look love to kill
7.3
2) ฟ้าใสในความฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ Por una cabeza เพลงสเปนที่ดังจากจานเสียงเก่าของพ่อที่จากไปของเราทิ้งไว้ให้เราเองแต่เป็นฉบับViolin นำเสนอท่วงทำนองหลักและ Cello นำเสนอในรูปแบบของจังหวะ Tango เย้ายวนด้วยเสียง Violin ที่ประสานกันอย่างลงตัว ทำให้เพลงนี้เป็นเพลงหนึ่งที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล บทเพลงนี้กล่าวถึงนักพนันม้าแข่งคนหนึ่งที่เปรียบการหลงใหลในการพนันม้าแข่งของเขากับความหลงไหลในความสวยงามเสน่ห์ของหญิงสาว เป็นเพลงที่เราชอบตั้งแต่เด็ก ยามเย็นในภาพแดดแสดแดงในขณะนี้ ถ้าจะให้นึกภาพเหตุการณ์ อย่างงี้อีก คงต้องคิดถึงทำนองของเพลงนี้มันกลายเป็นภาพและเสียงที่ฝังไปในจิตใต้สำนึกอย่างแยกไม่ออก
ในขณะี่ที่ผมออนไลน์โปรแกรมแชทไว้ ก็มีเสียงร้องเขามา ท่ามกลางเพลงเพราะๆในยามเย็นนี้
Futuroamor1234 : สวัสดีครับ
Nicco2358: ดีครับ
Futuroamor1234: เราชื่ออะไรเหรอ? อายุเท่าไหร่
Nicco2358: ชื่อนิคคับ อายุ18คับ ชื่อไรหรอ
ผ่านไปสัก5นาที
Futuroamor1234 : พรุ่งนี้สีฟ้าจะมีโชค
แล้วก็ออฟไลน์ไป
เราไม่เคยเชื่อเรื่องดวงตั้งแต่เด็ก เพราะ ผมเชื่อว่าเราสามารถกำหนดสร้างอนาคตเองได้ ผมจึงปิดโปรแกรมนั้นไป และฟังเพลงต่อ
ตกดึกเราอาบน้ำเตรียมตัวเขานอน เมื่อฟุบลงที่นอนหัวสู่หมอนตัวสู่เตียง ในตอนเช้า เราเริ่มแต่งตัว เตรียมเดินทางไปเรียนซึ่งเราไปชอบเอาเสียเลยกับคนมากมายในเมือง ครอบครัวอยู่ที่ต่างจังหวัด คงจะสุขสบายกับอากาศดีๆที่นั้น เมื่อเรียบร้อยก็เดินออกมาหน้าปากซอยเพื่อรอรถ ทันใดนั้นเองที่รถประำทางก็จอดเพื่อรับตามปกติ เราย่างกรายขึ้นรถนั้น มีผู้หญิงลงจากรถโดยสาร เราเสียหลักไปชนหล่อนเข้าอย่างจัง จนข้าวของในกระเป๋าสะพายของเธอ กระเด็นออกมา ในขณะที่เธอกำลังหากระเป๋าสตางค์เพื่อจ่ายค่ารถ
"อุ๊บ อุย ขอโทดคับ
ว๊าย แม่!!!! "
เราและหล่อนต่างพูดอุทานหลุดปากแข่งกัน
เราและหล่อนนั้นต่างพา กันลงไปเก็บข้าวของที่หล่นร่วง ซึ่งก็ไม่มากประเดี๋ยวเดียวก็คงเสร็จ หล่อนรีบหยิบกระเป๋าสตางค์ที่ร่วงไปและเอยพูดขึ้นอย่างถอดสีว่า
"เดี๋ เดี๋ย เดี๋ยว เราไปจ่ายเงินค่ารถก่อน"
เสียงสำเนียงหล่อนบ่งบอกได้ว่าอายุไม่ห่างกันเท่าไหร่ แต่ก็คงเป็นพี่ เพราะ ไม่ได้ใส่ชุดนักเรียน
เราจดจ่อเก็บข้าวของสู่กระเป๋าแล้วสิ้น ฝ่ายหล่อน เดินเขามาด้วยหน้าตาที่คิ้วขวมดเล็กน้อยพอเป็นนัย
หล่อนผิวเขา ผมกับดวงตาดำสนิท แก้มอมชมพูเปล่งปลั่ง ปากแดงดั่งชาดแต้มเบาๆ เนินนูนโนนกลมสวยจับได้พอดีมือ สรุปแล้วหล่อนก็น่ารักเลยแหละ
เราก็ยื่นกระเป๋าพร้อมกล่าวคำขอโทษ หล่อนก็ ตอบมาตามมารยาทผู้ดี หล่อนเงื้อมสายตาจ้องเวลาบนข้อมือเนียนๆของหล่อน หน้าตาของหล่อนเปลี่ยนไปเบาๆพอเป็นนัยว่าอะไร หล่อนส่งยิ้มอย่างมดขึ้นให้เรา เรายิ้มเล็กน้อยด้วยความเขินอาย และสำนึกผิด ทันใดนั้น หล่อนก็เดินสวนจากไป แล้วเราก็เงื้อมหน้าไปดูรถสองแถว
"เห้ย" รถหายไปหรือว่า..... รถไปนู้นแล้ว "เดินอีกแห่ละแ+่งเอ๋ย"
ผมกับเหลียวหลังไปมองหล่อน หล่อนเดินกระฉับกระเฉง แล้วหันมาหาตอนเหลียวไป ราวกับว่าหล่อนรู้ เราอดนึกคิดไม่ได้กับรูปร่างหน้าตาของหล่อน กับชุดสวยๆสีฟ้าของหล่อน เอ... สีฟ้างั้นเหรอ?
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกากระชากให้ผมตื่นจากความฝันนั้นออกมา
____________________________
ติดตามตอนต่อไป
### เรื่องนี้มีสามรสในเรื่องเดียวกัน ###
ในขณะี่ที่ผมออนไลน์โปรแกรมแชทไว้ ก็มีเสียงร้องเขามา ท่ามกลางเพลงเพราะๆในยามเย็นนี้
Futuroamor1234 : สวัสดีครับ
Nicco2358: ดีครับ
Futuroamor1234: เราชื่ออะไรเหรอ? อายุเท่าไหร่
Nicco2358: ชื่อนิคคับ อายุ18คับ ชื่อไรหรอ
ผ่านไปสัก5นาที
Futuroamor1234 : พรุ่งนี้สีฟ้าจะมีโชค
แล้วก็ออฟไลน์ไป
เราไม่เคยเชื่อเรื่องดวงตั้งแต่เด็ก เพราะ ผมเชื่อว่าเราสามารถกำหนดสร้างอนาคตเองได้ ผมจึงปิดโปรแกรมนั้นไป และฟังเพลงต่อ
ตกดึกเราอาบน้ำเตรียมตัวเขานอน เมื่อฟุบลงที่นอนหัวสู่หมอนตัวสู่เตียง ในตอนเช้า เราเริ่มแต่งตัว เตรียมเดินทางไปเรียนซึ่งเราไปชอบเอาเสียเลยกับคนมากมายในเมือง ครอบครัวอยู่ที่ต่างจังหวัด คงจะสุขสบายกับอากาศดีๆที่นั้น เมื่อเรียบร้อยก็เดินออกมาหน้าปากซอยเพื่อรอรถ ทันใดนั้นเองที่รถประำทางก็จอดเพื่อรับตามปกติ เราย่างกรายขึ้นรถนั้น มีผู้หญิงลงจากรถโดยสาร เราเสียหลักไปชนหล่อนเข้าอย่างจัง จนข้าวของในกระเป๋าสะพายของเธอ กระเด็นออกมา ในขณะที่เธอกำลังหากระเป๋าสตางค์เพื่อจ่ายค่ารถ
"อุ๊บ อุย ขอโทดคับ
ว๊าย แม่!!!! "
เราและหล่อนต่างพูดอุทานหลุดปากแข่งกัน
เราและหล่อนนั้นต่างพา กันลงไปเก็บข้าวของที่หล่นร่วง ซึ่งก็ไม่มากประเดี๋ยวเดียวก็คงเสร็จ หล่อนรีบหยิบกระเป๋าสตางค์ที่ร่วงไปและเอยพูดขึ้นอย่างถอดสีว่า
"เดี๋ เดี๋ย เดี๋ยว เราไปจ่ายเงินค่ารถก่อน"
เสียงสำเนียงหล่อนบ่งบอกได้ว่าอายุไม่ห่างกันเท่าไหร่ แต่ก็คงเป็นพี่ เพราะ ไม่ได้ใส่ชุดนักเรียน
เราจดจ่อเก็บข้าวของสู่กระเป๋าแล้วสิ้น ฝ่ายหล่อน เดินเขามาด้วยหน้าตาที่คิ้วขวมดเล็กน้อยพอเป็นนัย
หล่อนผิวเขา ผมกับดวงตาดำสนิท แก้มอมชมพูเปล่งปลั่ง ปากแดงดั่งชาดแต้มเบาๆ เนินนูนโนนกลมสวยจับได้พอดีมือ สรุปแล้วหล่อนก็น่ารักเลยแหละ
เราก็ยื่นกระเป๋าพร้อมกล่าวคำขอโทษ หล่อนก็ ตอบมาตามมารยาทผู้ดี หล่อนเงื้อมสายตาจ้องเวลาบนข้อมือเนียนๆของหล่อน หน้าตาของหล่อนเปลี่ยนไปเบาๆพอเป็นนัยว่าอะไร หล่อนส่งยิ้มอย่างมดขึ้นให้เรา เรายิ้มเล็กน้อยด้วยความเขินอาย และสำนึกผิด ทันใดนั้น หล่อนก็เดินสวนจากไป แล้วเราก็เงื้อมหน้าไปดูรถสองแถว
"เห้ย" รถหายไปหรือว่า..... รถไปนู้นแล้ว "เดินอีกแห่ละแ+่งเอ๋ย"
ผมกับเหลียวหลังไปมองหล่อน หล่อนเดินกระฉับกระเฉง แล้วหันมาหาตอนเหลียวไป ราวกับว่าหล่อนรู้ เราอดนึกคิดไม่ได้กับรูปร่างหน้าตาของหล่อน กับชุดสวยๆสีฟ้าของหล่อน เอ... สีฟ้างั้นเหรอ?
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกากระชากให้ผมตื่นจากความฝันนั้นออกมา
____________________________
ติดตามตอนต่อไป
### เรื่องนี้มีสามรสในเรื่องเดียวกัน ###
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ