ซิเรียส แบล็ก กับ ไอเดรียน่า สเนป

   "เซเวอร์ราซซซซซซซซซซซซซซซ!!"

    ฉันตะโกนเรียกพี่ชายของฉันดังลั่นสถานีรถไฟชานชาลาเก้าส่วนสี่ เหล่าพ่อมดแม่มดทั้งหลายแหล่ต่างหันมามองฉัน คงกำลังคิดสินะว่า 'ยายเด็กนี่จะแหกปากทำบ้าอะไรวะ' หึๆ แต่ฉันไม่สนหรอกว่าใครจะคิดยังไง(หน้าด้าน)

   อ๊ะ! ฉันเห็นพี่เซฟแล้ว พี่แกกำลังยืนคุยอยู่กับเด็กสาวหน้าสวยผมแดงอยู่ ทั้งสองหันมามองฉันอย่างตกใจทันที เซเวอรัสเปลี่ยนสีหน้าเป็นเหนื่อยหน่ายปนเอ็นดู ในขณะที่เด็กผมแดงคนนั้นเปลี่ยนสีหน้าเป็นขบขัน

   ฉันรีบลากกระเป๋าเดินทางอันเท่าช้าง แล้ววิ่งไปหาพี่เซฟทันที หึๆๆ เห็นฉันสูงแค่ 160 ซม.แบบนี้ ฉันแรงดีใช่ย่อยเลยนะ

   "พี่เซฟ เป็นไงบ้าง >_< "

   "พี่น่ะสบายดี แต่เธออ่ะเป็นอะไรรึเปล่า เล่นแหกปากดังลั่นแบบนี้น่ะ" เซฟยีผมฉันด้วยความเอ็นดู ก่อนที่จะหันไปทางเด็กผมแดง

   "ลิลี่ นี่ไอเดรียน่า น้องสาวฉันเองล่ะ คนที่" เซฟพูดเสียงเบาลง "คนที่จะมาเป็นเด็กแลกเปลี่ยนจากไทยไงล่ะ"

   "ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันชื่อลิลี่ เอฟเวนส์ ^^" อ่า ลิลี่สวยชะมัดเลย นี่น่ะเหรอเพื่อนของเซฟ

   "ไอด้า!"

   ฉันหมุนตัวกลับไปดูก็เห็นโมเบล ฟรีเซีย และเรฟาเดินตามมา

  "เธอจะวิ่งทำไมหะไอด้า" เรฟาพูดหอบๆ

   "ลิลี่ นี่โมเบล ฟรีเซีย และเรฟาค่ะ" ฉันแนะนำเพื่อนๆให้ลิลี่รู้จัก ส่วนเซเวอรัสรู้จักแล้ว

   "สวัสดีจ้ะ"

   "สวัสดีค่ะลิลี่^^~"

   "ฉันว่าเราขึ้นรถดีกว่า ตกเป็นเป้าสายตาคนอื่นเค้านานแล้ว" เซเวอรัสพูดยิ้มๆ

   จริงด้วยแฮะ เห็นไปทางไหนก็มีแต่คนมองกันอยู่ โฮะๆ คนดังก็เงี้ยแหละ(ดังเพราะเธอแหกปากต่างหาก)

   เหตูการณ์ในตู้รถไฟตู้หนึ่ง

   "เฮ้ยซิเรียส นายเห็นยัยเด็กคนนั้นมั้ย ตะโกนมาได้ซะดังลั่น" เจมส์พูดอย่างขำๆ

   "นั่นสิเจมส์ แต่แปลกนะ นอกจากเอฟเวนส์แล้วไม่มีใครอยากคุยกับสเนปซักคน"ปีเตอร์คิด

   "หึ แต่ยัยนั่นสวยชะมัดเลยว่ะ สงสัยจะเป็นแฟนไอ้สเนปมัน แต่ฉันไม่ค่อยคุ้นยัยนั่นเลย"ซิเรียสพูดพลางแสยะยิ้ม

   "ทำไมนายถึงพูดราวกับว่า นายรู้จักผู้หญิงในฮอกวอตส์ทุดคนล่ะ"รีมัสถามอย่างสงสัย

   "แน่อยู่แล้ว ฉันน่ะมีแฟนคลับตั้งหลายคน ทุกคนชอบฉันทั้งนั้น"ซิเรียสพูดอย่างพอใจ นั่นเป็นเรื่องจริงเพลย์บอยอย่างเขาหน้าตาหล่อเหลามาก ควงผู้หญิงเป็นว่าเล่น

  "เข้าประเด็นต่อนะ"ซิเรียสพูด "สงสัยยัยนั่นคงเป็นคนรักสเนปจริงๆ ฉันต้องไปแย่งซะแล้ว^_^"

   "ซิเรียส!"รีมัสกระแทกเสียง"คนเค้ารักกันจะไปทำให้เลิกกันทำไม อยู่ปี 7 แล้วนะ"

   "แต่ฉันเห็นด้วยกับซิเรียส"เจมส์ว่า "ได้เห็นสเนปร้อนรน แบบนี้ล่ะที่ฉันต้องการ" เจมส์ระเบิดหัวเราะอย่างสะใจ

   "ที่นั่นเป็นไงบ้าง"ลิลี่ถามอย่างตื่นเต้นระหว่างเอาขนมยัดใส่ปากไม่หยุด

   "ดีมากๆเลยลิลี่ มีการเทศการลอยกระทงในวันเพ็ญเดือนสิบสองด้วยแหละ วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นอง เต็มตลิ่ง~ โอ๊ะ!~"ฉันกำลังร้องเพลงลอยกระทงพอดีก็หยุดกึก เพราะว่า ข้าศึกจะตีประตูแล้ว Y-Y

   "ไปห้องน้ำก่อนนะลิลี่ พอดีว่าจะราดแล้ว T_T"

   "ฮ่าๆๆๆๆ" ฮึ่ม เอาเข้าไป หัวเราะเข้าไปนะ เชอะ!

   "ดะ เดินไปท้าย ขะ ขบวนนะไอด้า" ลิลี่ที่พยายามกลั้นหัวเราะพูดขึ้นตะกุกตะกัก

    ฉันจึงเปิดประตูขบวนรถไฟแล้วเดินทอดน่องไปห้องน้ำ

   อ๊ะๆ นั่นห้องน้ำหญิงนี่ กรี๊ด! ทางสวรรค์แล้วไอด้าเอ๋ย

   หลังจากเข้าห้องน้ำแล้ว ฉันจึงรีบออกจากห้องน้ำทันที

   เด็กผู้ชายหน้าตาดี อายุประมาณ 17 ปี คนหนึ่งกำลังยืนพิงผนังอยู่นอกห้องน้ำ ดีที่ห้องน้ำที่นี่สะอาด ฉันเห็นหมอนั่นยักคิ้วให้ฉันทีหนึ่งพลางยิ้มแบบกรุ้มกริ้ม ฉันไม่ยิ้ม หันซ้ายหันขวาเพื่อจะดูว่าหมอนี่เรียกใคร

   ขวับๆๆๆ   ไม่เห็นมีนี่นา งั้นอีตานี่มันยักคิ้วให้ฉันงั้นเหรอ ไอ้พวกหน้าหม้อเอ๊ย -*-

   ฉันหันไปจ้องหน้าถมึงทึงใส่เขา -_-++++

   มันก็ยังทำเจ้าชู้อยู่นั่นแหละ

   ฉันหลบตาอย่างรำคาญ พลางรีบสาวเท้าเดินไปที่ตู้ขบวนของเซฟ แต่เมื่อเดินสวนทางกัน ไอ้บ้านี่ก็คว้าแขนฉันไว้

   "รู้มั้ย ถ้าผู้หญิงหลบตา มันยิ่งท้าทายความรู้สึกของเพลย์บอยนะ ^-^"

   ฉันมองเขาอย่างโกรธๆ ฮึ่ย วอนหาที่ตายเหรอ ได้เลยเดี๋ยวจัดให้

   "ปล่อยฉัน"ฉันเอ่ยเสียงเรียบ

   "หึ เธอคิดว่าเสือจะปล่อยให้กระต่ายตัวน้อยๆ เดินผ่านไปโดยไม่ทำอะไรงั้นเหรอ~" น้ำเสียงกวนประสาทนั่นทำเอาฉันแทบจะชกหน้าหล่อๆนั่นเหลือเกิ๊น

   "จะปล่อย หรือไม่ปล่อย"

   "ไม่ปล่อย ^^+"

   "ดี" ฉันยิ้มนิดนึง แล้ว

   ป้าบ!

   ฉันเตะหน้าแข้งหมอนั่นไปเต็มแรง ก๊ากๆๆ ดูสิ หน้ามันตลกชะมัด ^O^