รักฉบับใหม่เคลียพื้นที่หัวใจใสๆให้ลงล๊อค!!
10.0
nama
แชร์นิยาย
3) Tomo and Keawjai
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่3
แก้วใจ:โทโมะ....
ผมมองแก้วที่ใบหน้าของเธอซีดกว่าเดิมก่อนที่ผมจะออกตัววิ่งไปข้างนอกผมไม่อยากเห็นน้ำตาของเธออีกแล้ว...
ป๊อปปี้:ไอ้โทโมะ!!
พลั่วะ!!
โทโมะ:แกต่อยใช่ทำไมวะ!!
ผมมองโทโมะที่ใช้มือเช็ดมุมปากอย่างหงุดหงิด
ป๊อปปี้:ก็ให้แกหายโง่ไงละ!!
โทโมะ:อะไร? แฉันแค่จะหลีกทางให้เพื่อนฉันมีความสุข
พล่วะ!!
ป๊อปปี้:มีความสุขงั้นหลอก!! ไอ้ควายเอ๊ย!! แก้วเป็นโรคหัวใจรั่วได้ยินมั๊ยๆ!!
โทโมะ:....!!!
ผมรู้สึกชาวูบเมื่อได้ยินที่๊ป๊อปปี้พูดว่าแก้วเป็นโรคหัวใจรั่ว
ป๊อปปี้:หายโง่ซะทีได้มั๊ยหะั!! แก้วเขารักแก ไอ้โทโมะ รู้ตัวซะที!!
ผมตะคอกใส่โทโมะอย่างหัวเสียก่อนจะขับรถออกจะจากโรงพยาบาลด้วยความเร็วสูง....
แก้วใจ:แม่ เห็นป๊อปปี้รึป่าว?
แม่แก้วใจ:ไม่เห็นนี่ลูกแม่เห็นเขาออกโรงบาลไม่แล้วนะหน้าตามุ้ยเชียว
แก้วใจ:=__= โง่อีกแล้วนะตานี่
แม่แก้วใจ:ใครโง่หลอแก้ว?
แก้วใจ:ป่าว ถ้าเกิดว่าวันนึงแก้วไม่อยู่แม่ต้องดูแลตัวเองละแก้วเห็บเงินให้แม่ได้แค่ครึ่งแสนแม่เอาไปก่อนนะ
ฉันพูดก่อนจะหยิบเงินให้แม่
แม่แก้วใจ:แก้ว....
ฉันมองแม่ที่มีน้ำตาใสๆไหลออกมาไม่ขาดสาย
แก้วใจ:เชื่อแก้วนะแม่^^
ฉันพูดก่อนจะฝืนยิ้มอย่าปวดใจก่อนจะปาดน้ำตา
~~~พลั่ก~~
โทโมะ:แก้ว ว่าำไง^^
แก้วใจ:=[]=!!
โทโมะ:อ้าว เพื่อนมาควรดีใจนี่หน่าเหวอ -*-
แก้วใจ:กลับไปซะ -*- เห็นหน้าควายๆแบบแกและเบื่อ
โทโมะ:ปากวอนตีนนะ!!
แม่แก้วใจ:เอ่อแม่ออกไปก่อนนะลูก^^
แก้วใจ:อื้อ
ฉันมองแม่ที่ออกจากประตูไปก่อนจะหันหน้าตาขวางใส่โทโมะ
โทโมะ:-*- หน้าซีดเชียวนะนับวันนี่ยิ่งซีดนะ
แก้วใจ:เรื่องของฉันย๊ะ แล้วพิมพ์แกไปไหน?
โทโมะ:ติดธุระน่ะ
แก้วใจ:อื้อ ฉันไม่สบายนิดหน่อยวะ วันหลังแกไม่ต้องมาเยี่ยมฉันหลอกไปหาพิมพ์เหอะ
โทโมะ:อย่ามาเปลี่ยนเร่ืองที่ป่วยเพราะมัวแต่นั่างติดชุดที่ฉันสั่งใช่ป่ะละ?
แก้วใจ:แล้วใครบังคับฉันละคะ!!
โทโมะ:เออ ถือว่ารอบนี้ฉันผิดเองนะ!! -*-
ผมมองใบหน้าที่ซีดของแก้วที่เธอมีแววตาเศร้าแฝงอยู่ในขณะที่ใบหน้าของเธอยิ้มให้ผมอยู่ในเวลาที่เธอเหลืออยู่
ผมอยากทำให้เธอมีความสุข
แก้วใจ:มองหน้าฉันอะไรนัก...อุ๊บ:X
ยังไม่ทันที่ยัยหน้าจิดจะพูดจบผมก็เข้าไปจูบเอาซะก่ิอน ฮ่าๆ คิดแล้วสนุก
แก้วใจ:อ่อย อ่ะ!!(ปล่อยนะ!!)
~~พลั่ก~~
ป๊อปปี้:ทำอะไรกัน...
ผมมองโทโมะที่กำลังจูบแก้วอยู่อย่างเจ็บใจ
พลั่ำก!!
แก้วใจ:ไม่ใช่นะป๊อปปี้
ป๊อปปี้:ฉันไม่ได้ว่าซะหน่อย
ผมพูดเสร็จก่อนจะเอาของฝากวางลงก่อนจะออกไป.....
แก้วใจ:โทโมะ....
ผมมองแก้วที่ใบหน้าของเธอซีดกว่าเดิมก่อนที่ผมจะออกตัววิ่งไปข้างนอกผมไม่อยากเห็นน้ำตาของเธออีกแล้ว...
ป๊อปปี้:ไอ้โทโมะ!!
พลั่วะ!!
โทโมะ:แกต่อยใช่ทำไมวะ!!
ผมมองโทโมะที่ใช้มือเช็ดมุมปากอย่างหงุดหงิด
ป๊อปปี้:ก็ให้แกหายโง่ไงละ!!
โทโมะ:อะไร? แฉันแค่จะหลีกทางให้เพื่อนฉันมีความสุข
พล่วะ!!
ป๊อปปี้:มีความสุขงั้นหลอก!! ไอ้ควายเอ๊ย!! แก้วเป็นโรคหัวใจรั่วได้ยินมั๊ยๆ!!
โทโมะ:....!!!
ผมรู้สึกชาวูบเมื่อได้ยินที่๊ป๊อปปี้พูดว่าแก้วเป็นโรคหัวใจรั่ว
ป๊อปปี้:หายโง่ซะทีได้มั๊ยหะั!! แก้วเขารักแก ไอ้โทโมะ รู้ตัวซะที!!
ผมตะคอกใส่โทโมะอย่างหัวเสียก่อนจะขับรถออกจะจากโรงพยาบาลด้วยความเร็วสูง....
แก้วใจ:แม่ เห็นป๊อปปี้รึป่าว?
แม่แก้วใจ:ไม่เห็นนี่ลูกแม่เห็นเขาออกโรงบาลไม่แล้วนะหน้าตามุ้ยเชียว
แก้วใจ:=__= โง่อีกแล้วนะตานี่
แม่แก้วใจ:ใครโง่หลอแก้ว?
แก้วใจ:ป่าว ถ้าเกิดว่าวันนึงแก้วไม่อยู่แม่ต้องดูแลตัวเองละแก้วเห็บเงินให้แม่ได้แค่ครึ่งแสนแม่เอาไปก่อนนะ
ฉันพูดก่อนจะหยิบเงินให้แม่
แม่แก้วใจ:แก้ว....
ฉันมองแม่ที่มีน้ำตาใสๆไหลออกมาไม่ขาดสาย
แก้วใจ:เชื่อแก้วนะแม่^^
ฉันพูดก่อนจะฝืนยิ้มอย่าปวดใจก่อนจะปาดน้ำตา
~~~พลั่ก~~
โทโมะ:แก้ว ว่าำไง^^
แก้วใจ:=[]=!!
โทโมะ:อ้าว เพื่อนมาควรดีใจนี่หน่าเหวอ -*-
แก้วใจ:กลับไปซะ -*- เห็นหน้าควายๆแบบแกและเบื่อ
โทโมะ:ปากวอนตีนนะ!!
แม่แก้วใจ:เอ่อแม่ออกไปก่อนนะลูก^^
แก้วใจ:อื้อ
ฉันมองแม่ที่ออกจากประตูไปก่อนจะหันหน้าตาขวางใส่โทโมะ
โทโมะ:-*- หน้าซีดเชียวนะนับวันนี่ยิ่งซีดนะ
แก้วใจ:เรื่องของฉันย๊ะ แล้วพิมพ์แกไปไหน?
โทโมะ:ติดธุระน่ะ
แก้วใจ:อื้อ ฉันไม่สบายนิดหน่อยวะ วันหลังแกไม่ต้องมาเยี่ยมฉันหลอกไปหาพิมพ์เหอะ
โทโมะ:อย่ามาเปลี่ยนเร่ืองที่ป่วยเพราะมัวแต่นั่างติดชุดที่ฉันสั่งใช่ป่ะละ?
แก้วใจ:แล้วใครบังคับฉันละคะ!!
โทโมะ:เออ ถือว่ารอบนี้ฉันผิดเองนะ!! -*-
ผมมองใบหน้าที่ซีดของแก้วที่เธอมีแววตาเศร้าแฝงอยู่ในขณะที่ใบหน้าของเธอยิ้มให้ผมอยู่ในเวลาที่เธอเหลืออยู่
ผมอยากทำให้เธอมีความสุข
แก้วใจ:มองหน้าฉันอะไรนัก...อุ๊บ:X
ยังไม่ทันที่ยัยหน้าจิดจะพูดจบผมก็เข้าไปจูบเอาซะก่ิอน ฮ่าๆ คิดแล้วสนุก
แก้วใจ:อ่อย อ่ะ!!(ปล่อยนะ!!)
~~พลั่ก~~
ป๊อปปี้:ทำอะไรกัน...
ผมมองโทโมะที่กำลังจูบแก้วอยู่อย่างเจ็บใจ
พลั่ำก!!
แก้วใจ:ไม่ใช่นะป๊อปปี้
ป๊อปปี้:ฉันไม่ได้ว่าซะหน่อย
ผมพูดเสร็จก่อนจะเอาของฝากวางลงก่อนจะออกไป.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
