ยัยจอมซนทะลุมิติ Reborn (yaoi)
3.3
เขียนโดย aom_yaoi_นิยายต่างๆ
วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 13.19 น.
23 บท
8 วิจารณ์
43.84K อ่าน
11) เป็นห่วง ฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ11
เป็นห่วง ฝัน
ผมออมเองนะฮะ ^^ ตอนนี้ผมกับเพื่อนๆของผมและพวกสึนะ กินข้าวเสร็จก็เดินเล่นหน่อย พอผมเดินไปอีกทางก็เจอใครบางคนกำลังเดินอย่างทรุดโทรมมาก - - ใครนะ~...^^พอผมเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วถามชื่อของเขา เขาก็ด่าผมว่า....
"ยัยสัตว์กินพืช...ช่วยฉันก่อนสิ"
"เอ่~...หรือว่า......ฮิบาริ!!!!! O[]O"
เฮ้ๆ!! ได้ไงๆ!!หมอนี่ต้องอยู่ที่บ้านสิ......แล้วนี่เดินมาทั้งๆที่ตัวเองเป็นโรคภูมิแพ้เนี่ยนะ = = โอ้~...เจริญเลย...หมอนี่ได้ตายแน่ - -^ผมรีบพาฮิบาริไปไกลๆจากต้นซากุระและออกมาจากข้างนอกสวน... "นายบ้ารึเปล่าเนี่ย!!....ฮิบาริ!! -*- "ผมกอดอก
"ก็ฉัน...เป็นห่วงนี่นา"ฮิบาริเบียดหน้าหนี
"เป็นห่วงก็ช่าง!!...แต่นายเป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ!!......อ๊ะ! 0 0 จริงด้วย! ^^ สึนะเอาอันนี้มาให้นายน่ะ..."ผมยิ้มใส่ฮิบาริแล้วยื่นบางสิ่งให้เขา
"หือ...นี่อะไรนะ?"
"พวงกุญแจรูปดอกไม้สีดำ^^สึนะกับฉันซื้อมาแจกทุกๆคนน่ะ ฉันได้สีขาว"
"งั้น...ก็คนละสีน่ะสิ"
"อือ~..."ผมสายหน้าไปมา
"นายได้สีซ้ำกับพี่สาวฉันน่ะ ^^;;"
"งั้นเหรอ...- -*"
...เรื่องมันเป็นอย่างนี้ต่างหาก = =...
'ผมเอาสีขาวนะ^^'ผมพูดแล้วหยิบ
'คุณแรมโบเอาสีเขียว!!'แรมโบ้พูดแล้วหยิบไป
'งั้น...ของฉันสีฟ้า ^^'ยามาโมโตะพูดแล้วหยิบไป
'อ๊ะ...ยามาโมโตะอะ = = ฉันสีชมพูก็ได้'แอนพูดแล้วหยิบสีชมพู
'งั้น...ของผมสีแดง ^^'โกคุเดระพูดแล้วหยิบไป
'งั้น...ของฉันกับของฮารุก็~...สีน้ำเงินเหมือนกันนะจ้ะ ^^'เคียวโกะพูดแล้วหยิบไป
'งั้น...'
ระหว่างที่ทุกๆคนเลือกหินรูปใบไม้ ก็เหลือแค่สีดำอันเดียว จู่ๆพี่แบมก็เอามาให้ผมแล้วพูดว่า...
'อ๊ะ...ออมเอาไปให้ฮิบาริซะ'
'เอ่~...พี่แบมอะ ผมไม่สนิทกับหมอนั่นซะหน่อย -3-'
'เอาไปให้เลย -*- พี่ก็จะได้ของเหมือนๆกับฮิบาริไงเล่า^^'
'ค...ครับ = ='
...เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้ต่างหาก = =^ ...
"มันก็นะ...เฮ = = เฮ้ย!!!=[]= ฮิบาริ!!!นายไปก่อนฉันเลยนะ!!!"ผมรีบวิ่งตามไป
"ก็เธอช้าเองนี่นา"
"อะ...=[]= ไหงงั้นเล่า!! >[]< "ผมรีบวิ่งตาม
"...อะ...พรวด!!...อึฮ่าๆๆๆ><"
"ข...ขำทำไมเล่า!!!=[]="
"...กลับได้แล้ว"ฮิบาริเดินไปก่อน
...อะไรของหมอนั่น = = ขำแล้วก็เย็นชาเลย เฮ้อ~...ช่างเถอะ...
กลางคืน
'หือ 0 0 เอ่...- - นี่มัน...ฝันงั้นเหรอ อยู่ในโรงเรียน...นานิโมริ = = อ๊ะ 0 0 นั่นฮิบารินี่นา อยู่กับดีโน่ = = ลองฟังดีกว่า'
'ฉันรักนายนะ...ฮิบาริ' เฮ้!!=[]=ดีโน่บอกว่ารักฮิบาริเหรอ = =
'...แต่ผมเกลียจคุณ' นั่นไง = =
'เฮ้อ~...นายไม่ชอบฉันเหรอ...ฮิบาริ'
'ไปไกลๆ!'
ฮิบาริพูดแล้วลงไปข้างล่าง แล้วก็เจอสึนะพอดี เอ่...ลอยได้แฮะเรา ผมรีบลอยไปข้างๆฮิบาริ นี่ผมเป็นผีงั้นเหรอ = =
'ไง...ซาวาดะ สึนะโยชิ'
'ส...สวัสดีครับ ค...คุณฮิบาริ'สึนะหน้าแดง
'มาที่...ห้องกรรมการคุมกฏด้วยนะ'ฮิบาริกระซิบข้างหูสึนะ
'ค...ครับ คุณฮิบาริ'สึนะหน้าแดงแล้วก็เดินจากไป
'อะไรล่ะเนี่ย -3- ฝันแปลกชะมัด'ผมพูด
'นี่คุณ...'
'เอ่ 030 นี่นายเห็นฉันด้วยเหรอ!! ฮิบาริ =[]='ผมรีบถอยหลัง
'ก็ใช่น่ะสิ แล้ว...รู้ชื่อผมได้อย่างไง'
'ก...ก็~ = = เฮ้ย!!!ออกจากฝันบ้าๆซะที'
'นี่!!ผมถามเนี่ย!!'
เฮื่อก!!!!
"ฮ...แฮก...แฮก...ฝันอะไรเนี่ย 0 0"
"นี่!!!...โฮซัน...อา~ก็OKนี่นา - - "
"แค่ฝันดีหรือร้ายก็ไม่รู้นะ = = ขอนอนต่อล่ะ"
"อือ"
ผมพูดเสร็จฮิบาริก็นอนต่อ ฝันนั้นมันอะไรนะ = = รักสามเศร้ารึเปล่านะ เพลงรักสามเศร้างั้นเหรอ = =
*************************************************************
มาแล้วๆ ^[]^ตอนที่11 //กลิ้งไปมา:โดนนักอ่านถีบ// อ๊ะ T-T
เป็นห่วง ฝัน
ผมออมเองนะฮะ ^^ ตอนนี้ผมกับเพื่อนๆของผมและพวกสึนะ กินข้าวเสร็จก็เดินเล่นหน่อย พอผมเดินไปอีกทางก็เจอใครบางคนกำลังเดินอย่างทรุดโทรมมาก - - ใครนะ~...^^พอผมเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วถามชื่อของเขา เขาก็ด่าผมว่า....
"ยัยสัตว์กินพืช...ช่วยฉันก่อนสิ"
"เอ่~...หรือว่า......ฮิบาริ!!!!! O[]O"
เฮ้ๆ!! ได้ไงๆ!!หมอนี่ต้องอยู่ที่บ้านสิ......แล้วนี่เดินมาทั้งๆที่ตัวเองเป็นโรคภูมิแพ้เนี่ยนะ = = โอ้~...เจริญเลย...หมอนี่ได้ตายแน่ - -^ผมรีบพาฮิบาริไปไกลๆจากต้นซากุระและออกมาจากข้างนอกสวน... "นายบ้ารึเปล่าเนี่ย!!....ฮิบาริ!! -*- "ผมกอดอก
"ก็ฉัน...เป็นห่วงนี่นา"ฮิบาริเบียดหน้าหนี
"เป็นห่วงก็ช่าง!!...แต่นายเป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ!!......อ๊ะ! 0 0 จริงด้วย! ^^ สึนะเอาอันนี้มาให้นายน่ะ..."ผมยิ้มใส่ฮิบาริแล้วยื่นบางสิ่งให้เขา
"หือ...นี่อะไรนะ?"
"พวงกุญแจรูปดอกไม้สีดำ^^สึนะกับฉันซื้อมาแจกทุกๆคนน่ะ ฉันได้สีขาว"
"งั้น...ก็คนละสีน่ะสิ"
"อือ~..."ผมสายหน้าไปมา
"นายได้สีซ้ำกับพี่สาวฉันน่ะ ^^;;"
"งั้นเหรอ...- -*"
...เรื่องมันเป็นอย่างนี้ต่างหาก = =...
'ผมเอาสีขาวนะ^^'ผมพูดแล้วหยิบ
'คุณแรมโบเอาสีเขียว!!'แรมโบ้พูดแล้วหยิบไป
'งั้น...ของฉันสีฟ้า ^^'ยามาโมโตะพูดแล้วหยิบไป
'อ๊ะ...ยามาโมโตะอะ = = ฉันสีชมพูก็ได้'แอนพูดแล้วหยิบสีชมพู
'งั้น...ของผมสีแดง ^^'โกคุเดระพูดแล้วหยิบไป
'งั้น...ของฉันกับของฮารุก็~...สีน้ำเงินเหมือนกันนะจ้ะ ^^'เคียวโกะพูดแล้วหยิบไป
'งั้น...'
ระหว่างที่ทุกๆคนเลือกหินรูปใบไม้ ก็เหลือแค่สีดำอันเดียว จู่ๆพี่แบมก็เอามาให้ผมแล้วพูดว่า...
'อ๊ะ...ออมเอาไปให้ฮิบาริซะ'
'เอ่~...พี่แบมอะ ผมไม่สนิทกับหมอนั่นซะหน่อย -3-'
'เอาไปให้เลย -*- พี่ก็จะได้ของเหมือนๆกับฮิบาริไงเล่า^^'
'ค...ครับ = ='
...เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้ต่างหาก = =^ ...
"มันก็นะ...เฮ = = เฮ้ย!!!=[]= ฮิบาริ!!!นายไปก่อนฉันเลยนะ!!!"ผมรีบวิ่งตามไป
"ก็เธอช้าเองนี่นา"
"อะ...=[]= ไหงงั้นเล่า!! >[]< "ผมรีบวิ่งตาม
"...อะ...พรวด!!...อึฮ่าๆๆๆ><"
"ข...ขำทำไมเล่า!!!=[]="
"...กลับได้แล้ว"ฮิบาริเดินไปก่อน
...อะไรของหมอนั่น = = ขำแล้วก็เย็นชาเลย เฮ้อ~...ช่างเถอะ...
กลางคืน
'หือ 0 0 เอ่...- - นี่มัน...ฝันงั้นเหรอ อยู่ในโรงเรียน...นานิโมริ = = อ๊ะ 0 0 นั่นฮิบารินี่นา อยู่กับดีโน่ = = ลองฟังดีกว่า'
'ฉันรักนายนะ...ฮิบาริ' เฮ้!!=[]=ดีโน่บอกว่ารักฮิบาริเหรอ = =
'...แต่ผมเกลียจคุณ' นั่นไง = =
'เฮ้อ~...นายไม่ชอบฉันเหรอ...ฮิบาริ'
'ไปไกลๆ!'
ฮิบาริพูดแล้วลงไปข้างล่าง แล้วก็เจอสึนะพอดี เอ่...ลอยได้แฮะเรา ผมรีบลอยไปข้างๆฮิบาริ นี่ผมเป็นผีงั้นเหรอ = =
'ไง...ซาวาดะ สึนะโยชิ'
'ส...สวัสดีครับ ค...คุณฮิบาริ'สึนะหน้าแดง
'มาที่...ห้องกรรมการคุมกฏด้วยนะ'ฮิบาริกระซิบข้างหูสึนะ
'ค...ครับ คุณฮิบาริ'สึนะหน้าแดงแล้วก็เดินจากไป
'อะไรล่ะเนี่ย -3- ฝันแปลกชะมัด'ผมพูด
'นี่คุณ...'
'เอ่ 030 นี่นายเห็นฉันด้วยเหรอ!! ฮิบาริ =[]='ผมรีบถอยหลัง
'ก็ใช่น่ะสิ แล้ว...รู้ชื่อผมได้อย่างไง'
'ก...ก็~ = = เฮ้ย!!!ออกจากฝันบ้าๆซะที'
'นี่!!ผมถามเนี่ย!!'
เฮื่อก!!!!
"ฮ...แฮก...แฮก...ฝันอะไรเนี่ย 0 0"
"นี่!!!...โฮซัน...อา~ก็OKนี่นา - - "
"แค่ฝันดีหรือร้ายก็ไม่รู้นะ = = ขอนอนต่อล่ะ"
"อือ"
ผมพูดเสร็จฮิบาริก็นอนต่อ ฝันนั้นมันอะไรนะ = = รักสามเศร้ารึเปล่านะ เพลงรักสามเศร้างั้นเหรอ = =
*************************************************************
มาแล้วๆ ^[]^ตอนที่11 //กลิ้งไปมา:โดนนักอ่านถีบ// อ๊ะ T-T
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ