคนตรงหน้า)
"นี่ยัยเฟย์ ฉันจะบอกน้ะ ว่าพี่เขื่อนน่ะ เขาไปเรียนต่อที่เมืองนอกกับแปฟนเขาอีกคนนึงแล้ว เขาทิ้งแกไปแล้ว ได้ยินไหม"
"แกบอกว่าไงน่ะ มะมันไม่จริงใช่ไหม"(เฟย์พูดโดยน้ำตาก็เอ่อครออยู่ที่เบ้าตา)
"จริงย่ะ ไปได้แล้ว"(พูดแล้วเดินนำหน้าไป)
----------------------------------------------------------------------------------------------
แหๆๆ ถึงจะไม่มีใครเม้นเท่าไหร่แต่ก็ไม่ท้อแน่นอนค่ะ:>