สูตรักพิชิตใจยัยน่ารัก

เช้าวันรุ่งขึ้น

มิน'เตรียมตัวพร้อมแล้วใช่ไหมวินนี่ลืมอะไรหรือเปล่า'

วินนี่'ไม่ลืมค่ะแล้วหนูฟางล่ะ'

มิน'เดียวแกคงจะลงมานะนั้นไงลงมาแล้ว'พร้อมหันมามองลูกสาวตัวน้อยที่เดินหิ้วกระเป๋าลงมา

ฟาง'พวกนายเอากระเป๋าฉันไปไว้หลังรถด้วยนะแล้วนี้กระเป๋าใคร'หันมาถามลูกน้องของพ่อทันที

วินนี่'กระเป๋าอาเองจ๊ะ'

ฟางซึ่งได้ยินก็หันมาทางพ่อตัวเอง'หมายความว่าไงค่ะพ่ออย่าบอกนะว่าแม่นี้จะไปกับเราด้วย'

มิน'ใช่ลูกวินนี่จะไปกับเราด้วย'พร้อมกับหันมาสั่งลูกน้องตัวเอง'ยกกระเป๋าคุณวินนี่ขึ้นรถ'

ลูกน้อง'ครับ'แล้วก็ยกกระเป๋าวินนี่ขึ้นรถ

ฟาง'พวกนายไม่ต้องยกให้แม่นี้ยกเองถ้าจะไปด้วยก็ยกกระเป๋าเองพวกนายจำที่ฉันสั่งไม่ได้หรือไงว่าถ้าแม่นี่สั่งอะไรพวกนายไม่ต้องทำ'ตวาดใส่อย่างไม่พอใจ

ลูกน้อง'จำได้คับคุณหนู'

มิน'ยัยหนูทำไมทำนิสัยยังนั้นล่ะลูก'มินหันมาตำหนิลุกของสาวของเค้า

ฟาง'มันเรื่องของหนูแม่นี้ไม่มีสิทธิแม้แต่จะสั่งคนในบ้านด้วยซ้ำไป'พร้อมกับเดินขึ้นไป

วินนี่'ไม่เป็นไรมินวินนี่ทนได้'แล้วก็ยกกระเป๋าขึ้นรถไป

มิน'ยัยหนูเริ่มจะไม่เหตุผลซะแล้วสิ'

วินนี่'ไปกันเถอะค่ะ'แล้วทั่งคู่ก็ขึ้นรถไป

ระหว่างทาง

ฟาง'ลุงเภา ราชิดเปิดกระจกหน่อยสิฟางหายใจไม่ออก'

มิน'ฟางไม่สบายหรอลูก'

วินนี่'นั้นสิหนูฟางปวดหัวตัวร้อนหรอจ๊ะ'ถามด้วยความเป็นห่วง

ฟาง'เปล่าแค่ในรถมีสิ่งสกปรกฟางก็เลยหายใจไม่ออกเร็วสิราชิด'

ราชิด'คับคุณหนู'พร้อมกับเปิดกระจกลง

ฟาง'เฮ้อค่อยยังชั่วหน่อย'

วินนี่ก็ได้แต่มองมินด้วยความรู้สึกเสียใจ

3ชั่วโมงผ่านไป

ราชิดก็ได้ลงมาเปิดประตูให้

มินก็ได้เดินลงมาพร้อมวินนี่'นี่ไงบ้านของเราวินนี่สวยไหม'

ฟาง'บ้านของแม่ต่างหาก'พร้อมกับเดินเข้าไปในบ้าน

ป้าแจ่ม'คุณหนูฟางกลับมาแล้วหรอค่ะแล้วผู้หญิงคนนั้นคือใครค่ะ'มองมาที่วินนี่แล้วถามด้วยความสงสัย

ฟาง'คนที่จะมาเป็นลูกจ้างนะค่ะป้าแจ่มจำไว้นะค่ะถ้าแม่นี่สั้งให้ทำอะไรไม่ต้องทำนะค่ะให้แม่นั่นทำเอง'กำชับแม่บ้าน

ป้าแจ่ม'ค่ะคุณหนู'

ฟาง'ราชิดเดียวให้คนเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บให้ด้วยนะ'หันมาสั่งราชิดที่กำลังยกกระเป่าเข้ามาในบ้าน

ราชิด'คับคุณหนู'

ป้าแจ่ม'คุณหนูค่ะป้าทำของโปรดเอาไว้ให้ไปกินสิค่ะ'

ฟางจึงเดินไปที่โต๊ะอาหารน่ากินจังเลยค่ะป้า'

มินซึ่งเดินมากับวินนี่'นั่งก่อนสิวิน'

วินนี่'ค่ะ'แล้วก็นั่งลงที่เก้าอี้

มิน'แจ่มเดียวเอาน้ำส้มมาให้คุณวินนี่ด้วยนะ'

ป้าแจ่ม'คือคุณหนูฟางบอกป้าว่าไม่ให้ทำอะไรให้คุณวินนี่ค่ะเพราะคุณวินนี่เป็นแค่ลูกจ้างค่ะ'บอกอย่างเกรงกลัว

มิน'ป้าก็เชื่อหรอ'หันมามองด้วยความไม่พอใจ

ฟางซึ่งนั่งกินอยู่ก็ได้หันมามอง'พ่อรักเค้าใช่ไหมค่ะ'

มิน'ใช่พ่อรักวินนี่รักมากที่สุดด้วย'

ฟางก็ได้ร้องไห้ออกมา'คุณพ่อลืมคุณแม่แล้วจริงด้วยฟางเกลียดคุณพ่อที่สุดเลย'พร้อมกับขึ้นไปบนห้องแล้วก็หยิบรูปแม่ตัวขึ้นมาพร้อมกับร้องไห้ออกมา'แม่ค่ะพ่อไม่รักฟางแล้วพ่อรักผู้หญิงคนนั้นกว่าแม่และฟางด้วย'

มินซึ่งเดินขึ้นมาก็ได้ยินทุกอย่างก็ได้แต่เสียใจพร้อมกับเดินเข้าไปหาลูกสาวตัวเอง'ฟางลูก'

ฟางจึงเงยหน้าขึ้นมาทั้งน้ำตา'คุณพ่อเข้ามาทำไมค่ะทำไมไม่ไปอยู่กับคนที่พ่อรักมากที่สุดล่ะฟางอยากอยู่คนเดียว'

มินก็ได้นั่งลงที่เตียง'พ่อไม่เคยลืมแม่ของหนูเลยนะแม่ของฟางยังอยู่ในใจพ่อเสมอมาวินนี่เค้าเป็นแฟนพ่อๆก็ต้องรักเค้าสิลูกฟางเข้าใจพ่อนะ'

ฟาง'หนูไม่เข้าใจพ่อออกไปได้แล้วหนูอยากอยู่คนเดียว'

มิน'ตามใจนะลูก'

ฟาง'แล้วแม่นั่นจะนอนที่ไหน'

มิน'พ่อจะให้นอนที่ห้องพ่อนะลูกส่วนพ่อจะไปนอนห้องแม่จ๊ะ'

ฟาง'หนูไม่ยอมถ้าจะนอนก็ต้องไปนอนห้องข้างล่าง'

มิน'แต่เค้าเป็นแฟนพ่อนะฟาง'

ฟาง'แต่หนูเป็นลูกพ่อนะเลือกเอาถ้าพ่อให้แม่นั้นขึ้นมานอนข้างบนหนูจะตัดพ่อตัดลูกเลยคอยดู'

มิน'OKพ่อยอมแพ้ล่ะพ่อจะให้เขานอนข้างล่างนะ'

ฟาง'อืมค่ะ'แล้วมินก็เปิดประตูห้องออกไป

ทางด้านวินซึ่งได้เห็นมินเดินลงมาก็ได้ถามขึ้น'เป็นไงบ้างคะมิน'

มิน'ไม่ยอมอย่างเดียวเลยถ้างั้นคุณนอนห้องข้างล่างได้ไหม'

วินนี่'ได้สิค่ะไม่เห็นปัญหาอะไรเลยวินนี่ทนได้ค่ะขอแค่ให้แกสบายใจก็พอ'

มิน'ขอบใจนะวินนี่'แล้วทั่งคู่ก็ได้แยกย้ายไปนอน

ส่วนฟางที่นอนเล่นอยู่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น//ว่าไงธามสบายดีไหม

ธามไท//สบายดีพรุ่งนี้ผมกลับเมืองไทยแล้วนะฟางดีใจไหม

ฟาง//งั้นพรุ่งนี้พ่ไปรับที่สนามบินนะ(บอกด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น)

ธามไท//คับงั้นผมไม่กวนแหละนอนหลับฝันดีนะคนดี(วางสายไป)ผมไม่ได้เจอพี่ฟางมา5-6ปีป่านนี้พี่สาวของผมคงโตเป็นสาวและสวยน่าดูพร้อมกับหยิบรูปถ่ายที่ถ่ายคู่กับฟางมาดู